‘Het huis der Spionnen’ – Daniel Silva
Genre: Thriller
Uitgeverij: HarperCollins
ISBN: 9789402730708
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 478
Verschijningsdatum: November 2018
Met grote dank
aan Uitgeverij HarperCollins voor het recensie-exemplaar.
aan Uitgeverij HarperCollins voor het recensie-exemplaar.
Inhoud
Een reeksbomaanslagen laat Londen schudden op zijn
grondvesten. Hoewel de gruwelijke aanslagen perfect zijn voorbereid rollen de geheime
diensten van de wereld al snel over elkaar heen om dat ene spoor te volgen. Een
spoor dat kan leiden naar het brein achter deze aanslagen, de opvolger van
Osama Bin Laden.
grondvesten. Hoewel de gruwelijke aanslagen perfect zijn voorbereid rollen de geheime
diensten van de wereld al snel over elkaar heen om dat ene spoor te volgen. Een
spoor dat kan leiden naar het brein achter deze aanslagen, de opvolger van
Osama Bin Laden.
Mijn mening
Daniel Silva valt in dezelfde categorie auteurs als
bijvoorbeeld John le Carré, Robert Harris en Tom Clancy. Spionage ten top.
Samenwerkende en concurrerende geheime en veiligheidsdiensten bepalen het
decor. Veel spanning, actie en theorieën. Wat mij betreft weet Daniel Silva
zich te onderscheiden van menig auteur binnen dit genre door zijn verhalen niet
nodeloos ingewikkeld te maken. Daar waar ik in een spionagethriller het spoor
nog wel eens bijster raak, weet Daniel Silva zijn verre van eenvoudige
verhaallijnen op een uiterst eenvoudige manier te vertellen. Spannend is het
ook deze keer weer in de opvolger van Het
Zwarte Gif; Het huis der spionnen.
bijvoorbeeld John le Carré, Robert Harris en Tom Clancy. Spionage ten top.
Samenwerkende en concurrerende geheime en veiligheidsdiensten bepalen het
decor. Veel spanning, actie en theorieën. Wat mij betreft weet Daniel Silva
zich te onderscheiden van menig auteur binnen dit genre door zijn verhalen niet
nodeloos ingewikkeld te maken. Daar waar ik in een spionagethriller het spoor
nog wel eens bijster raak, weet Daniel Silva zijn verre van eenvoudige
verhaallijnen op een uiterst eenvoudige manier te vertellen. Spannend is het
ook deze keer weer in de opvolger van Het
Zwarte Gif; Het huis der spionnen.
Als groot liefhebber van zijn vertelkunst lag deze nieuwe
loot aan de Gabriel Allon-reeks op mij te wachten. Zijn vorige boek Het Zwarte Gif vond ik zo’n geweldig
boek dat ik eigenlijk niet kon wachten om in dit boek te beginnen. De boeken
van Silva lees je niet even, het zit zo vernuftig in elkaar en kent zoveel
plotwendingen dat je gaat voor een avontuur van formaat. De kerstvakantie leende
zich uitstekend voor dit doel, de Silva-beleving.
loot aan de Gabriel Allon-reeks op mij te wachten. Zijn vorige boek Het Zwarte Gif vond ik zo’n geweldig
boek dat ik eigenlijk niet kon wachten om in dit boek te beginnen. De boeken
van Silva lees je niet even, het zit zo vernuftig in elkaar en kent zoveel
plotwendingen dat je gaat voor een avontuur van formaat. De kerstvakantie leende
zich uitstekend voor dit doel, de Silva-beleving.
Eindoordeel
Het Huis der
Spionnen
bracht mij in de periode tussen kerst en oud en nieuw in vrijwel alle
werelddelen. Een reis in een moordend tempo waarin angst wordt gezaaid, geweld
wordt gebruikt, hoop ontstaat, wraakgevoelens, een glimlach, verraad, liefde,
veiligheid en een zinderende ontknoping. Bij de spreekwoordelijke aftiteling
bleef ik murw achter. Ik sloeg het dicht en dacht: Kom op Daniel, op naar de
volgende…
Spionnen
bracht mij in de periode tussen kerst en oud en nieuw in vrijwel alle
werelddelen. Een reis in een moordend tempo waarin angst wordt gezaaid, geweld
wordt gebruikt, hoop ontstaat, wraakgevoelens, een glimlach, verraad, liefde,
veiligheid en een zinderende ontknoping. Bij de spreekwoordelijke aftiteling
bleef ik murw achter. Ik sloeg het dicht en dacht: Kom op Daniel, op naar de
volgende…
Verslaafd ben ik aan zijn boeken. Ik zie een kamer in
zijn woning voor me, waar hij op een grote wand ‘brown paper’ heeft opgehangen.
