‘Het ei van de indiaan’ – Rudy van Roy

& cultuur uitgevers, Gent
paperback
pagina’s: 428
2019
recensie-exemplaar.
met barsten aan het strand, de zee spoelt er langsheen. Het boek begint met een
proloog, Pasen 2018 en wordt dan verdeelt in een hoofdstuk die ieder een
jaartal hebben van 1967 tot aan 2018. In de proloog wordt een schilderij beschreven
zoals op de omslag staat; “een weidse zee met lage horizon en een oneindige
lucht. In de branding verhief zich een groot rechtopstaand ei, vastgehouden in
het harde natte zand. De grillige barsten over de lichtbruine eierschelp trokken
de meeste aandacht. Het konden kwetsuren van de voorbije tijd zijn, maar net zo
goed de aankondiging van een nieuw begin”
van een dorpskruidenier die zijn vader niet opvolgt maar vertegenwoordiger van
Franse kaas wordt. Zijn zus Edith studeert moraal-filosofie. Op een avond als
Louis tot beste handelsreiziger wordt gekroond ontmoet hij Frederik en beide
families raken dan verbonden met elkaar. Het verhaal speelt zich voornamelijk
af aan de Belgische kust en met name Oostende.
histoire samen met de grande histoire tegen de veranderende tijdsgeest van de
laatste vijftig jaar. Een aangrijpende familiegeschiedenis wordt het genoemd
met zin voor humor. Helaas kon het mij niet boeien. Naar mijn idee komt dat
zeker omdat ik zo Nederlands ben als ik maar kan zijn en dit boek is duidelijk
ingesteld op de Belgische lezer en het Belgische belezen publiek.
zoals je hier kan lezen, dat woord gebruiken we in Nederland zelden. In het
eerste hoofdstuk gelijk al wordt geschreven “Deze keer nam Louis geen halte” Ik
neem aan dat bedoelt wordt dat hij geen pauze neemt. Zo zit het vol met dit
soort dingen. Af en toe maakt niet uit voor mij, maar hier wat het echt te
veel. Woorden als camionette, laureaat. Het maakt dat je driedubbel moet
nadenken. Daarnaast is de beschrijving van gebouwen heel uitgebreid, dat maakt
dat je gedachten ook snel afdwalen en je de moed verliest verder te lezen. Tien
regels besteden aan een gebouw is voor mij een beetje teveel van het goede. Misschien komt dat ook omdat Rudy van Roy toneelschrijver is? Ook moet je
behoorlijk ingewijd zijn in het katholicisme om het verhaal goed te kunnen
volgen. Terwijl een historische roman waarin zowel De Gaulle als Willem de
Zwijger opgevoerd worden, mij juist mee zou moeten nemen en de gaten die ik mis
aan kennis op te vullen. Ik heb hier niet het gevoel meegenomen te worden en
voel me haast dom. Ook dit kan komen doordat Rudy van Roy al eerder boeken over
de Europese geschiedenis schreef en geïnteresseerd is in de internationale
politiek.
van een nieuw begin, van geluk maar ook van macht mooi samengebracht op Pasen 2018. Ik kan helaas die boek niet meer dan 3 sterren geven. Misschien dat
Belgische lezers het hoger zouden waarderen.