‘Krunk’ – Jan van den Abeele

Beefcake Publishing
9789491144981
240
december 2018
recensie-exemplaar.
over de leadzanger van een metalband
die zijn debuutalbum platina zag worden en in een writersblock zit voor de altijd lastige opvolger van dit succes.
Zijn manager komt met het voorstel om iets nieuws uit te brengen en dit
verhoogt de mentale druk bij de bandleider. Hij verstopt zich in drank en drugs
en als lezer volgen we hem als ik-persoon in zijn strijd om vooruit te komen én
overeind te blijven.
De Perfecte Buren met een grote voorkeur voor lezen en muziek had direct een
grote voorkeur om deze roman te recenseren, nadat ik op internet over dit boek
had gelezen. Ik heb het in een adem uitgelezen. Via crowdfunding heeft de auteur dit boek kunnen publiceren en hij
heeft daarnaast ook zelf de omslag ontworpen. Creatief en veelzijdig zijn zaken
die bij deze auteur lijken te passen. Op internet heb ik kunnen vinden dat Jan
uit Deinze komt, een gemeente in Oost-Vlaanderen tussen Waregem en Gent. Het
boek kent, naast een titelverklaring aan het begin en een woord van dank aan
het eind van het boek, drie delen, die genummerd zijn, en die een fragment van
een songtekst bevatten. Het verhaal wordt in deze drie delen chronologisch
verteld.
buitengewoon knap vind aan dit verhaal is dat het wordt verteld vanuit het
ik-perspectief en dat in het hele boek niet een keer de naam van deze persoon
wordt genoemd. En dat mij dat pas opvalt wanneer ik de recensie begin, met een
eigen weergave van de inhoud. Ik ben verbijsterd. Het hoofdpersonage heeft mij
in het verhaal getrokken, ik heb lief en leed gedeeld en nu blijf ik achter met
een dubbel gevoel. Ik heb hem leren kennen en weet zijn naam niet eens. Ook in
de vele levensechte dialogen die voorbijkomen zijn, is zijn naam niet gevallen.
roem is een van de hoofdthema’s. De druk die dat oplevert om dat enerzijds te
vieren op een echte ‘seks en drugs en rock-’n-roll’ manier en anderzijds
vervolgd te zien worden door nieuw werk. Een dilemma dat veelvuldig de kop
opsteekt bij artiesten en dat hier levensecht en rauw wordt geserveerd.
vallen van een band na een lang tourschema is ook een thema dat wordt
uitgewerkt. Maar net even anders dan gebruikelijk. De auteur speelt
zelf in een band en dat is merkbaar. Het speelplezier komt je vanaf de pagina’s
tegemoet. De samenwerking tijdens een concert tussen de bandleden onderling
wordt vakkundig beschreven. Op het juiste gevoel. Wees voorbereid
op taalgebruik dat past bij de setting van het verhaal. Het is helemaal van nu.
Het is echt.
niet voor tere zieltjes. Het is vet, gruizig en recht voor zijn raap. Het is
als goede metalmuziek. Strak, ritmisch, vuil en kunstig tegelijk. Kwalitatief
hoogstaand met een enkele uitschieter en een klassieker in wording. Na een geweldige toegift met verrassend slotakkoord
word je direct uitgenodigd om weer vooraan te beginnen. Als een goed conceptalbum.
Na afloop blijf je overdonderd achter met een playlist op ‘Spotify’ met alle nummers die voorbij zijn gekomen. Die
heb ik tijdens het lezen aangemaakt, beluisterd en zien groeien.
een plekje geven in de categorie ‘Progressieve Industriële Metal’. Het is
bovenal vernieuwend (progressief). Ik heb werkelijk nog niet eerder zoiets
gelezen. De schrijfstijl is direct, expliciet en functioneel (industrieel). En
het is keihard en rauw (metal).
je helemaal niet van Hard Rock houdt, heb je een pakkend verhaal in handen. De
personages hebben kleur en smoel.
van mij vijf sterren. Edelmetaal!! Uitgevers opgelet, deze auteur verdient een
goede producer voor de altijd lastige opvolger.
– recensent De Perfecte Buren
persoonlijke songtekst
the day in her name.
Over you and over me.
We dare to be ourselves.
Next to her and all her war.
She comes our way and takes the day,
From my hands, it is her way.’ (My Dying Bride – The Prize of Beauty)