‘De Getuige’ – Steve Cavanagh

De Boekerij voor het recensie-exemplaar.
verkeerde studiekeuze waarbij hij in het geheel niet van plan was om deze studierichting
te kiezen, heeft hij zijn rechtenstudie afgerond en is uiteindelijk
mensenrechtenadvocaat geworden. Nog altijd woont hij in Belfast. Inmiddels met
vrouw en kinderen. Na de Verdediging
en het Pleidooi is de Getuige het derde boek van Steve
Cavanagh waarin Eddie Flynn de hoofdrol speelt.
zaken benaderd. Enerzijds is daar de rechter die wordt aangeklaagd voor zijn
rol in een oude zaak, toen hij nog advocaat was. De man is bang voor
karaktermoord. Daarnaast wordt Eddie gevraagd om Leonard Howell bij te staan.
Zijn zeventienjarige dochter is ontvoerd en hij wordt als vader verdacht. Deze
losse zaken blijken gaandeweg meer met elkaar verbonden te zijn dan op het
eerste moment lijkt.
vormgeving passen de drie boeken rondom Eddie Flynn goed bij elkaar. De stijl
van de omslagfoto’s is identiek en stralen een ‘Mission Impossible-achtige sfeer’ uit. Het boek is gedrukt op een
zware kwaliteit papier en met bijna vierhonderd pagina’s heb ik echt een boek
in handen.
hoofdstukken, die de leesbaarheid verhogen en verhaaltechnisch zeer regelmatig
met een cliffhanger of grote verrassing eindigen. Dit maakt dat ik telkens
besloot er toch nog maar een extra te lezen.
twee eerder uitgebrachte Eddie Flynn boeken en dat het geen enkel probleem is
om pas bij de derde te beginnen. Dus ik zit er gelijk goed in.
Grisham waarbij ik veel tijd in de rechtbank zou doorbrengen. De rechtbank is
voor mij niet het meest boeiende decor voor een thriller, maar dat is mijn persoonlijke smaak. En wat zat ik
verkeerd…
auteur geeft slechts de dialogen weer. Als een reeks citaten. Zonder teksten
als ‘zei hij’ of ‘fluisterde zij’. Deze keuze houdt de vaart in de verhoren van
getuigen en de pleidooien. Heerlijk. Hierdoor zijn het heel spannende delen van het boek
geworden, in plaats van de door mij zo verachte vertragingen.
bekijken is.
kenmerkt door het ontbreken van de veelal stigmatiserende karaktereigenschappen
van de advocaat die je in de meeste boeken tegenkomt. Hij is oplichter geweest
en is daarnaast een ervaren zakkenroller. Hij laat zich meer leiden door zijn
gevoel dan door zijn verstand en ook dat is verrassend voor een advocaat. Het
laatste dat mij opvalt is dat zijn karakter een de-escalerend effect heeft op
de gebeurtenissen. Flynn heeft het vermogen om uitermate relaxed te blijven in
de meest heftige omstandigheden, waardoor hij zich soms bijna in slow motion manifesteert.
slecht. Ze bewegen allemaal tussen deze twee uitersten waardoor er geen ‘good
guys’ en ‘bad guys’ zijn. Het zijn stuk voor stuk mensen die een motivatie
hebben waarom ze doen zoals ze doen. Dat maakt het verhaal echt.
afspeelt in de Verenigde Staten. Dit biedt de auteur de kans om ook het
rechtssysteem onder de loep te nemen waarbij het winnen van de sympathie van de
individuele juryleden belangrijker is dan het boven tafel krijgen van de
feiten. Een systeem waarbij de aanklager van de Staat ook de steun van politie,
justitie en deskundigen geniet. De verdediging kan slechts streven naar ‘niet
schuldig’ of een schikking. De auteur zaagt, tussen de regels door, aan de
poten van het Amerikaanse rechtssysteem. Een mooie bijvangst naast een complex
en supersnel verhaal.
had ontwikkeld om de oplossing te bedenken, toen ik halverwege het boek was.
Dit deed wel iets af aan de verrassende ontknoping. Deze verrassing had ik zelf
ontmanteld. Of waren de tips te doorzichtig? Lees en oordeel zelf. Ik geef dit
boek vier dik verdiende sterren.
And his wife the spirit
You said you did not
They said you did it”
Gavin Friday – In the Name of the Father)