‘Zo dom als Albert Einstein’ – Herman Brusselmans

224
recensie-exemplaar.
hebben een rol gekregen in het nieuwe stuk van de toneelvereniging. Ze
beschouwen het leven met veel drank en weinig vrouwen. Onderwijl zoeken zij een
geschikte kandidaat voor de rol van de drummer in het stuk. Wanneer dat niet
goed lukt, gaat de auteur zich er zelf mee bemoeien om het geheel in goede
banen te geleiden.
beoordeelt op zijn talenten om een boom te beklimmen, zal hij zijn hele leven
denken dat hij dom is’. Een uitspraak van Albert Einstein en volledig van
toepassing op dit boek. Wanneer je geen boeken leest van Herman Brusselmans
omdat hij er vreemd uitziet, omdat hij uit Vlaanderen komt of omdat hij altijd
van die rare dingen zegt, ontneem je jezelf als lezer de kans om iets unieks te
leren kennen. De auteur weet in dit boek zijn personages zo uitvergroot en
gestigmatiseerd neer te zetten dat iedere zin leidt tot een lachsalvo of een
tedere glimlach.
Brusselmans is om van niets, iets te maken. Onlangs heb ik zelf geprobeerd wat
Herman tot kunst heeft verheven. Tijdens het drinken van een biertje heb ik de
mensen om mij heen, net zo willen typeren en bezien. Het lukte mij en het
stemde mij uitermate vrolijk, totdat mijn vrouw tegen mij zei: ‘Nu zijn we
eindelijk met z’n tweetjes en nu zit je weer naar al die andere mensen te
kijken’. Ik denk dat ik het bij het lezen van zijn boeken ga houden. Zodat ik
kan lezen wat hij als geen ander kan; kijken naar de medemens. Wat dit boek
extra mooi maakt, is zijn beschouwingen over ouderdom, teloorgang en
sterfelijkheid, vanuit zijn rol als ‘Grote Baas’. Daarnaast zijn de in vrijwel
in ieder hoofdstuk terugkerende karakters met een figurantenrol, hilarisch. En
is de liefde voor zijn eigen ‘Dolly’ oprecht en ontroerend.
hebt gedaan, krijg je hetzelfde terug, als wat je altijd al hebt teruggekregen’,
is ook een citaat van Albert Einstein. Zo dom is de beste man niet. Ook Herman
Brusselmans kan hiermee uit de voeten. Herman heeft een vaste schare aan fans
en een grote groep mensen die, zonder een boek van hem te hebben gelezen, een
hekel aan hem hebben.
doel als auteur zou zijn om die laatste groep, kennis te laten maken met mijn
werk door vernieuwend te zijn en door iets anders te bieden. Herman doet dat
deels. Ik vind dit jongste boek zonder enige twijfel een van zijn beste werken
ooit. Wellicht is dat alles wat Herman kan doen. Zodat een Hollander uit de
Betuwe over Zo dom als Albert Einstein
zo’n positieve recensie schrijft dat het nieuwe lezers over de streep trekt. En
Herman in staat is om al voor zijn dood een icoon te worden voor de grote groep
ongelovigen. En niet om net als Armand en Herman Brood pas na zijn leven volledig
geaccepteerd en gelauwerd te worden. Ik geef dit boek vier slimme sterren
– recensent De Perfecte Buren
persoonlijke songtekst
window of my eyes
I can see the rainy day
Sittin’ in the chair of my cool room
Looking for a way to be the one who I am
It’s useless to cry for the things I once have known
Thinking it will come back and reach my home
Blizzards – Window of My Eyes)