Op het nachtkastje van… Wendy Brokers-van Den Ham
De komende twee maanden – vakantiemaanden juli en augustus – sluipen wij de slaapkamer binnen van verschillende auteurs en gaan ‘stiekem’ eens piepen wat zij nu lezen. Met andere woorden, we gaan kijken wat er te lezen op hun nachtkastje ligt. Kijk jij mee?
Met Wendy Brokers-van den Ham blijven we in Nederland, want zij groeide op in Utrecht. Inmiddels woont zij al weer heel wat jaren met haar man, zoon en vier dochters en een paar katten in Lopik. 
In de laatste twee jaar van de HAVO heeft ze erg getwijfeld of ze de journalistiek of de verpleging in zou gaan. Het is het laatste geworden. Na de in service A-opleiding in het Oudenrijn Ziekenhuis in Utrecht volgde de kinderaantekening. Sinds de fusie met het Antonius Ziekenhuis in Nieuwegein in 2009 werkt ze nog steeds als kinderverpleegkundige op de Kinderafdeling/Neonatologie. Toch bleef schrijven een hardnekkige aantrekkingskracht uitoefenen. Wij kennen haar vooral van Geluk bij een ongeluk, Baguette met jam voor twee, Leven met een leugen en De laatste halte. Begin augustus verschijnt Omkijken naar morgen.
Niet mijn nachtkastje (want ik kan niet lezen in bed 😂), maar de rand van de bank. En eigenlijk hoort daar ook mijn laptop bij, want ik heb nog een handvol manuscripten (af) te schrijven, maar die past niet op de rand van de bank zonder de stapel boeken in zijn val mee te nemen.
‘Ik pleit voor jou’ heb ik recent uitgelezen en ‘De kleur van Colorado’ lees ik nu voor de Hebban leesclub. Dit boek heeft voorrang gekregen boven ‘Zoek het maar’ uit dat al veel te lang ongelezen in mijn kast stond! In dat laatste boek ben ik op eenderde, maar het moet even wachten.
‘Vergeef me’ is een boek dat ik ga lezen voor een buddyread met o.a. Helma Koot voor Hebban – ook zo’n boek dat al veel te lang ongelezen in mijn kast staat! Datzelfde geldt voor Kristin Hannah, een auteur van wie ik al het nodige heb gelezen, maar ‘In het daglicht’ ligt ook al heel lang op die Te Lezen Stapel.
Vergeet me niet won ik een poosje terug bij Boekenverslinders en staat ook nog hoop op diezelfde TLS.
Schoolpleinmoeders kreeg ik voor Moederdag van een van mijn dochters en het lijkt me heerlijk hilarisch en herkenbaar om daarin te duiken.
Tot slot mijn ereader. Door mijn Kobo Plus abonnement lees ik veel Engels. Die ereader gaat ook zeker mee op vakantie. Helaas niet mee naar Canada zoals dit jaar de bedoeling was met onze vijf kinderen, schoondochter en schoonzoon, maar op een camping net boven Almelo komt hij ook vast van pas 😉
Nu we het daar toch over hebben: is het al vakantie?
