Boekpresentatie ‘Kijk niet Weg’ van Esther Bootsma
Kijk niet Weg is het
verslag van een man met een missie. De man, Patrick Cammaert, is voormalig
generaal in het leger die heel veel grote VN-missies in het buitenland heeft
volbracht. Wat hem daar enorm is opgevallen, is het geweld tegen vrouwen. Verkrachting
als oorlogswapen is met name in Afrikaanse landen enorm verbreid. Na zijn
pensionering bij het leger heeft hij het bestrijden van dit geweld tegen
vrouwen als nieuwe missie aangepakt. Om hier zoveel mogelijk ruchtbaarheid aan
te geven, heeft hij Esther Bootsma dit boek laten schrijven. Het is een
prachtig en meeslepend boek geworden over een bijzondere man.
verslag van een man met een missie. De man, Patrick Cammaert, is voormalig
generaal in het leger die heel veel grote VN-missies in het buitenland heeft
volbracht. Wat hem daar enorm is opgevallen, is het geweld tegen vrouwen. Verkrachting
als oorlogswapen is met name in Afrikaanse landen enorm verbreid. Na zijn
pensionering bij het leger heeft hij het bestrijden van dit geweld tegen
vrouwen als nieuwe missie aangepakt. Om hier zoveel mogelijk ruchtbaarheid aan
te geven, heeft hij Esther Bootsma dit boek laten schrijven. Het is een
prachtig en meeslepend boek geworden over een bijzondere man.
Patrick:
‘Ik had mijn verhaal eigenlijk zelf willen opschrijven. Ik ken Esther nog van
mijn tijd in Congo. Esther merkte op dat ik zoveel meer verhalen had dan waar
zij als journaliste voor gekomen was. Ik wil een boek met je schrijven zei ze.
Dat heb ik toen afgehouden omdat ik dacht het zelf te kunnen. Maar schrijven is
iets waar je intensief mee bezig moet zijn, wil het van de grond komen. Dus
toen ik Esther een jaar later tegenkwam, vertelde ze mij dat ze net in de
boekhandel was geweest en daar mijn boek niet was tegengekomen… [gelach in de
zaal]
‘Ik had mijn verhaal eigenlijk zelf willen opschrijven. Ik ken Esther nog van
mijn tijd in Congo. Esther merkte op dat ik zoveel meer verhalen had dan waar
zij als journaliste voor gekomen was. Ik wil een boek met je schrijven zei ze.
Dat heb ik toen afgehouden omdat ik dacht het zelf te kunnen. Maar schrijven is
iets waar je intensief mee bezig moet zijn, wil het van de grond komen. Dus
toen ik Esther een jaar later tegenkwam, vertelde ze mij dat ze net in de
boekhandel was geweest en daar mijn boek niet was tegengekomen… [gelach in de
zaal]
Toen
hebben we tot samenwerking besloten. Ik vertelde en Esther schreef het op. De
boodschap hoe we dat seksuele geweld tegen kunnen gaan is veel te belangrijk.
Ik wil dat van de daken af schreeuwen.’
hebben we tot samenwerking besloten. Ik vertelde en Esther schreef het op. De
boodschap hoe we dat seksuele geweld tegen kunnen gaan is veel te belangrijk.
Ik wil dat van de daken af schreeuwen.’
Esther:
‘Als journalist heb je snel de neiging om cynisch te zijn. Het heeft toch geen
nut. Wat zal mijn bescheiden bijdrage nou kunnen betekenen voor de grote wereldproblemen?
Maar zo wil ik niet meer denken. Elke bijdrage, hoe klein ook, is belangrijk en
kan een verschil maken. Schrijven is mijn ding, vandaar dit boek. Toen we
destijds in Congo zaten, vertelde Patrick over een geheime operatie in Bosnië,
om twee oorlogsmisdadigers op te pakken. Dat was op mandaat van toenmalig
minister Voorhoeve, die hier nu ook aanwezig is. Patrick had meer van die super
spannende verhalen waar we toen der tijd niets mee konden doen. Gelukkig is er nu
het boek waar we de ruimte hebben voor al die verhalen. We moeten de vrouwen in
een oorlogsgebied beschermen. Dat kan mede door vrouwelijke blauwhelmen in te zetten.
Twee vrouwen uit Patricks team dat zich daarvoor inzet, zijn hier vanavond ook.
Een van Patricks uitspraken is dat het in een oorlogsgebied voor vrouwen
gevaarlijker is dan voor soldaten.’
