‘De zegen van weemoed’ – Theo Monkhorst
Genre: Roman/literatuur
Uitgever: In de Knipscheer
ISBN: 9789062659890
Uitvoering: paperback (gebrocheerd in omslag met
flappen)
flappen)
Aantal pagina’s: 547
Uitgave: Oktober 2018
Met dank
aan In de Knipscheer voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar.
aan In de Knipscheer voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar.
De dubbel roman, onderdeel van een trilogie in
wording, De zegen van weemoed is mijn
eerste kennismaking met de schrijver Theo Monkhorst. Direct tijdens het lezen
van het eerste hoofdstuk wist ik dat ik al zijn romans wilde gaan lezen. Zijn
manier van schrijven maakte dat hij mij het boek introk en de personages in
mijn hoofd bleven steken.
wording, De zegen van weemoed is mijn
eerste kennismaking met de schrijver Theo Monkhorst. Direct tijdens het lezen
van het eerste hoofdstuk wist ik dat ik al zijn romans wilde gaan lezen. Zijn
manier van schrijven maakte dat hij mij het boek introk en de personages in
mijn hoofd bleven steken.
Het is 1984 als Pieter Fransman, journalist, besluit
een boek te schrijven. Een boek over zijn leven, geschreven uit het perspectief
van een 75 jarige, terwijl hij op dat moment 45 jaar is.
een boek te schrijven. Een boek over zijn leven, geschreven uit het perspectief
van een 75 jarige, terwijl hij op dat moment 45 jaar is.
“ik heb mijzelf
geen eenvoudige opgave gegeven. Als het al feitelijk onmogelijk is het verleden
en het heden exact te beschrijven, voor de toekomst is het nog een stukje moeilijker.”
geen eenvoudige opgave gegeven. Als het al feitelijk onmogelijk is het verleden
en het heden exact te beschrijven, voor de toekomst is het nog een stukje moeilijker.”
We lezen over zijn twijfel, over zijn, innerlijke,
afkomst. Over zijn grote liefde Trix, haar overlijden en hun zoon Sax. Over zijn
worsteling het grote verlies te boven te komen.
afkomst. Over zijn grote liefde Trix, haar overlijden en hun zoon Sax. Over zijn
worsteling het grote verlies te boven te komen.
Deel één van deze dubbel roman is een familiekroniek, die soepel overloopt
in het bijna thrillerachtige deel twee. Waarin Pieter met Lena, de ex-vrouw van
zijn vriend Leo, diens raadselachtige dood onderzoekt. Leo Löb, een Joodse
filosoof, hield zich voor zijn dood bezig met artificiële intelligentie. Heeft
zijn dood te maken met dit onderzoek?
in het bijna thrillerachtige deel twee. Waarin Pieter met Lena, de ex-vrouw van
zijn vriend Leo, diens raadselachtige dood onderzoekt. Leo Löb, een Joodse
filosoof, hield zich voor zijn dood bezig met artificiële intelligentie. Heeft
zijn dood te maken met dit onderzoek?
Conclusie
Het eerste deel van deze dubbelroman is prachtig
geschreven, Theo Monkhorst nam mij mee in zijn boek. Ik voelde zijn vreugde,
twijfel en verdriet alsof het dat van mij was. Deel twee is spannend, soms
ongemakkelijk omdat de lasten van het ouder worden er zo realistisch worden
omschreven. Maar ook daardoor, prachtig… Het heeft mij smachtend naar deel drie
achtergelaten.
geschreven, Theo Monkhorst nam mij mee in zijn boek. Ik voelde zijn vreugde,
twijfel en verdriet alsof het dat van mij was. Deel twee is spannend, soms
ongemakkelijk omdat de lasten van het ouder worden er zo realistisch worden
omschreven. Maar ook daardoor, prachtig… Het heeft mij smachtend naar deel drie
achtergelaten.
Een prachtig boek voor wie er van houdt om mee te
worden genomen in de psyche van de mens. Voor wie houdt van luisterrijke taal en
zich kan vinden of verliezen in zinnen als:
worden genomen in de psyche van de mens. Voor wie houdt van luisterrijke taal en
zich kan vinden of verliezen in zinnen als:
“in mijn breinsoep spelen zich vreemde gebeurtenissen
af. In diepe pan, waar alle herinneringen en ervaringen zijn opgeslagen als
slierten spaghetti, glijden ze door elkaar en klonteren steeds tot nieuwe
recepten, die in slaap als dromen bovenkomen.”
af. In diepe pan, waar alle herinneringen en ervaringen zijn opgeslagen als
slierten spaghetti, glijden ze door elkaar en klonteren steeds tot nieuwe
recepten, die in slaap als dromen bovenkomen.”
Ik geef dit boek vier sterren de vijfde bewaar ik voor
het laatste deel van de trilogie.
het laatste deel van de trilogie.
Natascha Tielemans-Oosterbaan – gastrecensent De
Perfecte Buren
Perfecte Buren
0
