Genre: fantasy
Uitgever: Celtica Publishing
ISBN: 9789491300981
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 342
Uitgave: maart 2019
Met dank aan Celtica Publishing voor het recensie-exemplaar.
Het verhaal
Qelarha wil net als haar tante Roshya heler worden. Haar tante wordt ondanks dat ze iedereen in het dorp vriendelijk behandelt en verzorgt, niet geaccepteerd. Roshya is een elvelaar: ze heeft een tijdlang bij elfen gewoond. De dorpelingen vertrouwen Roshya sindsdien niet meer, maar maken nog al te graag gebruik van haar diensten als heler. Qelarha kan zich hier heel kwaad om maken aangezien haar tante voor iedereen klaar staat. Mensen beschouwen elfen als gevaarlijk. Ze leven in een voor mensen onbekende wereld en mensen vrezen die wereld. Ook het feit dat elfen ook wel eens jongvolwassen mensen ontvoeren, draagt daar aan bij. Elfen nemen gelukkig nooit kinderen mee. Ze binden degenen die ze hebben meegenomen aan zich. Ook als de mensen weer thuis zijn, blijven ze de band met de elf voelen. Als een mens na een aantal jaren weer terugkeert, zijn alle herinneringen aan het verblijf bij de elfen gewist. Roshya waarschuwt haar nichtje Qelarha om nooit elfen in hun ogen te kijken, want op dat moment ben je verloren en nemen ze je mee. Niemand weet van te voren wie door de elfen zal worden meegenomen en al helemaal niet waarom.
De elf Dalnohr ziet op een avond Qelarha en haar tante als zij kruiden aan het plukken zijn. Dalnohr is erg onder de indruk van Qelarha. Ze is anders dan andere mensen en dat intrigeert hem. Dalnohr besluit dat hij Qelarha aan zich wil binden en haar leermeester wil zijn. Zodra hij zijn kans schoon ziet, begint Dalnohr Qelarha te beïnvloeden om haar naar het Elfenwoud te lokken. Qelarha blijkt een behoorlijke uitdaging te zijn voor de elf, Dalnohr blijft zich verbazen over haar kracht. Als de band eenmaal is gesmeed, kan Qelarha geen kant meer op en wordt ze door Dalnohr meegelokt naar het Elfenwoud.
Ondertussen hebben de elfen te maken met een groot probleem: de Ziekte. Deze vormt een groot gevaar voor de elfen en de natuur. De elfen kunnen de Ziekte helaas niet helen, het enige dat de elfen lukt is verdere verspreiding van de Ziekte voorkomen. Dalnohr begint angstaanjagende visioenen erover te krijgen en nachtmerries.
Mening/conclusie
Lathrain leest erg aangenaam. Ik zat vanaf de eerste pagina meteen in het verhaal. Het is direct spannend, elfen blijken een groot gevaar te vormen voor mensen. Dit gegeven intrigeerde mij, elfen worden namelijk over het algemeen gezien als lieftallige wezens, terwijl in dit verhaal de mensen juist doodsbang voor hen zijn.
Anna López Dekker beschrijft in het eerste deel van het boek hoe de mensen en de elfen leven. Je krijgt een goed beeld van de twee totaal verschillende werelden. Ook maak je kennis met de hoofdpersonages Qelarha en Dalnohr, deze worden goed uitgewerkt. Verder maak je kennis met het feit dat elfen mensen ontvoeren en aan zich binden en de reden waarom zij dit doen. Als deze basis voor het verhaal is gelegd, gaat het avontuur echt beginnen: Dalnohr bindt het meisje Qelarha aan zich om haar mee te nemen naar het Elfenwoud. Deze scène is erg spannend beschreven. Qelarha vecht met al haar kracht tegen de binding, ze wil niet door de elfen gevangen worden genomen. Dalnohr verbaast zich over haar kracht en het feit dat het mensenmeisje zo hard kan tegenstribbelen. Dit is nog niet eerder voorgekomen.
Anna López Dekker heeft in dit verhaal twee mooie werelden geschapen, die van de mensen en die van de elfen. Je leert beide volkeren goed kennen, ze zijn erg verschillend van elkaar. Elfen beschouwen mensen als inferieur, en erg oppervlakkig. Er is aan beide kanten onbegrip voor de manier waarop het andere volk leeft.
Wat een prachtig verhaal en wat heb ik genoten!! Lathrain is een intrigerend fantasy-verhaal. Het gaat over jezelf blijven in elke situatie, over het hebben van goede bedoelingen die slecht uit kunnen pakken, angst, onbegrip, het in balans zijn en over het verschillen in de manier van denken. Het is zonder meer en interessant en boeiend verhaal, dat je aan het denken zet.
Ik geef Lathrain 1 – De band van Anna López Dekker graag 4 sterren.
Jeanine Feunekes-Both
De Perfecte Buren
