‘Duizend papieren vogels’ – Victoria Udall

Xander
Uitgeverij Xander voor het beschikbaar stellen van dit recensie-exemplaar.
en prikkelt vanaf de eerste pagina alle emotionele zintuigen. Het
hartverscheurende verdriet van Jonah, het niet weten hoe hij met zijn verlies
moet omgaan, doet je als lezer huiveren. Jonah is verscheurd door het overlijden
van zijn geliefde Audrey waarmee hij negen jaar samen was. Het was lang niet
altijd gemakkelijk maar toch was hun relatie in Jonah’s optiek als een verbond
dat voelde als voor altijd en eeuwig.
dat hij Audrey leerde kennen, draaide zijn wereld om haar, hij gaf zelfs zijn muzikale
dromen op om bij haar te kunnen zijn. Nu ze er niet meer is lukt het Jonah niet
om zijn draai te vinden, hij voelt zich ontheemd, wereldvreemd en alleen. Hij
heeft niet alleen Audrey verloren maar ook zichzelf en ook zijn passie voor het
leven is hij kwijt. Hun favoriete stek in Londen was de Kew Gardens, een stille
oase in de drukke metropool. Jonah heeft daar, zoals zovelen, een zogenaamd
herdenkingsbankje laten plaatsen, een plek waar hij zich weer even één kan
voelen met Audrey. De vele uren daar maken dat hij zich dichter bij zijn vrouw
waant en kan nadenken, proberen om de chaos in zijn verdoofde gedachten te
ordenen. Het bankje is aanleiding tot bijzondere ontmoetingen, herinneringen en
gedachtenspinsels.
wat echt is, is een herinnering.”
zich moeizaam door de eerste periode heen. De kleinste dingen benadrukken het
grote gemis. Hij gaat weer snel aan het werk, om te voorkomen dat hij
doordraait. Maar alles gaat op de automatische piloot, hij zondert zich af voor
de buitenwereld waardoor hij vereenzaamd en amper staande blijft. Jonah lijdt
aan slaaptekort en zijn gedachten draaien overuren. Die ene plek waar hij enigszins
tot rust kan komen, Kew Gardens, blijkt de plek voor bijzondere ontmoetingen.
schrijfstijl van Victoria Udall zijn de prachtige volzinnen en het gedetailleerde,
beeldende taalgebruik. In het boek is een prachtige plattengrond van Kew
Gardens te zien waarmee je, gaandeweg
het verhaal, de locaties leert
herkennen. Het feit dat de herdenkingsbankjes echt bestaan is een meerwaarde
aan de emotionele beleving. De auteur is duidelijk liefhebber van David Bowie,
net als ik dat ben. De mooie fragmenten uit de songteksten zijn vaak heel
treffend toegepast. Het enige wat daar jammer aan is dat ze vertaald zijn.
Begrijpelijk maar jammer. In het Nederlands leest het toch nét een stukje
minder lekker weg, ondanks de perfecte vertaling. Het boek kent
meerdere hoofdpersonages met ieder een eigen verhaal en verschillende emotionele
fases. Allemaal hebben ze dezelfde gemene deler en gaandeweg wordt duidelijk
hoe de auteur daar op een mooie wijze betekenis aan heeft gegeven.
verschillende redenen. Het is origineel, integer, fascinerend en beklijvend. De
diversiteit van de hoofdpersonages is de kracht van dit verhaal. Deze roman
gaat over zoveel meer dan het verhaal van Jonah. Dagboekpassages geven antwoord
op de meeste vragen die tijdens het lezen ontstaan maar dan geeft de auteur een
wending aan het verhaal waardoor alles verandert. Heel bijzonder om te erkennen
dat je bent bespeeld, maar daardoor is de ontknoping wél buitengewoon
verrassend.
die de ruimte krijgen om tot bloei te komen. Ondanks dat het verhaal in een
rustige stijl is geschreven, is het
wel een zwaar verhaal. Het gaat om het gemis om wat is verloren én wat nog
verloren gaat. Het is niet altijd meteen duidelijk vanuit welk perspectief wordt verteld omdat
de personages met meerdere (bij)namen worden aangesproken. Vooral in het begin is
dat even zoeken omdat het perspectief niet per hoofdstuk wisselt maar per
anekdote. Die lichtelijke verwarring verdwijnt wanneer duidelijk wordt hoe de
verhaallijnen in elkaar verweven zijn. De vertelvorm neigt soms poëtisch te
worden, maar dat past wel heel goed in het geheel.
beladen maar ook luchtig. Duizend
papieren vogels raakt je. Het feit van niet kunnen loslaten maar vechten
tegen gedachten die met je verstand aan de haal gaan. Volledige ontreddering en
de zoektocht naar verlossing. Het houden van, juist dát is loslaten, in
meerdere opzichten. In Kew Gardens komt alles samen. Op de plek waar alles
begon en alles zal eindigen. Een veilige cocon voor alle hoofdpersonages die
allemaal hun eigen redenen hebben om daar te zijn. Zonder het van elkaar te
weten hebben ze elkaar nodig om verder te kunnen, wat dat ook inhoudt.
voelt het boek aan als een prachtige mysterieuze, vertelling waarvan je niet
wilt dat het stopt. Zo ontzettend mooi. 4,5 ster voor Duizend papieren vogels, een aanrader!
De Perfecte Buren