‘Intrigerend, uniek, maar soms langdradig’

Tuesday Mooney is een single dertiger die van mening is dat ze haar beste leven lijdt. Tuesday is goed in haar werk als researcher voor het ziekenhuis in Boston. Verder is ze introvert en heeft daardoor niet veel sociale contacten maar ze vult haar dagen met werken en met haar ‘gay best friend’ Dex.

Wanneer de miljardair Vincent Pryce overlijdt op een benefietgala van Tuesdays werk, blijkt dat hij zijn geld nalaat aan de personen die een speurtocht met succes afronden. Tuesday is van mening dat haar skills als researcher hier goed van pas komen en dus waagt ze een kans. Samen met Dex en buurmeisje Dolly stort ze zich in dit avontuur. Maar dan blijkt dat de speurtocht niet is wat ze hadden verwacht en moet Tuesday eerst de strijd met haar verleden aan.

Tuesday Mooney gaat in het zwart is geschreven vanuit verschillende perspectieven. Het grootste deel volg je Tuesday en dit wordt afgewisseld met de perspectieven van Dex en Dolly. Tevens lees je gedeeltes over Archie, een vermist gewaande miljonairszoon en ex-buurjongen van Pryce. Deze perspectieven zorgen ervoor dat je het verhaal van verschillende kanten leest en je de personages beter leert kennen. Tuesday laat zich meeslepen in de speurtocht en dit zorgt menigmaal voor hilarische taferelen.

De schrijfstijl van Racculia is warrig en met veel omschrijvingen. De zinnen zijn vaak lang met veel gebruik van komma’s waardoor je de aandacht er goed bij moet houden. Het boek had wellicht dunner kunnen zijn als er minder irrelevante informatie werd gedeeld. Hoewel het niets af doet aan het verhaal, voegt het ook zeker niets extra’s toe. Mogelijk komt het deels door het vertalen maar de zinnen lezen niet heel vlot.

De auteur verwijst veel naar het werk van onder andere Edgar Allan Poe als onderdeel van de speurtocht. Een leuke toevoeging in het geval je zelf ook wat met de informatie kunt. Wellicht zijn er zaken herkenbaar indien je de stad Boston kent, maar voor lezers buiten die stad zijn details niet herkenbaar.

Op de flaptekst staat vermeld dat dit een vrolijk en levendig boek is. Ik zou het boek eerder omschrijven als melancholisch en dramatisch. Er zit regelmatig (sarcastische) humor in, maar het onderwerp dat het meest wordt behandeld is rouw. Het verlies van belangrijke personen speelt bij zowel Tuesday als Dolly een grote rol en hier lees je dan ook veel over. Ook hebben de personages problemen met zichzelf waardoor zij moeite hebben om hun weg in het leven te vinden. De flaptekst kan dus enigszins misleidend zijn op dit gebied. Kate Racculia heeft geprobeerd veel wijze lessen in dit boek te stoppen, naar mijn mening heeft ze hier te hard haar best voor gedaan. De speurtocht zorgt ervoor dat alle spelers de beste versie van zichzelf worden, wat voor mij ongeloofwaardig is.

Mijn eigen verwachting was om een boek te lezen á la De erfenis van Jennifer Lynn Barnes, waarin je zelf mee kunt puzzelen. Dit was met Tuesday Mooney gaat in het zwart niet het geval. Ondanks dat wil je wel graag weten of de spelers de puzzel gaan oplossen en wat voor geheimen ze met zich meedragen. Zeker tegen het einde wordt het verhaal best spannend en kan je het niet meer wegleggen. Ondanks de schrijfstijl en het feit dat de schrijfster haar goedbedoelde boodschappen er te dik op heeft gelegd, heb ik me wel vermaakt met dit boek. Het voldeed niet aan de verwachtingen die ik vooraf had maar heeft mij wel positief verbaasd. Dit resulteert erin dat ik het een prima boek vind en ik 3 sterren toeken.

Lilian
Perfecte Buren

Genre: Roman
Uitgeverij: De Fontein Romans & Spanning
ISBN: 9789026155888
Aantal pagina’s: 416
Uitvoering: paperback
Verschijningsdatum: februari 2022

Hartelijk dank aan uitgeverij De Fontein voor het leesexemplaar.