‘Onder sterren’ – Klaartje van Setten

Gepubliceerd 7 januari 2019

Genre:
roman (feelgood)
Uitgever: de Boekerij
ISBN: 9789022584552
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 338
Uitgave: januari 2019

Met dank aan uitgeverij de Boekerij voor
het beschikbaar stellen van dit recensie-exemplaar.

Niet
alleen is Onder sterren het debuut
van Van Setten, maar het verhaal is
ook deels gebaseerd op haar eigen ervaringen. Ik ben wel benieuwd welke delen
zij ook zelf heeft ervaren, maar het moet hoe dan ook een bijzondere ervaring
zijn om een vijfsterrenchalet te runnen en daar heel verschillende gasten te
ontvangen.

Het
boek begint goed. Josefien, de hoofdpersoon in dit boek, is dan al in
Zwitserland en krijgt bezoek van twee mensen die komen beoordelen of hun
cliënten in het chalet van Josefien zouden willen verblijven. Helaas gaat Van
Setten vervolgens terug in het verleden, onder andere naar de kennismaking
tussen Josefien en Jean, het verloop van hun relatie en hoe Josefien
uiteindelijk in Zwitserland terechtkomt. Hoewel ik mij voor kan stellen dat de
auteur wat achtergrondinformatie mee wil geven aan de lezer, vond ik dit gedeelte
veel te lang duren. De hele schrijfstijl van Van Setten voelt voor mij wat
rommelig aan en als het boek nu meteen verder was gegaan in Zwitserland met
slechts een klein beetje informatie tussendoor over de achtergrond, dan was het
verhaal mij onderweg niet verloren. Ik kreeg nu het gevoel dat we mee werden
genomen in het hoofd van Josefien maar dat er weinig gebruik gemaakt werd van
een filter waardoor de lezer alle informatie meekrijgt. Wat dan niet helpt zijn
de vele personages en dus ook de vele namen die de revue passeren. Ook
door het begin, of zeg maar door de eerste helft van het boek, stond het
verhaal al vrij snel op een achterstand en werd dit niet meer ingelopen.

Na
die eerste helft staat het verhaal gelukkig wel in het teken van de
verschillende gasten die Josefien mag ontvangen in haar chalet. Dat alles nieuw
voor haar is, is zeker een deel van de charme van het verhaal. Ook volg je haar
moeizame inburgering in Zwitserland en haar twijfels. Het boek heeft geen
standaard einde wat ik in dit geval als positief wil bestempelen. Een standaard
einde was ook prima geweest, maar op deze manier weet Van Setten haar verhaal
wel te onderscheiden naar mijn mening.

Opvallend
is dat Van Setten dialecten letterlijk gebruikt in haar boek. Wanneer Josefien
in Drenthe is en met plaatselijke bewoners praat, lees je de tekst van deze
bewoners dan ook in dialect. Daar ik zelf opgegroeid ben in Twente vond ik dat
nog wel leuk om te lezen. Toch kan het ook vervelend zijn voor de lezer. Zo
kwamen er ook Rotterdammers voor in het boek bij wie ditzelfde werd gedaan en
hoewel het Rotterdamse dialect mij niet vreemd is, merk je dat je meer moeite
moet doen om dit te lezen en begrijpen. Dit zijn maar twee voorbeelden en er
zullen ook lezers zijn die dit wel leuk vinden dus ik wil dit niet per se als
negatief bestempelen, maar je vindt het leuk of niet denk ik.

Helaas
is het verhaal mij in het begin, met de terugblik in het verleden, toch teveel
kwijtgeraakt. Ik moest mezelf er iedere keer toe aanzetten om het boek verder
te lezen en zelfs de situaties met gasten konden mij niet terug het verhaal in
trekken. Daarom geef ik het boek 2 sterren.

Annelien
Kruithof – recensent De Perfecte Buren