Op het nachtkastje van… Margareth Hillebrandt
De komende twee maanden – vakantiemaanden juli en augustus – sluipen wij de slaapkamer binnen van verschillende auteurs en gaan ‘stiekem’ eens piepen wat zij nu lezen. Met andere woorden, we gaan kijken wat er te lezen ligt op hun nachtkastje. Kijk jij mee?
Vandaag kijken we binnen in de slaapkamer van Margareth Hillebrandt, bij ons beter bekend als de auteur van Dames op de Herengracht. 
Margareth is geboren in Lisse en groeide op in Leiden. Na de middelbare school volgde ze een vakopleiding. Ze begon als bedrijfsleidster, maar volgde al snel haar hart en maakte de overstap naar het theaterleven. Ze werd de rechterhand van een impresario, bij wie ze een schat aan interculturele ervaring opdeed. Ze vertrok met man en kinderen voor drie jaar naar Aruba.
Terug in Nederland ging ze Nederlandse les geven in een asielzoekerscentrum, daarna werd ze studieadviseur voor HBO opleidingen, en vervolgens secretaresse van de raad van bestuur van een groot ziekenhuis. Voor geen daarvan had ze een opleiding genoten. Het was learning on the job. De laatste zeven jaar werkte ze in de ouderenzorg als projectmedewerker voor een aantal grote innovatieve projecten. Inmiddels is ze vervroegd met pensioen. Een echte duizendpoot is ze, die Margareth.
De stapel op mijn nachtkastje bestaat uit boeken die er al een tijdje liggen, maar waar ik nog niet aan toegekomen ben, en uit twee nieuwe aankopen: Client E. Busken en Zij die Zwijgt. Ik lees hoofdzakelijk romans van Nederlandse schrijvers, maar ben zeker niet vies van een spannende, bij voorkeur, Nederlandse of Scandinavische thriller.
Mijn verwachtingen van Client E. Busken van Jeroen Brouwer zijn hooggespannen. Ik vind Brouwer een fantastische schrijver met een fenomenaal woordgebruik. Dit boek is een feest om te lezen. De thematiek van de mens met dementie, die woont in een verpleeghuis, spreekt mij enorm aan. We kruipen in het hoofd van meneer Busken. Zijn woede en onmacht worden raak beschreven. Ik hou van het grimmige cynisme dat Brouwer feilloos weet te combineren met humor. De andere aankoop is Zij die Zwijgt van Samantha Stroombergen. Na De Witte Kamer verwacht ik ook nu weer een boeiende thriller.
Naast de stapel boeken ligt mijn e-reader, met nog eens tientallen ongelezen titels. Aan leesvoer geen gebrek. Voor de briljante nachtelijke invallen ligt er een notitieboekje. De volgende ochtend blijken mijn krabbels opeens veel minder briljant. Hebben andere schrijvers dat nou ook?
