‘Vreugde na verdriet’ – Dani van Doorn
Genre: roman
Uitgever: Uitgeverij Ellessy
ISBN: 9789086603626
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 309
Uitgave: mei 2018
Dank aan
Uitgeverij Ellessy voor het beschikbaar stellen van dit recensie-exemplaar.
Uitgeverij Ellessy voor het beschikbaar stellen van dit recensie-exemplaar.
Leon lijkt de ultieme vrijgezel. Maar wat niemand weet is
dat uit een onenightstand van zeven jaar geleden met Jeanette een dochter is
geboren waarmee hij geen contact heeft. Hij besluit daar verandering in te
brengen en neemt contact op. Hij had na al die jaren wellicht geen warm welkom
verwacht maar dat hij op een muur van weerstand zou stuiten ook niet. Toch volgt
er na een gesprek met Jeanette een afspraak, Leon maakt kennis met zijn dochtertje
en dat maakt meer bij hem los dan gedacht. Maar niet alleen bij hem. Bij de
kleine meid is het effect ook meteen merkbaar en zelfs bij Jeanette gebeurt het
een en ander. Opvallend blijft haar norse en afwijzende houding, ze lijkt Leon
niet te vertrouwen. Want het is dan wel leuk om papa te spelen maar tekent hij
ook voor de meer serieuze kanten van het vaderschap? Jeanette is daarvan
allerminst overtuigd en dat spreekt ze dan ook uit, de spanning is om te
snijden. Ze gunt haar dochter een vader in haar leven, iets dat ze zelf zo
heeft gemist maar de angst om gekwetst te worden is enorm. De aanwezigheid van
Leon is heel dubbel want diep in haar hart weet ze wel wat ze wil, voor haar
dochter maar ook voor zichzelf. Beschadigd vertrouwen laat zich echter niet zo
gemakkelijk lijmen.
dat uit een onenightstand van zeven jaar geleden met Jeanette een dochter is
geboren waarmee hij geen contact heeft. Hij besluit daar verandering in te
brengen en neemt contact op. Hij had na al die jaren wellicht geen warm welkom
verwacht maar dat hij op een muur van weerstand zou stuiten ook niet. Toch volgt
er na een gesprek met Jeanette een afspraak, Leon maakt kennis met zijn dochtertje
en dat maakt meer bij hem los dan gedacht. Maar niet alleen bij hem. Bij de
kleine meid is het effect ook meteen merkbaar en zelfs bij Jeanette gebeurt het
een en ander. Opvallend blijft haar norse en afwijzende houding, ze lijkt Leon
niet te vertrouwen. Want het is dan wel leuk om papa te spelen maar tekent hij
ook voor de meer serieuze kanten van het vaderschap? Jeanette is daarvan
allerminst overtuigd en dat spreekt ze dan ook uit, de spanning is om te
snijden. Ze gunt haar dochter een vader in haar leven, iets dat ze zelf zo
heeft gemist maar de angst om gekwetst te worden is enorm. De aanwezigheid van
Leon is heel dubbel want diep in haar hart weet ze wel wat ze wil, voor haar
dochter maar ook voor zichzelf. Beschadigd vertrouwen laat zich echter niet zo
gemakkelijk lijmen.
Gelukkig is Leon een geduldig man maar hij is niet blind.
Het gedrag van Jeanette zet hem aan het denken en hij vraagt zich af wat er nog
meer in haar mooie hoofd afspeelt. Door haar de ruimte te geven en intussen de
band verder op te bouwen brokkelt haar muur af en raken ze met elkaar in gesprek.
Maar Leon wil meer. Hij neemt zich voor open kaart te spelen met Jeanette en neemt
daarmee een groot risico om te worden afgewezen.
Het gedrag van Jeanette zet hem aan het denken en hij vraagt zich af wat er nog
meer in haar mooie hoofd afspeelt. Door haar de ruimte te geven en intussen de
band verder op te bouwen brokkelt haar muur af en raken ze met elkaar in gesprek.
Maar Leon wil meer. Hij neemt zich voor open kaart te spelen met Jeanette en neemt
daarmee een groot risico om te worden afgewezen.
