Rasters draait door … over haar speciale momenten uit 2018

Perfecte Buren. De poezen zitten op de keukentafel en de top 2000 staat op. De
waterkoker geeft aan dat het water klaar is om in te schenken. Ik sta even op.
Momentje.
Genietmomentjes. Ik heb er velen gehad het afgelopen jaar. Er verschenen maar
liefst drie boeken van mij en elke keer weer genoot ik van het zien en voelen
van de cover van het boek. De recensies kwamen als warme cadeautjes bij me binnen. Dat schrijven is toch echt iets
wat ik nodig schijn te hebben. Wanneer ik door drukte thuis of door
lichamelijke beperkingen (rugpijn) niet kan schrijven, voel ik me ellendig van
binnen. Mijn vingers moeten gewoon over dat toetsenbord razen zodat mijn geest
tot rust kan komen. Haha.
mijn thee zonder thee, ik heb de rust niet om het zakje erin te laten hangen.
Belachelijk. Daarom dwing ik mijzelf nu om echt van mijn kopje thee te genieten.
Thee en Rust. Die twee concepten brachten mij op een idee en samen met dochter
Sabijn begon ik #theegedichtjes te maken. Elke dag een nadenkertje op Instagram
plaatsen. Mooi, zou je denken. Niet voor mij, er moest meer bij. Een website,
een kalender en echte theegedichtjes als cadeautje. Ik kan er elke dag van
genieten dat ik het heb gedaan. Zonder na te denken, gewoon maken en bestellen.
Zit er iemand op te wachten? Geen idee. Ik word er blij van dus ik heb het
gewoon gedaan.
buik krijg. In 2017-2018 liet ik armbandjes maken voor bij mijn boeken. Ze zijn
prachtig geworden. Verkopen ze goed? Nee. Maar het zijn cadeautjes voor mezelf
geworden die ik af en toe uitdeel.
en doorgaan.
Ik begon in september te schrijven aan een boek voor uitgeverij Boekerij. Een
boek waarvan elke zin gepaard ging met tranen en herinneringen. Een boek
waarvan ik af en toe letterlijk ziek werd. Zoveel verdriet en pijn zat
erachter. En toch ging ik door en schreef ik verder. Het boek is af. Net voor
de kerst nog. Ik deelde het boek met een paar bijzondere vrouwen, zij leefden
mee. Ieder op haar eigen manier, waardoor ik deze dames ook beter leerde kennen. Dit boek, waarvoor er nog geen
titel is, zal in september 2019 verschijnen. Het boek waarover ik aan diezelfde
vriendinnen de oproep deed: wat gaat dit boek de mensen dan brengen?!
overleden vriendinnetje. Ik hoop dat iedereen die dit boek leest van haar gaat
houden en de warmte voelt. Na dit boek was ik moe. Mijn nek zat vast zoals hij nog
nooit vast had gezeten en de puf was uit mijn lijf. Ik nam een paar dagen rust
en begon toen aan mijn kinderboek Raf de Raaf. Het moest. Ik wilde even
loskomen van het mooie zware boek en iets neerzetten voor mijn kinderen. Dat
boek is nu ook af en ligt bij de illustrator. Nou, ik kan je vertellen: ik ben
nog nooit zo nieuwsgierig geweest! Ik kan niet wachten op dit boekje! Ik hou
van Raf de Raaf!
Mila trilogie zal opnieuw tot leven gebracht worden bij uitgeverij Boekerij en
samen hebben we bedacht om een Prequel te maken. Dus alles wat vooraf ging aan
Follow. Dat was even schakelen voor me. Terug in de tijd, een tijd zonder
whatsapp en Facebook. Maar gewoon een jonge vrolijke Mila. Ze leert nu net
Lucien kennen en the rest as we know is history.
Hemelse Modder. Daar heb ik echt veel zin in! Gewoon lekker luchtig, alhoewel…?
Natuurlijk zitten er ook diepere lagen in verstopt. Voor dit boek heb ik weer
een paar dames gevraagd om mee te lezen en ik ben benieuwd wat daar uit gaat
komen?! Met de dames die meelazen met mijn “moeilijke mooie boek”
staat de afspraak om een weekendje samen weg te gaan. Ik schrijf dan het
dankwoord voor dat boek. Samen met die vrouwen die me dierbaar geworden zijn.
We gaan samen thee drinken, kletsen en even niks zeggen. R U S T