‘Als journalist heb je snel de neiging om cynisch te zijn. Het heeft toch geen
nut. Wat zal mijn bescheiden bijdrage nou kunnen betekenen voor de grote wereldproblemen?
Maar zo wil ik niet meer denken. Elke bijdrage, hoe klein ook, is belangrijk en
kan een verschil maken. Schrijven is mijn ding, vandaar dit boek. Toen we
destijds in Congo zaten, vertelde Patrick over een geheime operatie in Bosnië,
om twee oorlogsmisdadigers op te pakken. Dat was op mandaat van toenmalig
minister Voorhoeve, die hier nu ook aanwezig is. Patrick had meer van die super
spannende verhalen waar we toen der tijd niets mee konden doen. Gelukkig is er nu
het boek waar we de ruimte hebben voor al die verhalen. We moeten de vrouwen in
een oorlogsgebied beschermen. Dat kan mede door vrouwelijke blauwhelmen in te zetten.
Twee vrouwen uit Patricks team dat zich daarvoor inzet, zijn hier vanavond ook.
Een van Patricks uitspraken is dat het in een oorlogsgebied voor vrouwen
gevaarlijker is dan voor soldaten.’
Patrick
had ook bijzonder lovende woorden over voor ex-minister Voorhoeve die heel veel
moed had getoond bij diverse acties die Patrick moest leiden. Daarna werd de
borrel voortgezet en kwamen de bitterballen. Het was gezellig druk en binnen
no-time was de voorraad boeken die de uitgever klaar had gezet om te verkopen,
uitverkocht.
had ook bijzonder lovende woorden over voor ex-minister Voorhoeve die heel veel
moed had getoond bij diverse acties die Patrick moest leiden. Daarna werd de
borrel voortgezet en kwamen de bitterballen. Het was gezellig druk en binnen
no-time was de voorraad boeken die de uitgever klaar had gezet om te verkopen,
uitverkocht.
Een
geslaagde boekpresentatie van een belangrijk boek. Dank aan uitgeverijAtlas-Contact.
geslaagde boekpresentatie van een belangrijk boek. Dank aan uitgeverijAtlas-Contact.
Roelant
DeBy
DeBy
Vliegende
reporter van De Perfecte Buren
reporter van De Perfecte Buren
Waar gaat het boek over?
In
oktober 2005 bestonden de Verenigde Naties zestig jaar. De Nederlandse generaal
Patrick Cammaert was op dat moment commandant van 15 000 vn militairen in de
grootste vredesmissie tot dan toe, in het oosten van Congo. Buitenlandredacteur
Esther Bootsma werd door het nos Journaal op pad gestuurd met Cammaert en
raakte geïntrigeerd door deze hoge militair die geen blad voor de mond neemt.
Cammaert leidde grote internationale missies voor hij in 2007 de actieve
militaire dienst verliet. Sindsdien reist hij de wereld over om
vn-vredesmissies te verbeteren. Zijn belangrijkste missie is de bestrijding van
seksueel geweld in conflictgebieden. Zoals hij zelf ooit tegen de
vn-Veiligheidsraad zei: ‘Het is tegenwoordig in oorlogsgebieden gevaarlijker om
een vrouw te zijn dan een soldaat.’ In Kijk niet weg beschrijft Esther Bootsma
het leven van deze eigenzinnige, vasthoudende, kwajongensachtige generaal.
oktober 2005 bestonden de Verenigde Naties zestig jaar. De Nederlandse generaal
Patrick Cammaert was op dat moment commandant van 15 000 vn militairen in de
grootste vredesmissie tot dan toe, in het oosten van Congo. Buitenlandredacteur
Esther Bootsma werd door het nos Journaal op pad gestuurd met Cammaert en
raakte geïntrigeerd door deze hoge militair die geen blad voor de mond neemt.
Cammaert leidde grote internationale missies voor hij in 2007 de actieve
militaire dienst verliet. Sindsdien reist hij de wereld over om
vn-vredesmissies te verbeteren. Zijn belangrijkste missie is de bestrijding van
seksueel geweld in conflictgebieden. Zoals hij zelf ooit tegen de
vn-Veiligheidsraad zei: ‘Het is tegenwoordig in oorlogsgebieden gevaarlijker om
een vrouw te zijn dan een soldaat.’ In Kijk niet weg beschrijft Esther Bootsma
het leven van deze eigenzinnige, vasthoudende, kwajongensachtige generaal.
Wat goed dat jullie samen strijden tegen geweld tegen vrouwen! Succes met jullie boek. Hartelijke groet van Anita Löwenhardt