‘Eric Clapton’ – Philip Norman

9789400401433
416
november 2018
levensverhaal van meestergitarist Eric ‘Slowhand’ Clapton. Vanaf zijn jeugd
volgen we ‘Rick’ Clapton door zijn turbulent en getergd leven. Iedereen kent
zijn muziek, na het lezen van deze biografie ken je hem ook een beetje beter
als persoon.
groot muziekliefhebber ben ik. Ik durf mij een groot fan van Eric Clapton te
noemen. Ik ken al zijn muzikale releases en weet aan de andere kant lang niet
alles van de persoon, achter de blues. Dat hiaat hoop ik met deze biografie te
dichten. Philip Norman heeft naast dit boek ook een biografie over Paul McCartney
en John Lennon geschreven en een
over de voorman van The Rolling Stones,
Mick Jagger. Zijn voorliefde voor The Beatles en The Stones wordt ook in deze
biografie van Clapton duidelijk. De auteur twijfelde over zijn nieuwe
biografie. Liefst had hij voor George Harrison gekozen en dat is voelbaar in de
verhalen over Eric Clapton, de biografie die hij uiteindelijk verkoos te
schrijven. George speelt een prominente rol in deze biografie. En ook qua
verhaallijnen is dat gerechtvaardigd. Naast hun liefde voor muziek, delen ze
nog meer. Ook qua karaktereigenschappen is het een match die zich laat uitbetalen
in een langdurige hechte vriendschap.
in het boek op het eerste deel van de inmiddels meer dan vijftigjarige (!) carrière
van deze gitarist. Zijn deelname aan wereldbands als The Yardbirds, Cream, Blind Faith en Derek and the Dominos worden uitvoerig beschreven.
Clapton is gevormd door zijn jeugd waarin hij zowel door zijn vader als zijn
moeder in de steek werd gelaten. Zijn grootouders deden zich de eerste jaren
van zijn leven in het Engelse Ripley, voor als zijn ouders. Nadat hij erachter
kwam dat zij niet zijn biologische ouders waren, ontstond een grote mate van
verlatingsangst. Dit is een van de twee grote thema’s in zijn leven gebleven.
Het tweede thema bestond uit het motto ‘het bezit van de zaak, is het einde van
het vermaak’. Hij ging ergens volledig voor en zodra hij het had (bereikt),
raakte hij verveeld en was hij er snel op uitgekeken.
wordt in deze biografie is dat Eric Clapton geen ongecompliceerd en prettig
persoon is. Dat wordt hier zonder enige twijfel duidelijk neergezet. En dat
doet iets met mijn beeld over de man die prachtige songs als ‘Wonderful Tonight’ en ‘Layla’ schreef. Dat achter deze
wonderschone muziek geen soortgelijk persoon schuilgaat, is een vreemde gewaarwording.
weet hoe hij het verhaal moet vertellen en heeft een overvloed aan anekdotes
opgetekend van mensen uit Clapton zijn directe omgeving. Sommige fragmenten
komen echter bijna letterlijk uit Clapton zijn autobiografie en uit een andere
biografie ‘Motherless Child: Eric
Clapton, de biografie’ geschreven door Paul Scott. En dat vind ik
teleurstellend. Daarnaast bevat
de biografie een aantal onzorgvuldigheden, waaronder de verwijzing naar het
fatale ongeluk van Greg Allman. Het gaat hier echter om Duane Allman, zijn
broer. Deze hikken kunnen niet door de overigens uitstekende vertalers zijn
gemaakt.
uitgebreid document voor iedere lezer. En toch kon ik niet los geraken van de
gedachte dat de auteur eigenlijk liever een boek over ‘de derde Beatle’ had
geschreven. Over George wordt met beduidend meer liefde en waardering
geschreven dan over Eric. De jaren van Clapton, na het overlijden van George
Harrison, worden ook wel heel kort en bondig beschreven, een lange en
buitengewoon interessante periode met het noodlottige ongeluk van Connor de
zoon van Eric Clapton als dramatisch dieptepunt. Een periode waarin zijn
vriendschappen met Phil Collins en Mark Knopfler tot wasdom komen.
persoonlijk het resultaat is van deze biografie, is dat de muziek van Eric
Clapton nu nog meer betekenis en waarde heeft gekregen door de prachtige
verhalen die de auteur hier heeft opgetekend. Mijn oude liefde voor de muziek
van Eric Clapton hebben een nieuwe vernislaag gekregen.
drie slowhand sterren. En wanneer je nieuwsgierig bent naar het waarom van deze
bijnaam, raad ik je aan, deze biografie te lezen.
– recensent De Perfecte Buren
I went down to the crossroads, fell down on my knees.
Asked the Lord above for mercy, “Save me if you please’. (Eric Clapton – Crossroads)