Genre: thriller
Uitgever: The House of Books
ISBN: 978 90 443 5448 5
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 380
Verschijningsdatum: februari 2019
Nancy: Berlijn – Nele Krüger, tweeëntwintig jaar oud, is hoogzwanger en tevens besmet met het HIV virus. Ze heeft David, haar ex, buiten gegooid en staat er nu helemaal alleen voor. Alhoewel haar uitgerekende datum pas binnen twee weken is, moet de bevalling nu plaats vinden. In haar situatie is een keizersnede aangeraden. Alhoewel ze haar vader al vier jaar niet gezien heeft, heeft ze hem toch op de hoogte gebracht dat hij een kleinkind gaat krijgen en ook vooral om haar te steunen. Dat is wel het minste dat hij kan doen nadat hij vier jaar geleden als een laffe hond de benen heeft genomen en is weggevlucht naar Argentinië. Als ze op het punt staat om naar het ziekenhuis te vertrekken, breken haar vliezen. Godzijdank staat de taxi al te wachten. Opgelucht stapt ze in maar dan wijkt de taxichauffeur van zijn route af …
Patrice: Gevlucht voor verkeerde keuzes is Mats Krüger jaren geleden uit Berlijn vertrokken om een nieuw leven op te bouwen in Buenos Aires, Zuid Amerika. De band met zijn dochter Nele is hierdoor moeizaam en Mats zijn verbazing is dan ook groot wanneer ze hem vraagt naar Berlijn te komen voor de geboorte van haar kind. Behalve met zijn schuldgevoelens vecht Mats echter nog met een ander dilemma; zijn vliegangst. Ondanks zijn succesvolle carrière als psychiater en gevolgde cursussen met die angst om te gaan, ziet hij er als een berg tegenop om 13 uur en 3 minuten in een vliegtuig door te brengen. Echter eenmaal aan boord blijkt dat zijn minst grootste probleem.
Nancy: Buenos Aires – Mats Krüger, psychiater, woont al vier jaar in de hoofdstad nadat hij uit Duitsland is weggevlucht, juist op het moment dat zijn vrouw stervende was en dat zijn dochter Nele hem het meest nodig had. Nu kijkt hij er enorm naar uit om zijn dochter en kleinkind te zien. Maar Mats heeft een probleem: hij heeft enorme vliegangst en deze trip gaat zo’n dertien uren in beslag nemen. Als voorbereiding heeft hij een cursus gevolgd en alle beschikbare statistieken geanalyseerd, ook heeft hij talloze vliegtuigen bestudeerd. Omwille van dit heeft hij maar liefst 4 stoelen gereserveerd want hij is van plan om tijdens de vlucht van plaatsen te verwisselen.
Vlak na het opstijgen, krijgt hij een telefoontje van een onbekende beller. Als hij niet voldoet aan de eisen van deze afperser, zullen Nele en kind een pijnlijke dood sterven. Het is uitermate belangrijk dat hij de boodschap begrijpt! Want een ding is zeker, Nele bevindt zich in de handen van een ernstig gedragsgestoorde. Mats moet er alles aan doen om zijn dochter levend te houden en tevens staat hij voor een onmogelijke opdracht. De klok tikt …
Conclusie
Patrice: Sebastian Fitzek, een van mijn thrillerfavorieten. Keer op keer weet hij je aan zijn boeken te kluisteren. Al moet eerlijkheidshalve worden gezegd dat zijn laatste drie boeken niet het psychologische stressniveau hebben gehaald van eerdere voorgangers. Maar wat maakt dan dat Fitzek toch speciaal blijft? Hij schrijft echte ‘wat als’ thrillers. Je kunt er continu diverse scenario’s op loslaten en zijn plotwendingen zijn te allen tijde verrassend en minstens interessant. Ook nu vlieg je alle kanten uit, leuke woordspeling ook in dit geval. Fitzek staat bekend om zijn waanzinnig goede research. In Stoel 7a combineert hij deze met soms wat vergezochte gebeurtenissen maar desondanks blijft het verhaal zeer vermakelijk en fascinerend.
Nancy:Telkens er een boek gaat verschijnen van Fitzek, kijk ik daar halsreikend naar uit. Dat was met dit boek ook niet anders en al zeker niet toen ik de cover zag. Dus de verwachtingen waren hooggespannen om eindelijk dit boek te kunnen lezen.
Fitzek is zo’n auteur waar je van weet dat die je op het puntje van je stoel kan laten zitten en die je zo meesleurt in zijn verhaal. Althans, dat was met zijn vorige boeken het geval. Vanaf het begin is dit verhaal bizar te noemen maar het triggert wel. Waar gaat dit verhaal naartoe leiden? Vele vragen die me direct bezig hielden. Wat me ook weer direct opvalt is, dat de auteur weer een psychiater als hoofdpersonage neemt. Dit is terugkomend stramien dat de auteur hanteert. Altijd personages die goed weten wat er in het menselijke brein omgaat en die dan in een stressvolle situatie terechtkomen.
