‘Oktober’ – Soren Sveistrup

Bruna Uitgevers
paperback
pagina’s: 544
2018
deze tijd van het jaar. De kaft geeft wat mij betreft al echt het
Scandinavische sfeertje weer. Als je het boek openslaat zie je een herfstblad
in prachtige schakeringen rood, hetzelfde herfstblad als die waaruit de letters
van de titel zijn opgebouwd. Soren Sveistrup kennen we van de serie ‘The
Killing’. Soren studeerde literatuur en zijn droom was schrijver worden maar
hij zag op tegen de eenzaamheid die daarbij hoort. Hij stapte over naar de
filmacademie en werkte later in teams aan series en films. Maar er was een
verhaal dat geschreven moest worden en tussendoor is hij begonnen met het
begin van Oktober. Toen hij bijna
overspannen was is hij er tussenuit gestapt en heeft zich volledig afgezonderd
om Oktober af te schrijven.
erg op zich zelf aangewezen was, maar toen besefte hij dat hij wel een machtig
wapen in handen heeft, namelijk zo schrijven dat de lezer zelf beelden krijgt
bij de scènes en de personages. Nu dat heeft Soren inderdaad heel goed gedaan.
De gruwelijke moorden en de personen zijn zo beeldend beschreven dat sommige
mensen het te gruwelijk vinden, maar ik bepaal zelf in hoeverre ik deze
‘beelden’ laat binnen komen. Door de gruwelijkheid is er een bepaald soort
afstand, een ver van mijn bed gevoel dat maakt dat ik heerlijk in het boek kan
duiken.
ogenschijnlijk losse hoofdstukken zonder verband. De eerste zin schept al wel gelijk
een beeld: “Gele en rode bladeren dwarrelen in het zonlicht naar het natte
asfalt, dat als een donkere, spiegelgladde rivier door het bos snijdt.”
waarbij de lijken een of meerdere ledematen missen. Er ligt een kastanjemannetje
bij. Hess en Thulin worden op de zaak gezet. Naarmate de tijd vordert en er
meer lijken met kastanje-mannetjes worden gevonden, blijkt er een
seriemoordenaar aan de gang te zijn. Thulin is een rechercheur die haar best
wil doen deze zaak zo snel mogelijk op te lossen omdat ze promotie wil maken.
Hess is geschorst bij Europol en er loopt een onderzoek naar hem. Hij is daarom
bij de Deense politie geplaatst. De chef van beiden, Nylander, is uit op een
goede naam. Dan is er nog zaak van de vermissing van de dochter van een
beroemde minister van sociale zaken, Rosa Hartung. Er is iemand opgepakt voor
de moord op haar dochter maar haar lijk is nooit gevonden. De moorden beginnen nadat zij, na een verlof
van een jaar, weer is teruggekeerd op het ministerie. Zou er verband zijn?
boek en wordt je meegenomen op een reis als in een achtbaan en kan je niet meer
stoppen met lezen maar wil je tegelijkertijd niet dat het boek al uit is. Er is
zo een mooi contrast tussen de persoonlijke motieven van de hoofdpersonen, waar
je heel erg goed mee kan meeleven en de gruwelijke moorden. Tussen de onschuld
van kastanjemannetjes en de harde onderwereld. Het einde zag ik totaal niet
aankomen en heeft verschillende wendingen en verrassingen maar alle lijnen
komen samen.
genieten van dit soort boeken, wat maakt ze zo speciaal? Dat moet echt in de
schrijfstijl liggen. Heel beeldend, mooie woordspelingen, iets onderkoelds. Het
boek wordt ook als literaire thriller aangeduid en dat snap ik door de prachtige
zinnen en goed uitgewerkte psychologie in dit boek, er zitten meerdere lagen
in.
dikke herfststerren van mij.