‘De kleuren van het leven’ – Lorraine Fouchet
Genre: roman
Uitgeverij: Nieuw Amsterdam
ISBN: 9789046823682
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 288
Uitgave: 10 juli 2018
Dank aan
Uitgeverij Nieuw Amsterdam voor het beschikbaar stellen van dit recensie-exemplaar.
Uitgeverij Nieuw Amsterdam voor het beschikbaar stellen van dit recensie-exemplaar.
Voor de kust van Bretagne ligt het idyllische eilandje
Île de Croix. Samen met haar vriend Clovis runt Kim daar Maison de la Presse. Sinds
het overlijden van haar moeder is de band met haar oma heel intens. De schok is
dan ook groot wanneer oma een beslissing neemt waardoor Kim totaal uit het veld
is geslagen en het leven tot dat moment in twijfel trekt. Om haar gedachten op
orde te krijgen en ademruimte te creëren besluit ze tijdelijk een baan aan te
nemen als gezelschapsdame van een bejaarde vrouw in Antibes. Bij kennismaking
met Gilonne en Côme is er meteen sprake van een klik. Hij is charmant en
zorgzaam, zij is een praatgrage glamoureuze dame op leeftijd met een
uitgesproken karakter. Door haar dementie is het niet langer verantwoord haar
alleen te laten en Côme wil graag dat Kim bij zijn moeder blijft. In de
weekenden komt hij zijn moeder opzoeken en hun band is hartverwarmend. Hierdoor
beseft Kim ook wat ze mist en heeft achtergelaten thuis. Een telefoontje van
een vriendin van Gilonne gooit ineens alles om.
Île de Croix. Samen met haar vriend Clovis runt Kim daar Maison de la Presse. Sinds
het overlijden van haar moeder is de band met haar oma heel intens. De schok is
dan ook groot wanneer oma een beslissing neemt waardoor Kim totaal uit het veld
is geslagen en het leven tot dat moment in twijfel trekt. Om haar gedachten op
orde te krijgen en ademruimte te creëren besluit ze tijdelijk een baan aan te
nemen als gezelschapsdame van een bejaarde vrouw in Antibes. Bij kennismaking
met Gilonne en Côme is er meteen sprake van een klik. Hij is charmant en
zorgzaam, zij is een praatgrage glamoureuze dame op leeftijd met een
uitgesproken karakter. Door haar dementie is het niet langer verantwoord haar
alleen te laten en Côme wil graag dat Kim bij zijn moeder blijft. In de
weekenden komt hij zijn moeder opzoeken en hun band is hartverwarmend. Hierdoor
beseft Kim ook wat ze mist en heeft achtergelaten thuis. Een telefoontje van
een vriendin van Gilonne gooit ineens alles om.
Door wat er met haar oma is gebeurd krijgt Kim ongevraagd
een spiegel voorgehouden. Was haar oma soms bang om ouder te worden en voor alles
wat daarbij komt kijken? Waarom heeft ze niet meer rekening gehouden met Kim,
of heeft ze dat juist wel gedaan? Door de baan bij Gilonne aan te nemen hoopt
ze niet alleen wat rust te krijgen maar ook antwoorden op deze vragen te
vinden. Maar behalve dat vindt ze echter zoveel meer. De flamboyante Gilonne en
de raadsels rondom haar persoon houden Kim flink bezig. Ze is nieuwsgierig
geworden naar het leven en de geschiedenis van Gilonne en tegen beter weten in
duikt ze in het verleden.
een spiegel voorgehouden. Was haar oma soms bang om ouder te worden en voor alles
wat daarbij komt kijken? Waarom heeft ze niet meer rekening gehouden met Kim,
of heeft ze dat juist wel gedaan? Door de baan bij Gilonne aan te nemen hoopt
ze niet alleen wat rust te krijgen maar ook antwoorden op deze vragen te
vinden. Maar behalve dat vindt ze echter zoveel meer. De flamboyante Gilonne en
de raadsels rondom haar persoon houden Kim flink bezig. Ze is nieuwsgierig
geworden naar het leven en de geschiedenis van Gilonne en tegen beter weten in
duikt ze in het verleden.
De auteur heeft een basaal vraagstuk uitvergroot en gaat
samen met jou als lezer en Kim op zoek naar een aantal antwoorden. Vragen die
we allemaal wel hebben op zijn tijd. Hoe worden we ouder, kunnen we voor
onszelf blijven zorgen of zijn we aangewezen op de zorg van anderen? En is het
van belang wie die zorg dan op zich neemt, zolang er sprake is van houden van,
maakt dat dan iets uit? Eenvoudige en menselijke vraagstukken waarop we vaak
geen kant-en-klaar antwoord hebben, voor Kim geldt dat net zo. Dát menselijke
aspect maakt dit boek, ondanks een aantal opmerkelijke invalshoeken, heel
herkenbaar en laagdrempelig. De basisbehoeften in het leven, de drang naar
liefde en warmte, zijn mooi neergezet. Dat Kim deze omweg nodig heeft om
antwoorden te vinden op haar vragen en weer verder te kunnen heeft de auteur op
een originele manier in een verhaalvorm gegoten.
samen met jou als lezer en Kim op zoek naar een aantal antwoorden. Vragen die
we allemaal wel hebben op zijn tijd. Hoe worden we ouder, kunnen we voor
onszelf blijven zorgen of zijn we aangewezen op de zorg van anderen? En is het
van belang wie die zorg dan op zich neemt, zolang er sprake is van houden van,
maakt dat dan iets uit? Eenvoudige en menselijke vraagstukken waarop we vaak
geen kant-en-klaar antwoord hebben, voor Kim geldt dat net zo. Dát menselijke
aspect maakt dit boek, ondanks een aantal opmerkelijke invalshoeken, heel
herkenbaar en laagdrempelig. De basisbehoeften in het leven, de drang naar
liefde en warmte, zijn mooi neergezet. Dat Kim deze omweg nodig heeft om
antwoorden te vinden op haar vragen en weer verder te kunnen heeft de auteur op
een originele manier in een verhaalvorm gegoten.
