‘Oude botten’ – Preston & Child


Nora Kelly is een jonge archeologe die werkt voor het prestigieuze Santa Fe Instituut voor Archeologie. Daar wordt ze door een historicus benaderd om een expeditie te leiden naar het ‘verloren kamp’ van de Donner Party. Dit is een groep met pioniers die in 1947 verdwaalden en ingesneeuwd geraakten in de bergen en om te overleven overgingen tot kannibalisme. Het ‘verloren kamp’ bleef al die tijd onvindbaar. Tot nu. Intussen is de kersverse FBI-agente Corrie Swanson bezig met een onderzoek dat betrekking heeft op de Donner Party. Moord, verdwijning, grafschennis,… Het is Swansons eerste echte onderzoek, maar ze weet niet dat het tegelijk wel eens haar enigste zou kunnen zijn.
Met Oude botten hebben Douglas Preston & Lincoln Child een intrigerende thriller neergezet. Het is tevens het eerste deel van een gloednieuwe reeks rond archeologe Nora Kelly.
Het verhaal opent onmiddellijk sterk met enkele spannende actiescènes. Deze spanning blijft nog een tijdje voelbaar, maar zwakt steeds meer af. Beetje bij beetje wijzigt de klemtoon naar een passievere vorm van spanning, die vooral te wijten is aan de interessante en – althans voor een deel – waargebeurde geschiedenis rond de Donner Party. Ook de afwisselende verhaallijnen tussen FBI-agente Swanson en archeologe Nora Kelly zorgen voor de nodige cliffhangers en plottwisten. Pas naar het einde toe zwengelt de spanning opnieuw aan, en kun je je als lezer opmaken voor een zinderende en spectaculaire ontknoping die volledig onverwacht is.
De plot wordt geleidelijk aan opgebouwd, met veel aandacht voor de archeologische werkzaamheden. Het concept draait dan ook rond de ontdekkingen in het ‘verloren kamp’, waardoor een groot deel van het verhaal zich daarop concentreert. Misschien dat niet alle lezers dit evenveel kan boeien, ikzelf vind het lezen over zo’n opgraving in ieder geval heel interessant. Zeker met het achtergrondverhaal van de Donner Party, is dit in combinatie met de verschillende verhaallijnen en personages een heel goed doordacht plot. Alleen het einde doet wat afbreuk aan het verder zeer geloofwaardige verhaal.
Naast de verwijzingen en terugblikken naar het verleden, spelen de twee belangrijkste verhaallijnen zich af in het heden. Enerzijds is er de expeditie van Nora Kelly en Clive Benton, die samen met een team het ‘verloren kamp’ willen blootleggen. Daarbij staan deze personages centraal, met de klemtoon op het hoofdpersonage Nora. Zij is dan ook een diep uitgewerkt karakter. Daarnaast is er ook het politieonderzoek van Corrie Swanson, met daarbij een kijk op de start van haar carrière. Waarbij ze alle moeite moet doen om als groentje het nodige gezag en respect te bekomen. Hoewel haar onderzoek in eerste instantie niets met de opgraving te maken lijkt te hebben, wordt er op subtiele manier toch toegewerkt naar het moment waarop beide verhaallijnen elkaar kruisen.
De schrijfstijl van Douglas Preston & Lincoln Child sluit perfect aan bij wat het boek nodig heeft. Een aangename beschrijvende stijl die net detaillistisch genoeg is, maar toch de aandacht van de lezer weet te behouden. Alleen loopt het leestempo soms iets terug in deze delen. Het duo schrijft inmiddels al vele jaren boeken samen, waardoor het boek ook leest alsof het door één persoon is geschreven.
Hun reeks rond agent Pendergast is razend populair, maar met Nora Kelly lijken Preston & Child een nieuw intrigerend personage te hebben gevonden waar nog veel avonturen mee te beleven valt. Leuk detail hier is dat Nora niet eens een volledig nieuw personage is, maar vroeger reeds meedeed als bij-personage in de eerdere boeken rond Pendergast. Op het einde van het verhaal steken de auteurs er nog een extraatje in dat de verhaallijn op een ietwat speciale maar fijne manier afsluit.
Als liefhebber van de boeken van Preston & Child, was ik vooraf ontzettend nieuwsgierig naar wat Oude botten zou brengen. Zeker omdat het ook over archeologie ging, een thema dat mij altijd al heeft geboeid. Ik mag zeggen dat ik aangenaam verrast ben door de interessante plot en boeiende verhaallijnen. Ik zat direct in het verhaal, en zelfs bij de vele beschrijvende passages, zoals het detaillistische beeld dat je van een opgraving krijgt, bleef ik mijn focus volledig houden. Naar het einde toe schoot het verhaal twee versnellingen hoger wat spanning en vaart betrof, wat ik fijn vond. Ik ben alleen licht ontgoocheld in de snelle afwikkeling van de ontknoping, wat leidt tot het teniet doen van een tot dan toe erg realistisch verhaal. Niettemin heb ik erg genoten van Oude botten, en kijk ik al uit naar het tweede deel in deze nieuwe serie! Met een mooie 3,5 sterren sluit ik hiermee deel 1 af.
Severine
Perfecte Buren
Genre: thriller
Uitgeverij: Luitingh-Sijthoff
ISBN: 9789024588824
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 317
Uitgave: mei 2020
Hartelijk dank aan Uitgeverij Luitingh-Sijthoff voor het beschikbaar stellen van dit recensie-exemplaar.