‘Zomervacht’ – Jaap Robben
Genre: roman
Uitgever: De Geus
ISBN: 978 90 445 2501 4
Uitvoering: hardcover
Aantal pagina’s: 316
Uitgave: 4 september 2018
Met dank aan uitgeverij De
Geus voor dit recensie-exemplaar.
Geus voor dit recensie-exemplaar.
Samenvatting van het verhaal
De dertienjarige
Brian Chevalier woont met zijn vader Maurice in een stacaravan op een terrein
van 2 broers, Jean en bruine Henry. Het terrein geeft een nalatige indruk waar
nog een loods en een andere afgedankte caravan op staat. Hier leven ze in
armoedige omstandigheden want Maurice heeft geen werk noch geld en doet ook
niet echt zijn best om er het beste van te maken voor hem en zijn zoon die hij
‘Brai’ of ‘Braike’ noemt.
Brian Chevalier woont met zijn vader Maurice in een stacaravan op een terrein
van 2 broers, Jean en bruine Henry. Het terrein geeft een nalatige indruk waar
nog een loods en een andere afgedankte caravan op staat. Hier leven ze in
armoedige omstandigheden want Maurice heeft geen werk noch geld en doet ook
niet echt zijn best om er het beste van te maken voor hem en zijn zoon die hij
‘Brai’ of ‘Braike’ noemt.
Brian heeft een
drie jaar oudere broer Lucien die zwaar gehandicapt is en die al jaar en dag in
een verzorgingstehuis verblijft. De verzorging en het zware schuldgevoel dat op
Brians moeder rustte, heeft er voor gezorgd dat de jongen nu daar verblijft en
dat Brians ouders al jaren gescheiden zijn. Het is nu zo dat moeder vooral zorg
draagt voor Lucien terwijl Brian bij zijn vader woont.
drie jaar oudere broer Lucien die zwaar gehandicapt is en die al jaar en dag in
een verzorgingstehuis verblijft. De verzorging en het zware schuldgevoel dat op
Brians moeder rustte, heeft er voor gezorgd dat de jongen nu daar verblijft en
dat Brians ouders al jaren gescheiden zijn. Het is nu zo dat moeder vooral zorg
draagt voor Lucien terwijl Brian bij zijn vader woont.
Het is maanden
geleden dat ze nog eens op bezoek zijn geweest bij Lucien, maar vader besluit
dat het tijd is om nog eens langs te gaan bij Lucien. Brian voelt zich altijd
heel onwennig bij deze bezoekjes; hij weet niet hoe hij met zijn broer moet
omgaan. Hij wordt ook altijd heel nerveus aangezien zijn vader er direct
vanonder muist en zijn toevlucht zoekt in de rokerskamer.
geleden dat ze nog eens op bezoek zijn geweest bij Lucien, maar vader besluit
dat het tijd is om nog eens langs te gaan bij Lucien. Brian voelt zich altijd
heel onwennig bij deze bezoekjes; hij weet niet hoe hij met zijn broer moet
omgaan. Hij wordt ook altijd heel nerveus aangezien zijn vader er direct
vanonder muist en zijn toevlucht zoekt in de rokerskamer.
In het
verzorgingstehuis zijn verbouwingen aan de gang maar die lopen uit. De
unitmanager vraagt aan Maurice of ze Lucien voor een tijdje kunnen huisvesten
tijdens de zomermaanden. Brians moeder is vier weken niet beschikbaar aangezien
ze op huwelijksreis is met haar tweede echtgenoot, dit feit is iets waar Brian
ook geen weet van heeft. Maurice komt met een paar smoezen dat het niet lukt om
voor zijn oudste zoon te zorgen, maar zodra hij de kassa hoort rinkelen, hapt
hij toe. Geld is iets dat als muziek in de oren klinkt voor de vader en per
slot van rekening is er nog altijd ‘Brai’ die voor zijn broertje kan zorgen …
verzorgingstehuis zijn verbouwingen aan de gang maar die lopen uit. De
unitmanager vraagt aan Maurice of ze Lucien voor een tijdje kunnen huisvesten
tijdens de zomermaanden. Brians moeder is vier weken niet beschikbaar aangezien
ze op huwelijksreis is met haar tweede echtgenoot, dit feit is iets waar Brian
ook geen weet van heeft. Maurice komt met een paar smoezen dat het niet lukt om
voor zijn oudste zoon te zorgen, maar zodra hij de kassa hoort rinkelen, hapt
hij toe. Geld is iets dat als muziek in de oren klinkt voor de vader en per
slot van rekening is er nog altijd ‘Brai’ die voor zijn broertje kan zorgen …
“Wanneer ik me voorstelde dat
Lucien half dinosaurus was en half broer, schaamde ik me minder voor wat andere
mensen van hem dachten”
Lucien half dinosaurus was en half broer, schaamde ik me minder voor wat andere
mensen van hem dachten”
Toen ik vernam
dat er een tweede roman van Jaap Robben verscheen, wilde ik die heel graag
lezen. Zijn eerste roman Birk vond ik
zo prachtig geschreven en was heel beklijvend. Vanaf het begin van dit relaas
had ik al een deprimerend gevoel en dat bleef me vasthouden tot het einde van
het boek. Het verhaal wordt vanuit Brians perspectief vertelt en door middel
van flashbacks neemt hij ons mee naar de vroegere jaren toen zijn ouders nog
samen waren en zijn broertje nog thuis was.
dat er een tweede roman van Jaap Robben verscheen, wilde ik die heel graag
lezen. Zijn eerste roman Birk vond ik
zo prachtig geschreven en was heel beklijvend. Vanaf het begin van dit relaas
had ik al een deprimerend gevoel en dat bleef me vasthouden tot het einde van
het boek. Het verhaal wordt vanuit Brians perspectief vertelt en door middel
van flashbacks neemt hij ons mee naar de vroegere jaren toen zijn ouders nog
samen waren en zijn broertje nog thuis was.