Iets dat meteen opvalt aan Vreugde na verdriet is dat er ook
vanuit een mannelijk perspectief is geschreven. Zijn overdenkingen zijn heel
aannemelijk en komen authentiek over. Spijt en schaamte worden open en eerlijk
gebracht en daarmee sympathiseer je heel snel met Leon en zijn voornemens het
goed te willen aanpakken. Maar hij is ook afhankelijk van Jeanette, wat wil
zij, wat gaat er in haar gedachten om? De verschillen tussen man en vrouw
worden mooi weergegeven maar ook het feit dat ieders bagage zo bepalend is voor
een toekomst maakt indruk. Leon en Jeanette hebben echter hetzelfde doel voor
ogen, het geluk van hun dochter. Die binding opent deuren en geeft toegang tot
dialoog en verdere ontwikkelingen.
vanuit een mannelijk perspectief is geschreven. Zijn overdenkingen zijn heel
aannemelijk en komen authentiek over. Spijt en schaamte worden open en eerlijk
gebracht en daarmee sympathiseer je heel snel met Leon en zijn voornemens het
goed te willen aanpakken. Maar hij is ook afhankelijk van Jeanette, wat wil
zij, wat gaat er in haar gedachten om? De verschillen tussen man en vrouw
worden mooi weergegeven maar ook het feit dat ieders bagage zo bepalend is voor
een toekomst maakt indruk. Leon en Jeanette hebben echter hetzelfde doel voor
ogen, het geluk van hun dochter. Die binding opent deuren en geeft toegang tot
dialoog en verdere ontwikkelingen.
Het verhaal pakt je meteen vast. De emoties, twijfels en
vraagstukken van Leon geven een kijkje in de gedachtewereld van een man in
tweestrijd. Mooi gedaan. Daar tegenover staat de strijd die Jeanette levert. Heel
sterk neergezet. Gevoed door ervaringen uit het verleden is ze maar
schoorvoetend bereid haar dochter te delen met Leon. De angst om gekwetst uit
de strijd te komen is groot maar blijkt gerechtvaardigd. Al blijft ze
behoorlijk in het wantrouwen hangen en is ze ontzettend kritisch ten aanzien
van haar eigen kunnen. Iets dat niet altijd terecht is als je haar eenmaal
leert kennen. Ze is veel sterker dan ze zich krediet geeft en dat leidt tot
heftige emoties. Het geduld van Leon komt hier goed van pas al ben je als lezer
soms geneigd Jeanette eens flink door elkaar te schudden.
vraagstukken van Leon geven een kijkje in de gedachtewereld van een man in
tweestrijd. Mooi gedaan. Daar tegenover staat de strijd die Jeanette levert. Heel
sterk neergezet. Gevoed door ervaringen uit het verleden is ze maar
schoorvoetend bereid haar dochter te delen met Leon. De angst om gekwetst uit
de strijd te komen is groot maar blijkt gerechtvaardigd. Al blijft ze
behoorlijk in het wantrouwen hangen en is ze ontzettend kritisch ten aanzien
van haar eigen kunnen. Iets dat niet altijd terecht is als je haar eenmaal
leert kennen. Ze is veel sterker dan ze zich krediet geeft en dat leidt tot
heftige emoties. Het geduld van Leon komt hier goed van pas al ben je als lezer
soms geneigd Jeanette eens flink door elkaar te schudden.
Vreugde na verdriet lijkt in eerste instantie een roman
zoals velen. De titel geeft in mijn optiek op voorhand al te veel weg en dat is
jammer. Want eenmaal aan het lezen merk je dat dit verhaal meer is dan een
liefdesverhaal zoals anderen. Er wordt niet voorbij gegaan aan cruciale
dilemma’s die het leven zo complex kunnen maken, iets dat in de levens van de
hoofdpersonages prominent aanwezig is. De dialogen zijn ongekunsteld en
eenvoudig, ze weerspiegelen gesprekken van echte mensen. Ieder personage heeft
zijn/haar motivatie en beweegredenen die in dienst staan van het verhaal. De
vlotte schrijfstijl van Dani van Doorn is bijzonder prettig en zorgt dat je het
boek zo uit hebt.
zoals velen. De titel geeft in mijn optiek op voorhand al te veel weg en dat is
jammer. Want eenmaal aan het lezen merk je dat dit verhaal meer is dan een
liefdesverhaal zoals anderen. Er wordt niet voorbij gegaan aan cruciale
dilemma’s die het leven zo complex kunnen maken, iets dat in de levens van de
hoofdpersonages prominent aanwezig is. De dialogen zijn ongekunsteld en
eenvoudig, ze weerspiegelen gesprekken van echte mensen. Ieder personage heeft
zijn/haar motivatie en beweegredenen die in dienst staan van het verhaal. De
vlotte schrijfstijl van Dani van Doorn is bijzonder prettig en zorgt dat je het
boek zo uit hebt.
Van Doorn heeft indruk gemaakt met deze roman. Qua schrijfstijl,
thema en verhaallijn. Een meer dan aangename kennismaking! Een meeslepende
roman en daarom vier welverdiende sterren.
thema en verhaallijn. Een meer dan aangename kennismaking! Een meeslepende
roman en daarom vier welverdiende sterren.
Patrice – Team De Perfecte Buren
0
