‘De geheimen van Roscarbury Hall’ – Ann O’Loughlin

het recensie-exemplaar
je mee naar Ierland, om precies te zijn naar Roscarbury Hall, een prachtig maar
verwaarloosd landgoed. Op Roscarbury Hall wonen Ella en Roberta O’Callaghan. In
het grijze verleden hebben ze een heftige ruzie gehad, sindsdien spreken ze
niet meer met elkaar. De communicatie tussen hen verloopt via korte briefjes.
zitten op zwart zaad, ze kunnen niet aan hun verplichtingen aan de bank
voldoen. De bank dreigt met verkoop van het landgoed maar dan komt een van de
zussen, Ella, in actie. Ze start een theesalon om inkomsten te genereren. Zus
Roberta is het daar niet mee eens en dat laat via briefjes voortdurend merken.
De theesalon doet het boven verwachting goed, vooral het door Ella gemaakte
gebak trekt gasten. Maar Ella kan het niet in haar eentje.
ze hulp van haar nicht Iris maar ook, volkomen onverwacht, van de Amerikaanse Debbie.
Debbie is niet zomaar op vakantie in Ierland, ze is op zoek naar haar roots.
Ierland geadopteerd, de adoptie is echter niet gedocumenteerd, het is
waarschijnlijk een illegale adoptie geweest. Haar enige aanwijzing is een brief
van een non waarin bedankt wordt voor een donatie aan een klooster. Debbie is
ongeneeslijk ziek, het vinden van haar moeder is ontzettend belangrijk voor
haar. Debbie en Ella helpen elkaar, de theesalon van Ella wordt een succes en
langzamerhand wordt het verhaal rondom de adoptie van Debbie ontrafeld. Ook wordt
duidelijk wat in het verleden tussen Ella en Roberta is gebeurd wat heeft
geleid tot de situatie met de briefjes.
Roscarbury Hall is een heerlijk boek. De auteur verweeft de verschillende
verhalen goed. In de verhaallijn verwerkt ze ook de geschiedenis van het
katholieke Ierland waar onvrijwillige adoptie helaas voorgekomen is en in de
doofpot is gestopt. Het verhaal doet recht aan de moeders en kinderen die van
elkaar gescheiden werden en de rol van de Katholieke Kerk hierin. De toon van
het boek is luchtig, daardoor gaat de soms zware thematiek niet overheersen. Er
wordt bovendien een mooie schets gegeven van een klein Iers dorpje waarin
iedereen elkaar kent en waar geen geheim veilig is voor de roddeltantes. Het enige minpuntje voor mij is dat het
verhaal van Ella en Roberta niet helemaal geloofwaardig is. Je blijft toch niet
jarenlang onder hetzelfde dak wonen en niet met elkaar praten? Maar al met al
dus toch een heerlijk boek, vier sterren.
recensent De Perfecte Buren