‘Uitzonderlijk’ – Colleen Hoover

uitgeverij Zomer & Keuning voor dit recensie-exemplaar.
Vader Barnaby woont met zijn vrouw, kinderen Utah, Honor, Merit en Moby en twee
onverwachte logees onder in een en
hetzelfde huis. In het souterrain woont de moeder van de oudste drie kinderen
en tevens Barnaby’s ex-vrouw Victoria. Ze hebben zo hun eigen unieke manier van
leven maar zoals in ieder gezin heeft ook de familie Voss te maken met de
nodige spanningen, turbulentie en zorgen. Het lijkt wel alsof iedereen de
essentie van het gezinsleven uit het oog is verloren.
dezelfde uiterlijke kenmerken deelt met zus Honor hebben ze zo op het oog niets
met elkaar gemeen. Honor lijkt alles aan te komen waaien en houdt er volgens
Merit wat macabere ideeën op na. Merit zelf zit totaal niet lekker in haar vel
en troost zich na iedere (liefdes)teleurstelling op een wel heel bijzondere
manier. Ze heeft zich de gewoonte aangeleerd om zichzelf een trofee als
troostprijs te schenken en ze heeft er inmiddels al heel wat op haar kamer
staan. Merit is boos, teleurgesteld en haar zelfbeeld is totaal vertroebeld. Wanneer
ze in een antiekwinkel eindelijk die ene troost-trofee kan kopen waarvoor ze
heeft gespaard ontmoet ze de duistere Sagan. Het is een intense ontmoeting en
er is sprake van vuurwerk. Maar net als met echt vuurwerk dooft dat geknetter
snel, want Sagan blijkt de onbekende vriend van Honor te zijn.
met de uitzonderlijke familie Voss. De titel van het boek zegt het al,
uitzonderlijk. Colleen Hoover heeft met dit verhaal een bonte verzameling aan
personages in een verhaal samengebracht. Er gebeurt dan ook heel veel. Behalve
de bijzondere gezinssamenstelling is er ook aandacht voor alle hoofdpersonages.
Voor de ene wat meer dan voor de andere maar ze komen allemaal aan bod. Hoover
brengt ze op een heel menselijke manier, soms met een knipoog want het is niet
allemaal kommer en kwel, sterker nog; er is eigenlijk altijd wel sprake van een
grappige ondertoon. Hoe ernstig de situatie ook is, de abnormaliteit van het
gezin of een situatie zorgt ervoor dat het niet te zwaar wordt.
De spanningen tussen Merit, Honor en Sagan is
continu aanwezig en het is niet altijd duidelijk hoe het zit tussen die drie.
Hoover speelt dat heel handig uit. Tussen de drie oudste kinderen, vader,
moeder en stiefmoeder loopt het ook niet lekker, de interacties worden dusdanig
neergezet dat ze zowel triest als te begrijpen zijn. De gezinsdynamiek is
volledig uit balans en Merit voelt zich ondanks de grootte van het gezin
eenzamer dan ooit. Maar daarin is zij niet alleen.
is voor alle leeftijden geschikt. Hoover schrijft vlot, de dialogen zijn met
vlagen pittig maar goed te volgen, Hoover heeft geen poespas nodig om een punt
te maken en dat leest lekker. Maar ze heeft ook een groot gevoel voor humor,
dat blijkt ook wel. De gebeurtenissen in het verhaal
zorgen gaandeweg dat er een situatie ontstaat waarin een stukje zelfreflectie,
interventie, tolerantie en openheid wonderen afdwingt, zelfs bij de familie
Voss. Een pittig onderwerp zoals bijvoorbeeld
depressie neigt al gauw te zwaar te worden maar hier is de balans prima.
lachen en een brok in de keel bezorgt maar het mist helaas vooral bij Sagan en
de ouders échte diepgang.
het verhaal me niet meteen bij de kladden pakte en het meer diepgang kon gebruiken
is het wel een indringend boek over een gezin dat zich staande probeert te
houden onder uitzonderlijke omstandigheden. Een familieverhaal waarin een
bijzondere, bonte verzameling van personages hun rol met verve vervult en het
is door hen dat dit Uitzonderlijk 3,5
dikke sterren verdient.
Team De Perfecte Buren