‘Wij tegen jullie’ – Fredrik Backman

Q
paperback
pagina’s: 445
2018
ijshockey.
alleen de aanleidingen overhoudt waardoor we er ooit verliefd op zijn geworden.
ijshockeyteams, Björnstad en Hed en de spelers en hun supporters. Er spelen
verschillende verhalen van ingrijpende gebeurtenissen in een gemeenschap. Er
speelt een verkrachting, is dat een echte verkrachting geweest of is het
verzonnen. In de gemeenschap wordt er verschillend op gereageerd. Er is een
verhaal van een speler die in een stoere mannenwereld gay blijkt te zijn. Hoe
gaat je daar als jongen mee om en hoe gaat de gemeenschap daar mee om. Het gaat
over politieke spelletjes als de club failliet dreigt te gaan en toch gered
wordt. Het gaat over een huwelijk na het verlies van een kind en het gaat over
een hechte gemeenschap op het Zweedse platteland.
meeslepend en heel menselijk, zo herkenbaar. Het leverde voor mij ook dingen op
om over na te denken. Als binnen een huwelijk twee geliefden uit elkaar groeien
merk je dat aan het gebruik van het woordje JE. We gebruiken niet meer de naam
van de geliefde persoon maar bijvoorbeeld -zeg eens tegen JE vader of JE moeder
wil-. Tja dat is wel iets om over na te denken. Ook het hele groepsgebeuren in
een klein dorp van liefde, haat, voor elkaar opkomen, voor elkaar gaan staan en
net als je denkt dat komt nooit meer goed dan toch. Fascinerend
met een bijzondere korte omschrijving zoals “we gaven hem een leger”. De
hoofdstukken bestaan aan korte alinea’s, stukjes waarna er een witregel volgt
en dan een zin om die alinea/ dat stukje af te sluiten. Vaak is dat een
nadenker en lees je dat stukje nog eens terug om te kijken of jij dat ook zo
vind, of jij die conclusie, die samenvatting er ook uit haalt. De schrijfstijl
is meeslepend en heeft ook wel wat van dat onderkoelde Zweedse. Ik heb er van
genoten.
Scandinavische boeken zijn, maar dit is een prachtige roman! Ik moest er in het
begin wel even inkomen, maar dat kan ook aan mijn verwachtingen liggen. Het zal
ook met de hoeveelheid personages te maken hebben maar naar mate de bladzijden
vorderen kom je er meer in en leef je mee, geniet je van de taal, kortom een
heerlijk boek om nog eens een keer te herlezen. Ik besef daarbij ook dat Edith
Sybesma het boek geweldig goed heeft vertaald. 4 sterren van mij, dit is een
schrijver om in de gaten te houden!