Op het nachtkastje van… Aline van Wijnen
De komende twee maanden – vakantiemaanden juli en augustus – sluipen wij de slaapkamer binnen van verschillende auteurs en gaan ‘stiekem’ eens piepen wat zij nu lezen. Met andere woorden, we gaan kijken wat er te lezen op hun nachtkastje ligt. Kijk jij mee?
Vandaag trekken we naar Almere. Daar woont Aline van Wijnen samen met haar man. In 2016 debuteerde zij met de roman Halsoverkop nadat ze een schrijfwedstrijd had gewonnen. Haar tweede boek was Liefde met gebruiksaanwijzing. Bestemming geluk is alweer haar derde feelgoodroman. Als Aline niet schrijft werkt ze als administratief medewerker bij een bedrijf in luxeartikelen. Waar boeken zijn vind je Aline. Lezen en schrijven zijn haar allergrootste passies. Daarnaast is ze gek op sushi en houdt ze van gezelligheid, al zondert ze zich ook maar al te graag af om even in haar eigen verhalenwereld te zijn.
Mijn nachtkastje… De stapel boeken op mijn nachtkastje is meestal hoog: ik lees meerdere boeken tegelijkertijd.
Vandaag prijkt M.J. Arlidge bovenaan de stapel: In de manenschijn. De boeken van Arlidge zijn de zeldzame boeken die mijn man en ik allebei lezen. Verder is onze smaak wat boeken betreft totaal verschillend. Deze thriller heeft dus eerst op zijn nachtkastje gelegen en nu op het mijne. Ik lees hem als het laatste boek van de dag voor het slapengaan, voor de ontspanning.
Het boek met de gele rug: Stella van Takis Würger. Een tijdje geleden deed ik mee aan een leesclub op Hebban: De dochter van de nazi van Louise Fein. Aan het einde van de leesclub deelden we tips uit voor vergelijkbare boeken. Stella was er een van en ik bleek dit boek in de kast te hebben. Door het enthousiasme van een van de dames heb ik hem meteen opgepakt.
De omgedraaide dikke pil ligt al maanden op mijn nachtkastje en ik heb hem bijna uit. Dit boek lees ik als research voor mijn eigen boek, daarom laat ik de titel niet zien. Die zou meteen verklappen waar ik mee bezig ben.
Onder aan de stapel ligt Het grote schrijf-doe-boek van Louis Stiller. Ik ben er ooit vol enthousiasme in begonnen, maar door de drukte met schrijven en redigeren al een tijdje niet meer opgepakt. Ik schrijf elke dag, dus ik vind dat ik toch al goed bezig ben, haha.
De rode dageraad van Simon Sebag Montefiore. Dit is het laatste deel van de Moskoutrilogie. De eerste twee boeken heb ik vorig jaar achter elkaar gelezen en ze hebben veel indruk op me gemaakt. Sterker nog, ze hebben mijn liefde voor historische romans een nieuw leven ingeblazen. Ik heb zelfs een historische roman geschreven: Het geheime kistje van Elle die in januari uitkomt. Wat het verhaal betreft heeft mijn boek niets met die van Simon Sebag Montefiore te maken, maar ik ben hem en zijn boeken dankbaar voor de inspiratie en motivatie.
Deze boeken lees ik om en om, net waar ik zin in heb en wat bij mijn stemming past. Vaak heb ik ook een feelgood op mijn nachtkastje liggen en een thriller die ik als voorbereiding voor een interview met de auteur aan het lezen ben. Boeken maken mij gelukkig en ik hoop dat het altijd zo zal blijven.