Hierop staan namen, locaties, pijlen en foto’s om alle verhaallijnen en
personages te kunnen overzien. Zoals een generaal zijn troepen beweegt en
aanstuurt op een speelveld met tinnen soldaatjes.
zijn woning voor me, waar hij op een grote wand ‘brown paper’ heeft opgehangen.
Hierop staan namen, locaties, pijlen en foto’s om alle verhaallijnen en
personages te kunnen overzien. Zoals een generaal zijn troepen beweegt en
aanstuurt op een speelveld met tinnen soldaatjes.
Alleen zo kan hij iets dat zo ingewikkeld is, zo
eenvoudig verwoorden. Wat ik een vermeldenswaardig mooi aspect vind aan de
Gabriel Allon reeks is het feit dat hij hoofd is van de Israëlische geheime
dienst. Een persona non grata op het wereldtoneel. En van groot belang als deel
van het geheel. Daniel Silva is wars van heldendaden en hoofdpersonages. Ieder
personage is een radertje in het feilloos lopende geheel. Zelfs geen antiheld.
Hij is er en draagt bij, soms zelfs volledig op de achtergrond. Naast de
verwijzingen naar de actuele wereldpolitiek maakt dat zijn boeken levensecht.
Ik merk dat ik zijn verhalen niet alleen goed uit elkaar kan houden maar ook
een tijd later nog uitstekend kan reproduceren.
eenvoudig verwoorden. Wat ik een vermeldenswaardig mooi aspect vind aan de
Gabriel Allon reeks is het feit dat hij hoofd is van de Israëlische geheime
dienst. Een persona non grata op het wereldtoneel. En van groot belang als deel
van het geheel. Daniel Silva is wars van heldendaden en hoofdpersonages. Ieder
personage is een radertje in het feilloos lopende geheel. Zelfs geen antiheld.
Hij is er en draagt bij, soms zelfs volledig op de achtergrond. Naast de
verwijzingen naar de actuele wereldpolitiek maakt dat zijn boeken levensecht.
Ik merk dat ik zijn verhalen niet alleen goed uit elkaar kan houden maar ook
een tijd later nog uitstekend kan reproduceren.
Is er dan werkelijk niets aan te merken op deze nieuwe
spionagethriller? Helaas wel.
spionagethriller? Helaas wel.
Het is mij opgevallen dat je deze nieuwe roman niet kunt
lezen zonder zijn vorige te hebben gelezen. Vooral dit jongste boek heeft
zoveel doorlopende verhaallijnen uit Het
Zwarte Gif dat zelfs Silva moeite had om de lezer van Het huis der Spionnen hierover te informeren. Maar goed, eigenlijk
is dat geen minpunt. In plaats van een goede spionagethriller kun je er dan
immers nog meer lezen. Dit boek is een aanrader van mijn kant, ook wanneer je
dit genre normaliter uit de weg gaat. Ik geef Het huis der Spionnen vier dikverdiende sterren.
lezen zonder zijn vorige te hebben gelezen. Vooral dit jongste boek heeft
zoveel doorlopende verhaallijnen uit Het
Zwarte Gif dat zelfs Silva moeite had om de lezer van Het huis der Spionnen hierover te informeren. Maar goed, eigenlijk
is dat geen minpunt. In plaats van een goede spionagethriller kun je er dan
immers nog meer lezen. Dit boek is een aanrader van mijn kant, ook wanneer je
dit genre normaliter uit de weg gaat. Ik geef Het huis der Spionnen vier dikverdiende sterren.
Peter van Bavel – recensent De Perfecte Buren
Mijn persoonlijke songtekst
‘Panic on the streets of London
panic on the streets of Birmingham
i wonder to myself
could life ever be sane again?
panic on the streets of Birmingham
i wonder to myself
could life ever be sane again?
(The Smiths – Panic)
Helemaal mee eens! Ik ben groot Silva-fan.