Aan originaliteit dus geen gebrek in dit boek. De auteur
beschrijft bijzondere anekdotes vanuit perspectieven die alleen in sprookjes
voorkomen. Aan het woord komen namelijk een koffiezetapparaat en koelkast, hal,
spiegel en De Lippenstift. Raar? Nee. Deze gebruiksvoorwerpen zijn al jaren in
het leven van Gilonne en delen met haar een bewogen geschiedenis. Het gaat dan
ook over hun ‘persoonlijke’ band met haar en ze geven daardoor op een
opmerkelijke wijze nog meer verdieping aan haar personage en het rijke leven van
Gilonne. Wat ook verfrissend was waren de gebeurtenissen in het
verzorgingshuis. De humor die de auteur daar heeft toegepast is filmwaardig, je
ziet het zo voor je. Hoe de ouderen elkaar naar het leven staan als het om een
vaste zitplaats gaat in de eetzaal. Maar ook dat elitair gedrag zich staande
weet te houden ondanks dementie geeft lucht aan het verhaal en doet je
glimlachen. Het is zowel vertederend als triest, grappig als wreed. De typische
Franse details die continu aanwezig zijn maken het geheel compleet.
beschrijft bijzondere anekdotes vanuit perspectieven die alleen in sprookjes
voorkomen. Aan het woord komen namelijk een koffiezetapparaat en koelkast, hal,
spiegel en De Lippenstift. Raar? Nee. Deze gebruiksvoorwerpen zijn al jaren in
het leven van Gilonne en delen met haar een bewogen geschiedenis. Het gaat dan
ook over hun ‘persoonlijke’ band met haar en ze geven daardoor op een
opmerkelijke wijze nog meer verdieping aan haar personage en het rijke leven van
Gilonne. Wat ook verfrissend was waren de gebeurtenissen in het
verzorgingshuis. De humor die de auteur daar heeft toegepast is filmwaardig, je
ziet het zo voor je. Hoe de ouderen elkaar naar het leven staan als het om een
vaste zitplaats gaat in de eetzaal. Maar ook dat elitair gedrag zich staande
weet te houden ondanks dementie geeft lucht aan het verhaal en doet je
glimlachen. Het is zowel vertederend als triest, grappig als wreed. De typische
Franse details die continu aanwezig zijn maken het geheel compleet.
De flashbacks voeren je naar Epernay en naar het verhaal
van een jongetje dat het allesbehalve gemakkelijk heeft. Deze verhaallijn is
integer en indringend maar het is wel meteen duidelijk om wie het gaat. De mooie
metaforen en het vloeiende taalgebruik maken het lezen hiervan echter tot een
prachtige aanvulling op het verhaal. De kleuren
van het leven laat de pijnlijke kant van liefde zien, van afwijzing en het hunkeren
naar bevestiging vanuit het kinderlijk perspectief. Iets dat een leven lang
blijft hangen en het karakter van het jochie vormt. Later wordt duidelijk hoe
zich dat heeft geopenbaard en dat is weer hartverwarmend.
Zo op het oog hebben de levens van de hoofdpersonages niet direct iets met
elkaar van doen maar daar komt mede door de flashbacks verandering in en het
effect is verrassend. Dit verhaal zet je aan het denken, het besef waar het
over gaat in het leven maakt je haast nederig. Niemand wil eenzaam zijn maar
gevonden en vooral gezien worden. Je denkt na over je eigen sterfelijkheid en vrede
hebben met leven en de dood. Maar vooral is het een verhaal waarin de zoektocht
naar de kern van het leven centraal staat. Zonder zwaarmoedig te worden heeft
de auteur dit gegeven mooi vastgepakt.
van een jongetje dat het allesbehalve gemakkelijk heeft. Deze verhaallijn is
integer en indringend maar het is wel meteen duidelijk om wie het gaat. De mooie
metaforen en het vloeiende taalgebruik maken het lezen hiervan echter tot een
prachtige aanvulling op het verhaal. De kleuren
van het leven laat de pijnlijke kant van liefde zien, van afwijzing en het hunkeren
naar bevestiging vanuit het kinderlijk perspectief. Iets dat een leven lang
blijft hangen en het karakter van het jochie vormt. Later wordt duidelijk hoe
zich dat heeft geopenbaard en dat is weer hartverwarmend.
Zo op het oog hebben de levens van de hoofdpersonages niet direct iets met
elkaar van doen maar daar komt mede door de flashbacks verandering in en het
effect is verrassend. Dit verhaal zet je aan het denken, het besef waar het
over gaat in het leven maakt je haast nederig. Niemand wil eenzaam zijn maar
gevonden en vooral gezien worden. Je denkt na over je eigen sterfelijkheid en vrede
hebben met leven en de dood. Maar vooral is het een verhaal waarin de zoektocht
naar de kern van het leven centraal staat. Zonder zwaarmoedig te worden heeft
de auteur dit gegeven mooi vastgepakt.
De kleuren van het
leven is een beklijvende
en bijzondere roman. 4 sterren
leven is een beklijvende
en bijzondere roman. 4 sterren
Patrice – Team De Perfecte Buren
0
