Gewoon Anne-Laure
Ik heb een nieuw verhaal in mijn
hoofd. Eventjes ben ik ‘God’ en kan ik vertellen wat ik wil, hoe ik het
wil.
hoofd. Eventjes ben ik ‘God’ en kan ik vertellen wat ik wil, hoe ik het
wil.
Al maanden loop ik rond met
gedachten, scènes, ideetjes. Het geheel is al honderden keren veranderd. Stilaan
kom ik op het punt dat ik kan beginnen met schrijven, al ben ik nog niet zeker.
Ik heb namelijk al een drietal pogingen ondernomen om het verhaal neer te
zetten, maar die zijn allen ergens op een derde van het verhaal gestrand.
gedachten, scènes, ideetjes. Het geheel is al honderden keren veranderd. Stilaan
kom ik op het punt dat ik kan beginnen met schrijven, al ben ik nog niet zeker.
Ik heb namelijk al een drietal pogingen ondernomen om het verhaal neer te
zetten, maar die zijn allen ergens op een derde van het verhaal gestrand.
Er zijn gewoon zoveel keuzes die ik
moet maken, en dat is problematisch.
moet maken, en dat is problematisch.
Horoscoop tweelingen… Die zijn niet
bekend om hun ‘knoop doorhakkende’ talenten.
bekend om hun ‘knoop doorhakkende’ talenten.
Ik kamp voornamelijk met FOMO, fear
of missing out.
of missing out.
Als ik het ene kies, verlaat ik
onherroepelijk het andere pad en wat als dat andere pad nu toffer was?
onherroepelijk het andere pad en wat als dat andere pad nu toffer was?
Dus houd ik gesprekken met mezelf.
Jawel, dat mag. Zolang het in stilte gebeurt, loop ik geen risico om opgesloten
te worden.
Jawel, dat mag. Zolang het in stilte gebeurt, loop ik geen risico om opgesloten
te worden.
‘Wat als we personage X als
hoofdpersonage gebruiken?’
hoofdpersonage gebruiken?’
‘En personage Y dan? Dat is toch ook
tof?’
tof?’
‘Inderdaad, misschien moeten we het
anders aanpakken.’
anders aanpakken.’
‘Twee hoofdpersonages?’
‘Dat kan allemaal.’
‘Maar hoe schrijven we dat op? Twee
ik-personages die elkaar afwisselen? Een externe verteller die alles van
bovenaf bekijkt en vertelt?’
ik-personages die elkaar afwisselen? Een externe verteller die alles van
bovenaf bekijkt en vertelt?’
‘Ik weet het niet. Dat lijkt me zo
afstandelijk.’
afstandelijk.’
‘Dus één personage dan?’
‘Ja, misschien toch maar eentje. Maar
hoe vertel ik dan het verhaal van die andere persoon?’
hoe vertel ik dan het verhaal van die andere persoon?’
‘Daar vinden we onderweg wel iets
op.’
op.’
‘Nee, nee. Dat hebben we al eens
geprobeerd, dat ‘onderweg wel iets vinden.’ Ondertussen heb ik drie pogingen
tot manuscript van 30 000 woorden die onbruikbaar zijn.’
geprobeerd, dat ‘onderweg wel iets vinden.’ Ondertussen heb ik drie pogingen
tot manuscript van 30 000 woorden die onbruikbaar zijn.’
‘Ah, ook waar. Misschien moeten we
dan toch op voorhand wat meer vastleggen.’
dan toch op voorhand wat meer vastleggen.’
‘Dat denk ik ook. Dus…nemen we dan
personage X als protagonist?’
personage X als protagonist?’
‘Of toch Y?’
Argh…
Eindeloos gaat het door. Ik word er
zelf wat gek(-ker) van.
zelf wat gek(-ker) van.
Het is gewoon ontzettend moeilijk om
al die beslissingen te nemen, om een wereld te scheppen vanuit het niets.
al die beslissingen te nemen, om een wereld te scheppen vanuit het niets.
Ik zou God niet willen zijn. Veel te
vermoeiend.
vermoeiend.
0
Leuke column, Anne-Laure !