‘De Getuige’ – Steve Cavanagh
Genre: Thriller
Uitgeverij: Boekerij
ISBN: 9789022571613
Aantal pagina’s: 397
Uitvoering: paperback
Verschijningsdatum: juli 2018
Met dank aan Uitgeverij
De Boekerij voor het recensie-exemplaar.
De Boekerij voor het recensie-exemplaar.
Over de auteur
Steve Cavanagh werd in 1976 geboren in Belfast. Na een
verkeerde studiekeuze waarbij hij in het geheel niet van plan was om deze studierichting
te kiezen, heeft hij zijn rechtenstudie afgerond en is uiteindelijk
mensenrechtenadvocaat geworden. Nog altijd woont hij in Belfast. Inmiddels met
vrouw en kinderen. Na de Verdediging
en het Pleidooi is de Getuige het derde boek van Steve
Cavanagh waarin Eddie Flynn de hoofdrol speelt.
verkeerde studiekeuze waarbij hij in het geheel niet van plan was om deze studierichting
te kiezen, heeft hij zijn rechtenstudie afgerond en is uiteindelijk
mensenrechtenadvocaat geworden. Nog altijd woont hij in Belfast. Inmiddels met
vrouw en kinderen. Na de Verdediging
en het Pleidooi is de Getuige het derde boek van Steve
Cavanagh waarin Eddie Flynn de hoofdrol speelt.
Inhoud
Eddie Flynn is advocaat en wordt in dit verhaal voor twee
zaken benaderd. Enerzijds is daar de rechter die wordt aangeklaagd voor zijn
rol in een oude zaak, toen hij nog advocaat was. De man is bang voor
karaktermoord. Daarnaast wordt Eddie gevraagd om Leonard Howell bij te staan.
Zijn zeventienjarige dochter is ontvoerd en hij wordt als vader verdacht. Deze
losse zaken blijken gaandeweg meer met elkaar verbonden te zijn dan op het
eerste moment lijkt.
zaken benaderd. Enerzijds is daar de rechter die wordt aangeklaagd voor zijn
rol in een oude zaak, toen hij nog advocaat was. De man is bang voor
karaktermoord. Daarnaast wordt Eddie gevraagd om Leonard Howell bij te staan.
Zijn zeventienjarige dochter is ontvoerd en hij wordt als vader verdacht. Deze
losse zaken blijken gaandeweg meer met elkaar verbonden te zijn dan op het
eerste moment lijkt.
Mijn mening
Niet eerder las ik een boek van Steve Cavanagh. Qua
vormgeving passen de drie boeken rondom Eddie Flynn goed bij elkaar. De stijl
van de omslagfoto’s is identiek en stralen een ‘Mission Impossible-achtige sfeer’ uit. Het boek is gedrukt op een
zware kwaliteit papier en met bijna vierhonderd pagina’s heb ik echt een boek
in handen.
vormgeving passen de drie boeken rondom Eddie Flynn goed bij elkaar. De stijl
van de omslagfoto’s is identiek en stralen een ‘Mission Impossible-achtige sfeer’ uit. Het boek is gedrukt op een
zware kwaliteit papier en met bijna vierhonderd pagina’s heb ik echt een boek
in handen.
Het verhaal wordt verteld aan de hand van zesenzeventig
hoofdstukken, die de leesbaarheid verhogen en verhaaltechnisch zeer regelmatig
met een cliffhanger of grote verrassing eindigen. Dit maakt dat ik telkens
besloot er toch nog maar een extra te lezen.
hoofdstukken, die de leesbaarheid verhogen en verhaaltechnisch zeer regelmatig
met een cliffhanger of grote verrassing eindigen. Dit maakt dat ik telkens
besloot er toch nog maar een extra te lezen.
Wat meteen opvalt, is dat er verwijzingen zijn naar de
twee eerder uitgebrachte Eddie Flynn boeken en dat het geen enkel probleem is
om pas bij de derde te beginnen. Dus ik zit er gelijk goed in.
twee eerder uitgebrachte Eddie Flynn boeken en dat het geen enkel probleem is
om pas bij de derde te beginnen. Dus ik zit er gelijk goed in.
