‘Midwinter Break’ – Bernard Maclaverty

roman/literatuur
Uitgeverij Cactus (Cactusbooks)
925 0414 2
paperback
pagina’s: 271
november 2018
dank aan Uitgeverij Cactus / Cactusbooks voor dit recensie-exemplaar.
en Stella, een ouder Iers echtpaar, maakt een uitstapje naar Amsterdam, een
winterbreak. Ook al komen ze van oorsprong uit Ierland, ze wonen nu in
Schotland. De sporen van de terreur in Ierland hebben hun sporen nagelaten in
het leven van Gerry en Stella. Gerry vlucht in de drank en zakt steeds verder
in het alcoholisme. Stella is het helemaal zat en zou graag toetreden tot de
Begijnen in Amsterdam. Maar de orde van de Begijnen stelt niet meer voor zoals
Stella gedacht had. Het zijn nu gewone appartementen met een wachtlijst van
heel veel jaren. Dan komt het moment van de waarheid, ze moeten beiden kiezen
voor elkaar of toch voor zichzelf?
uitgave is een paperback maar wel een mooie paperback. Ieder hoofdstuk begint
met een rijtje grachtenhuisjes en die vind je ook op de binnenkant van de kaft.
Het is geschreven in chronologische volgorde met flashbacks. Het is leuk om te
lezen hoe toeristen Amsterdam in de winter zouden kunnen beleven maar de
flashbacks en de bijkomende emoties en het gewone dagelijkse leven van een wat
ouder koppel maken het boek compleet. Toch vraag ik me af of jongeren dit boek
zouden kunnen waarderen. Ik vond het een bijzonder boek, maar echt jong ben ik
dan ook niet meer.
Maclaverty is geboren in Belfast, Noord-Ierland maar woont al sinds 1974 in
Schotland waar hij als leraar heeft gewerkt. Zijn debuut kwam uit in 1977. Hij
schijnt vooral bekend te zijn van de romans Lamb
en Cal die ook verfilmd schijnen
te zijn. Verder schreef hij o.a. een kinderboek en verhalenbundels. Sinds 15
jaar is dit weer zijn eerste roman. Hij kreeg heel goede recensies in de pers
en hij was met deze roman in Ierland “Book Club Novel of the Year”. Het boek
schijnt verfilmd te worden door regisseur John Corwley bekend van de film
Brooklyn.
vond het een prettig boek te lezen, maar niet heel bijzonder en werd niet echt
verrast. De taal vond ik niet heel bijzonder maar dat kunnen komen omdat het
een vertaling is. Ik vond de maniertjes van ieder, de kibbelpartijtjes, het
gewone leven leuk beschreven en goed voorstelbaar. Omdat het een leuk boek is
maar zeker niet voor een groot publiek geeft ik het boek 3 sterren.
Hartman – recensente van De Perfecte Buren