Zomervacht is een verhaal van een moedige dertienjarige jongen die,
zonder dat hij het echt wilt, de verzorging van zijn broer op zich moet nemen.
Op de hulp van zijn vader moet hij niet rekenen aangezien die bijna gans de dag
van huis is. In zeer schrijnende omstandigheden en zo goed en zo kwaad als het
kan neemt Brian de verzorging voor zijn rekening. Het blijkt al vanaf het begin
niet eenvoudig te zijn. Brian moet het ook doen met de weinige middelen die
echt beschikbaar zijn en dat zijn er heel weinig! Gelukkig kan hij wel op enige
hulp en sympathie van een ander rekenen. Met vallen en opstaan, slaagt hij er bewonderenswaardig in. Je sluit Brian zo in je hart wat niet gezegd kan worden
van de vader of de moeder.
zonder dat hij het echt wilt, de verzorging van zijn broer op zich moet nemen.
Op de hulp van zijn vader moet hij niet rekenen aangezien die bijna gans de dag
van huis is. In zeer schrijnende omstandigheden en zo goed en zo kwaad als het
kan neemt Brian de verzorging voor zijn rekening. Het blijkt al vanaf het begin
niet eenvoudig te zijn. Brian moet het ook doen met de weinige middelen die
echt beschikbaar zijn en dat zijn er heel weinig! Gelukkig kan hij wel op enige
hulp en sympathie van een ander rekenen. Met vallen en opstaan, slaagt hij er bewonderenswaardig in. Je sluit Brian zo in je hart wat niet gezegd kan worden
van de vader of de moeder.
De plaats waar
dit afspeelt is ook niet om vrolijk van te worden. Een terrein waar rommel en
rotzooi ligt en waar Brian zich weliswaar thuis voelt tussen de volwassenen en
zijn twee honden, maar hij heeft niemand van zijn eigen leeftijd waar hij tegen
kan praten. Noch heeft hij iemand die hem wijze raad kan geven en toch lijkt
hij in veel opzichten tevreden te zijn met dit alles. Hij neemt gewoon alles
zoals het komt en maakt er gewoon het beste van. Dit personage is heel sterk
neergezet door Robben en je zou de jongen zo graag vertellen dat het anders kan
en moet! Voor de vader daarentegen had ik van meet af aan een aversie; een
volwassen vent die totaal geen zin voor verantwoordelijkheid heeft, iemand die
sjachert en geen greintje schande kent, die Brian met momenten uitkaffert en
die leeft zoals God in Frankrijk en wel zal zien wat morgen brengt. Ik had veel
meer respect voor de dertienjarige die meer hersenen in zijn hoofd heeft dan
zijn eigen vader.
dit afspeelt is ook niet om vrolijk van te worden. Een terrein waar rommel en
rotzooi ligt en waar Brian zich weliswaar thuis voelt tussen de volwassenen en
zijn twee honden, maar hij heeft niemand van zijn eigen leeftijd waar hij tegen
kan praten. Noch heeft hij iemand die hem wijze raad kan geven en toch lijkt
hij in veel opzichten tevreden te zijn met dit alles. Hij neemt gewoon alles
zoals het komt en maakt er gewoon het beste van. Dit personage is heel sterk
neergezet door Robben en je zou de jongen zo graag vertellen dat het anders kan
en moet! Voor de vader daarentegen had ik van meet af aan een aversie; een
volwassen vent die totaal geen zin voor verantwoordelijkheid heeft, iemand die
sjachert en geen greintje schande kent, die Brian met momenten uitkaffert en
die leeft zoals God in Frankrijk en wel zal zien wat morgen brengt. Ik had veel
meer respect voor de dertienjarige die meer hersenen in zijn hoofd heeft dan
zijn eigen vader.
Zomervacht is een heel rauw verhaal met weliswaar mooie
beeldspraken. Het raakt je tot in het diepste van je ziel maar is zoals gezegd heel deprimerend. Ondanks
dat dit een fictief verhaal is, had ik toch met sommige aspecten het heel
moeilijk: geen controle vanuit het verzorgingstehuis op de levensomstandigheden
waarin een jongen moet zien te overleven en waar er geen enkele controle is van
sociale diensten laat staan van de moeder die niet in beeld komt. Ondanks dit
gegeven is het een boek dat bijzonder vlot leest en je je constant afvraagt of het
Brian wel gaat lukken om die zomermaanden door te komen. Verwacht hier ook geen
sprookjesachtig einde zoals bij Birk want
dan kom je bedrogen uit. Robben slabakt op het einde en het kon me niet
bekoren. Zomervacht krijgt van mij 3 sterren.
beeldspraken. Het raakt je tot in het diepste van je ziel maar is zoals gezegd heel deprimerend. Ondanks
dat dit een fictief verhaal is, had ik toch met sommige aspecten het heel
moeilijk: geen controle vanuit het verzorgingstehuis op de levensomstandigheden
waarin een jongen moet zien te overleven en waar er geen enkele controle is van
sociale diensten laat staan van de moeder die niet in beeld komt. Ondanks dit
gegeven is het een boek dat bijzonder vlot leest en je je constant afvraagt of het
Brian wel gaat lukken om die zomermaanden door te komen. Verwacht hier ook geen
sprookjesachtig einde zoals bij Birk want
dan kom je bedrogen uit. Robben slabakt op het einde en het kon me niet
bekoren. Zomervacht krijgt van mij 3 sterren.
Nancy – Team De
Perfecte Buren
Perfecte Buren
0
