‘Alleen op slechte dagen’ – Rudolf Bijlsma
Op een zonnige dag heb ik Alleen op slechte dagen gelezen. Een roman, uitgegeven door een Uitgeverij in Leeuwarden, die mij dwingt om een lastige recensie te schrijven.
Het boek heb ik in een ruk uitgelezen. Dat is positief. Het leest gemakkelijk en heeft een prettige schrijfstijl. Het verhaal wordt verteld door hoofdstukken die zich afspelen in april 1945 af te wisselen met hoofdstukken die gesitueerd zijn in juli 1974.
De Nederlander Ori Sandberg, wat ik persoonlijk geen oer-Hollandse naam vind, is tijdens de Duitse bezetting overgelopen naar de bezetter. We volgen Ori en twee kameraden in de laatste maanden van de Tweede Wereldoorlog in Berlijn.
In 1974 volgen we Ori met zijn dochter Liv tijdens het WK Voetbal van 1974. Liv wil haar vader beter leren kennen, terwijl haar vader zijn best doet het verleden voor haar verborgen te houden. Gaandeweg leren we wat er is gebeurd.
De overeenkomst zit hem in de finale. De finale Nederland versus Duitsland ervaart Ori zowel in 1945 als in 1974. Een fraai gegeven. De titel van het boek Alleen op slechte dagen zal hier een verband mee houden maar helemaal begrijpen kan ik het niet. Evenmin heb ik enig gevoel bij de omslag van het boek. Een opwaaiende jurk en vrouwenbenen in pasteltinten weergegeven, geeft het boek de verkeerde uitstraling. Het oogt als een romantisch boek en dat is het nagenoeg niet. Een wazig voetbaldoel in de achtergrond helpt onvoldoende. Het boek bevat veel slordigheden met typefouten in woorden en het ontbreken van woorden in zinnen.
Hoewel er los van enkele figuranten slechts een handvol personages in het boek een rol van betekenis vervullen, is de opbouw van de karakters pover. Als lezer mis je hierdoor de verbinding met het gedrag, de motieven en de emoties van de personages. En daarmee werd ik een toeschouwer in een rommelige strijd. Het geheel is op sommige momenten zelfs absurd te noemen. En daarmee leidt een goed idee met een gekoppelde thematiek tot een dramatische uitvoering.
De auteur heeft wel talent. Zoveel is voor mij duidelijk. Er zitten fraaie observaties en zinsneden in dit werk. Daarnaast weet hij alles over spanningsbogen en persoonlijke vertwijfeling. Al met al moet ik met pijn in het hart vaststellen dat de auteur mij ook in persoonlijke vertwijfeling heeft weten te brengen en in dit geval de plank heeft misgeslagen. Dit boek lees je ‘alleen op slechte dagen’. Te meer omdat we ook nu weer verliezen van het Duitse voetbalteam. De oude wond moest weer worden geopend.
Zonder spoilers te geven, kan ik niet expliciet zijn over de vreemde gebeurtenissen en keuzes in dit boek. Ik ben altijd bereid deze aan Uitgever en/of auteur toe te lichten. Het kostte mij geen enkele moeite om het boek uit te lezen, want ondanks alles wil ik wel weten hoe het afloopt. En dat zegt ook veel. Ik geef het boek twee sterren.
Persoonlijke songtekst:
‘Ach komm kleiner mann was guckst du mich an
Da draussen dreht die welt
Genau wie bei uns in Amsterdam
Warum weinst du kleine Berliner
Heute abend gehts wieder losz
Frische gesichte dunkle gesichte auf Bahnhof zoo
Alles kommt wieder gut’
(Herman Brood – Berlin schmerzst)
Peter
Perfecte Buren
Genre: roman
Uitgeverij: Elikser
ISBN: 9789463652353
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 230
Verschijningsdatum: juni 2020
Hartelijke dank aan Elikser Uitgeverij voor het beschikbaar stellen van dit recensie-exemplaar.