Patrice: In deze thriller heeft Fitzek twee verhaallijnen die gelijktijdig oplopen. De klok tikt tijdens een verhaal dat zich op de grond afspeelt, naar mijn mening een onwaarschijnlijke verhaallijn, en een verhaal in de lucht, dat stukken meer aannemelijk is. De gebeurtenissen rondom Nele en Feli spelen zich af in Berlijn en staan in directe verbintenis met die in het toestel, hoog in de lucht. Maar behalve dat de hoofdpersonages elkaar kennen is niet meteen duidelijk wát dat is en wat er speelt. Wanneer Fitzek uiteindelijk duidelijkheid verschaft over wat hen bindt vraagt dat even omschakelen in je verwachtingspatroon. Een totaal onverwacht – en onwaarschijnlijk- thema doet in Berlijn zijn intrede en hoe Fitzek ook zijn best doet, zijn soepele schrijfstijl is niet genoeg om het echt spannend te krijgen. Interessant is het verhaal wel wanneer het vordert en voor de hoofdpersonages is het minstens drukkend te noemen. Zo op het oog hebben de thema’s niets met elkaar te maken en pas op het allerlaatst wordt helder hoe de onderlinge verhoudingen zijn. Dat is dan wel weer typisch Fitzek. Het lekkerste bewaart hij tot het aller- allerlaatst.
Nancy: Van Fitzek is geweten dat hij enorm houdt van mindgames en dat wil hij in dit boek nu ook weer bewijzen. Er zijn genoeg personages in dit verhaal verweven en vanuit hun perspectief worden de gebeurtenissen beschreven. Korte hoofdstukken die eindigen met cliffhangers en de plotwendingen zoals we ondertussen van hem gewoon zijn.
Patrice: Ongeveer op 2/3 van het verhaal is duidelijk wie er achter de ontstane dreiging zit, althans voor mij. Ondanks dat blijf je op en neer geslingerd worden tussen de gebeurtenissen die elkaar rap opvolgen. Zowel aan de grond als in de lucht eindigt ieder hoofdstuk met een cliffhanger. Alleen is het niet spannend, het telkens onderbroken worden uit de verhaallijn begint zelfs wat te storen. Daardoor vlot alles ook niet en voelt het tikken van de klok niet realistisch aan. Het komt uiteindelijk te toevallig samen waardoor het geforceerd en gekunsteld aanvoelt, jammer.
Nancy: Maar ik heb met een paar dingen geworsteld. Toevalligheden en dingen waarvan ik me afvraag of die echt wel kunnen. Daar knelt het schoentje voor mij in dit hele verhaal. Het wordt een beetje ‘te’ en het is voor mij allemaal vergezocht. Dat heeft er voor gezorgd dat de spanning en het leestempo in het verhaal omlaag ging. Het lijkt met momenten soms of hij er teveel dingen in wil steken en dat maakt het minder aangenaam.
Patrice: Stoel 7a is een boek vol excessen, uitersten. Richting de plot is het iets spannender omdat het tempo is opgevoerd en het einde nadert, maar het is zeker niet dé thriller die je van Fitzek gewend bent. Uiteindelijk zijn de laatste 100 pagina’s het meest intrigerend. Ondanks de meerdere draaien die hij aan het verhaal geeft en de nodige spanningselementen introduceert, die niet spannend worden, is dit toch zeker geen slecht boek. Fitzek is een uitblinker in het opzoeken van de grens van de menselijke psyche en die staat ook nu behoorlijk onder druk. Hij heeft alleen nu de voor de hand liggende elementen niet voldoende uitgewerkt om genoeg spanning te genereren. Het zou me verbazen wanneer dat niet de intentie is geweest, zijn inspiratie was immers angstaanjagend genoeg.
Nancy: Waar ik wel altijd enorm verrassend vind, zijn de onderwerpen en de research die hij altijd in een boek verwerkt: de luchtvaart, statistieken, plaatsen en berekeningen om er maar een paar op te noemen. Dat vind ik altijd een heel knap en leuk gegeven.
Patrice: Als waar Fitzek liefhebber, en alles van hem te hebben gelezen, is de conclusie dat hij zichzelf deze keer niet heeft overtroffen. Sebastian Fitzek zal echter nooit een slecht boek kunnen schrijven, daarvoor is hij een te goed auteur, maar dit is zeer beslist niet zijn beste werk. Ondanks genoemde punten krijgt Stoel 7a toch 3 sterren. En dat is vooral te danken aan de grandioze research die goed tot zijn recht komt in dit verhaal en de manier waarop de plot vorm heeft gekregen, het is toch knap gedaan en alleen daardoor al de moeite.
Nancy:‘Te land, ter zee of in de lucht’, Fitzek weet er wel een verhaal uit te slaan, alleen is het hem in de lucht niet zozeer gelukt! 2 sterren.