‘De ontembare’ – Guillermo Arriaga en meet and greet

literatuur/roman
Atlas Contact
9789025450953
paperback
pagina’s: 832
januari 2019
ontembare is
een prachtig boek met twee verhalen in één (of misschien zelfs wel meerdere
verhalen). Het is het verhaal van Juan Guillermo in Mexico-stad en het is het
verhaal van Aramuq, een inuit in Canada op jacht op een bijzondere wolf. Een
bijzondere combinatie, waar het echt om draait is het verhaal van liefde,
vriendschap, geweld, wraak of vergeving.
fysieke leesclub via Hebban. 40 lezers/lezeressen zijn uitgenodigd om Guillermo
te ontmoeten bij Atlas Contact. Ik behoorde ook tot de gelukkigen. Het was een
feest en deze bijzondere man te mogen ontmoeten en ik heb nu een gesigneerd
boek met een geheime persoonlijke boodschap omdat ik het Spaans niet eigen ben.
Ik zal daarom niet verder vertellen waar het boek over gaat, dat is op Hebban
uitgebreid te vinden.
must-read, heel meeslepend geschreven en de passie voor de taal spat van het
boek af. Wat het boek zo afwisselend maakt en maakt dat je je geen moment
verveelt is de afwisseling tussen het verhaal van Juan en van Aramuq maar ook
stukken geschiedenis/antropologie tussendoor. Deze stukken hebben dan op een of
andere manier te maken met de situatie beschreven in het voorafgaande of
komende hoofdstuk. Verder speelt Guillermo met de witregels en de manier van opschrijven.
Soms een heel stuk wit, soms opsommingen, soms een rij synoniemen, dan weer
schijn geschreven een enkel woord als conclusie, kortom een feest voor het oog.
voor de vertalers van dit boek. Om dat zelfde ritme en alliteratie er in te
houden zal vast niet makkelijk zijn geweest, Spaans is dan toch heel anders dan
Nederlands.
koesteren, te lezen en te herlezen daarom 5 sterren.
2 februari deelnemen aan de leesclub georganiseerd door Hebban bij Atlas
Contact. Dankzij de noord-zuidlijn ben je nu met de metro heel snel bij de
uitgeverij. Atlas Contact heeft een leuke tuinkamer met op de witte muur
handtekeningen van diverse auteurs. Verder heeft Atlas Contact een prachtige
boekenkast waar heel wat pareltjes in prijken. Na een kopje koffie met een
koekje was Guillermo Arriaga daar. Een leuke man uit Mexico. Wat gelijk opviel
was de open maar ietwat verlegen, bescheiden houding. Het respect voor lezer
was over duidelijk aanwezig. Voor mij vielen de eventuele puzzelstukjes of
vragen die ik had op zijn plaats, zoals hij schrijft, verschillende stukken
tekst, verschillende lay-out, zo is hij ook in het echt. Hij schrijft zoals hij
zelf zegt ‘True facts that never happened’. Zo is hij opgegroeid in Mexico in
de buurt waar hij over schrijft. Zijn broer heet ook Carlos maar is
wetenschapper. Drugs en alcohol gebruikt Guillermo niet, hij is verslaafd aan
vrouwen maar dan niet de vrouwen die je moet kopen. Respect en liefde zijn voor
hem heel belangrijk.
stond vooraf vast dat hij in het verhaal wilde verwerken maar verder heeft hij
allerlei dingen die op zijn pad kwamen in het verhaal verwerkt. Na 3 jaar
schrijven heeft hij nog 2 jaar geredigeerd aan het boek omdat hij zelf vindt
dat een boek goed moet zijn uit respect voor zijn lezers. Daarbij let hij op de
taal en op de ruimte tussen de regels dat zorgt voor alliteratie. Hij heeft
daar zijn eigen stijl in. De lezers neemt de moeite om zijn boeken te lezen en
ze te kopen dan moet ik zorgen dat hij zich niet verveelt, dat het de moeite
waard is. Een woord mag niet teveel voorkomen, teveel herhaling is dodelijk.
dagelijks schrijft, hij moet schrijven dagelijks anders blijven de woorden
letterlijk vast zitten in zijn keel, hij stikt of wordt vergiftigd.
ieder kind neemt zich voor om iets te zijn, zo sterk al Pappa of net zo moedig.
Hij wilde wild zijn, ontembaar. Toen hij voor het schrijven dit boek het Inuit
woordenboek opensloeg kwam hij op het inuitwoord voor ontembaar, tja toen was
het duidelijk dat dit de titel moest worden. Wat Guillermo met dit boek wil
benadrukken is het belang van tolerantie, het belang van vriendschap, wraak is
niet de oplossing.
zal je niet verbazen, door liefdesbrieven te schrijven. Hij was te verlegen om
op de meisjes af te stappen, dus schreef hij eindeloos liefdesbrieven. Praten
vind hij nog steeds niet makkelijk, geeft volgens hem snel een verkeerd beeld
(heb er niets van gemerkt, vond hem een intelligente, bijzondere man) door zijn
verlegenheid. Met schrijven kan hij zaken beter onder woorden brengen.
helaas weer tijd om naar huis te gaan, maar voordat hij mijn boek gesigneerd
had. Hij blijkt er zelfs een persoonlijke boodschap in geschreven te hebben,
maar dat is Spaans en helaas ben ik die taal niet machtig en ook het
handschrift is nog een hele puzzel om te ontcijferen.
Contact voor deze bijzondere ervaring, hoop dat jullie dit vaker gaan doen!
Perfecte Buren