Onze favorieten 2021 …. Guido
2021 kondigde zich aan als het jaar van de hernieuwde vrijheid. Helaas, … de realiteit was anders. De maatregelen die de overheden uit hun hoed toverden bleken vaak te laat te komen of onvoldoende effect te hebben: de strijd tegen dat ellendige virus lijkt nog lang niet afgelopen. Het ellendige beestje (of wat het ook moge zijn) lijkt wel weggeplukt uit de Chinese film van Wu Tianming naar een verhaal van Chen Wengui (1996): Bian Lian of The King of Masks. Daarin verandert het hoofdpersonage met de regelmaat van een klok ook voortdurend van uitzicht. Nu ja, het zij zo. De tijd zal uitwijzen hoe wij als maatschappij moeten leren leven met een pandemie. En de tijd bestaat maar, volgens Albert Einstein, om te voorkomen dat alles tegelijk gebeurt.
En de tijd speelde, voor mij persoonlijk, dit jaar een belangrijke rol in mijn hobby, mijn passie. Mijn beslissing om meer te recenseren eiste een andere planning. Het heeft wel eventjes geduurd om in het juiste ritme te komen: het leek of alles tegelijk op mij afkwam, en dat is in tegenstelling tot wat het Duitse genie ooit beweerde. Maar goed, genoeg gekletst: alles is op zijn pootjes terecht gekomen.
De absolute numero uno van 2021 is een boek dat ik vrij recent gelezen en gerecenseerd heb voor Perfecte Buren: Kruispunt van Jonathan Franzen, een Amerikaanse roman, vertaald door Peter Abelsen. Deze auteur had mij al kunnen charmeren met De Correcties (2001). Franzen is een meester in het karakteriseren van personages: hij weet ze zorgvuldig te typeren en te positioneren. Het is boeiend om de verschillende kijk op de wereld vast te stellen, door de ogen van jongeren, de toekomstige bezitters van de wereld en hoe zij omgaan met hun gevoelens, hun gedachten, hun meningen, hun standpunten, steeds op zoek naar de weg die ze tijdens hun leven willen bewandelen en met wie zij op pad willen gaan. Schitterend.
Naast romans (100% fictie) ben ik ook wel liefhebber van romans die gebaseerd zijn op waargebeurde feiten. Het werd in deze een moeilijke keuze, maar tenslotte heb ik voor mijn nummer twee gekozen voor De reis van haar leven van Ruth Kornberger. Het verhaal neemt ons mee in de voetsporen van Maria Sibyll Merian, bekend om haar onderzoek naar bloemen, insecten en vlinders. Een vrouw, ver vooruit op haar tijd, die haar grenzen verlegde om haar doelen te bereiken. De quote waarmee mijn recensie begint zegt zeer veel over het boek en het hoofdpersonage: “Ze bracht offers voor de wetenschap.”
Toch wil ik hier vermelden dat Engel van Mesopotamië van Brenda Meuleman ook in de weegschaal lag voor de tweede plaats. Het was een waardige concurrent voor mijn keuze.
Mijn keuze voor de bronzen medaille was zonder meer nog moeilijker dan voor nummer twee. Twee Nederlandstalige thrillerauteurs die ontegensprekelijk tot de top in hun genre behoren: Anya Niewierra en Jan Van Der Cruysse met respectievelijk De Camino en Win-Win. Twee topmensen met wie ik vaak contact heb, … en dat is nu juist zo verscheurend. Toen zag ik plots het beeld weer van de twee hoogspringers tijdens de jongste Olympische Spelen in Japan: in onderling overleg deelden zij de gouden medaille. Dus, … Anya en Jan: proficiat. Jullie delen de derde plaats, dus eigenlijk de eerste plaats in het thrillergenre.
In De Camino staan de gebeurtenissen tijdens de Balkanoorlog centraal. De manier waarop Anya dit koppelde aan het leven van een Nederlandse vrouw en daarbij ook nog een pelgrimstocht naar Santiago de Compostella integreert in het verhaal is werkelijk uniek. Niewierra is de topvrouw van de literaire thriller.
Jan Van Der Cruysse gaat met Win-Win verder op zijn elan in zijn gekende stijl. Over de continenten heen, in het heden en in flash-backs , bouwt hij zijn verhalen op waarin hij moeiteloos de spanning opbouwt en behoudt. De verhaallijnen evolueren systematisch naar een verzamelpunt waar de perfect gevormde puzzelstukjes moeiteloos in elkaar passen. Jan is een topper in het genre van de misdaadthriller.
Guido
Perfecte Buren