Mijn verwachting was een verhaal in de stijl van John
Grisham waarbij ik veel tijd in de rechtbank zou doorbrengen. De rechtbank is
voor mij niet het meest boeiende decor voor een thriller, maar dat is mijn persoonlijke smaak. En wat zat ik
verkeerd…
Grisham waarbij ik veel tijd in de rechtbank zou doorbrengen. De rechtbank is
voor mij niet het meest boeiende decor voor een thriller, maar dat is mijn persoonlijke smaak. En wat zat ik
verkeerd…
De scenes in de rechtbank zijn supersnel beschreven. De
auteur geeft slechts de dialogen weer. Als een reeks citaten. Zonder teksten
als ‘zei hij’ of ‘fluisterde zij’. Deze keuze houdt de vaart in de verhoren van
getuigen en de pleidooien. Heerlijk. Hierdoor zijn het heel spannende delen van het boek
geworden, in plaats van de door mij zo verachte vertragingen.
auteur geeft slechts de dialogen weer. Als een reeks citaten. Zonder teksten
als ‘zei hij’ of ‘fluisterde zij’. Deze keuze houdt de vaart in de verhoren van
getuigen en de pleidooien. Heerlijk. Hierdoor zijn het heel spannende delen van het boek
geworden, in plaats van de door mij zo verachte vertragingen.
Ik ontdekte veel raakvlakken met de docufilm ‘The Staircase’ over de rechtszaak tegen Michael Peterson, welke op Netflix te
bekijken is.
bekijken is.
Eddie Flynn is een prachtig personage dat zich vooral
kenmerkt door het ontbreken van de veelal stigmatiserende karaktereigenschappen
van de advocaat die je in de meeste boeken tegenkomt. Hij is oplichter geweest
en is daarnaast een ervaren zakkenroller. Hij laat zich meer leiden door zijn
gevoel dan door zijn verstand en ook dat is verrassend voor een advocaat. Het
laatste dat mij opvalt is dat zijn karakter een de-escalerend effect heeft op
de gebeurtenissen. Flynn heeft het vermogen om uitermate relaxed te blijven in
de meest heftige omstandigheden, waardoor hij zich soms bijna in slow motion manifesteert.
kenmerkt door het ontbreken van de veelal stigmatiserende karaktereigenschappen
van de advocaat die je in de meeste boeken tegenkomt. Hij is oplichter geweest
en is daarnaast een ervaren zakkenroller. Hij laat zich meer leiden door zijn
gevoel dan door zijn verstand en ook dat is verrassend voor een advocaat. Het
laatste dat mij opvalt is dat zijn karakter een de-escalerend effect heeft op
de gebeurtenissen. Flynn heeft het vermogen om uitermate relaxed te blijven in
de meest heftige omstandigheden, waardoor hij zich soms bijna in slow motion manifesteert.
De personages in dit verhaal zijn niet louter goed of
slecht. Ze bewegen allemaal tussen deze twee uitersten waardoor er geen ‘good
guys’ en ‘bad guys’ zijn. Het zijn stuk voor stuk mensen die een motivatie
hebben waarom ze doen zoals ze doen. Dat maakt het verhaal echt.
slecht. Ze bewegen allemaal tussen deze twee uitersten waardoor er geen ‘good
guys’ en ‘bad guys’ zijn. Het zijn stuk voor stuk mensen die een motivatie
hebben waarom ze doen zoals ze doen. Dat maakt het verhaal echt.
Eindoordeel
Een Ierse auteur levert een razendknappe thriller af die zich
afspeelt in de Verenigde Staten. Dit biedt de auteur de kans om ook het
rechtssysteem onder de loep te nemen waarbij het winnen van de sympathie van de
individuele juryleden belangrijker is dan het boven tafel krijgen van de
feiten. Een systeem waarbij de aanklager van de Staat ook de steun van politie,
justitie en deskundigen geniet. De verdediging kan slechts streven naar ‘niet
schuldig’ of een schikking. De auteur zaagt, tussen de regels door, aan de
poten van het Amerikaanse rechtssysteem. Een mooie bijvangst naast een complex
en supersnel verhaal.
afspeelt in de Verenigde Staten. Dit biedt de auteur de kans om ook het
rechtssysteem onder de loep te nemen waarbij het winnen van de sympathie van de
individuele juryleden belangrijker is dan het boven tafel krijgen van de
feiten. Een systeem waarbij de aanklager van de Staat ook de steun van politie,
justitie en deskundigen geniet. De verdediging kan slechts streven naar ‘niet
schuldig’ of een schikking. De auteur zaagt, tussen de regels door, aan de
poten van het Amerikaanse rechtssysteem. Een mooie bijvangst naast een complex
en supersnel verhaal.
Enige punt van kritiek is dat ik de juiste denkpatronen
had ontwikkeld om de oplossing te bedenken, toen ik halverwege het boek was.
Dit deed wel iets af aan de verrassende ontknoping. Deze verrassing had ik zelf
ontmanteld. Of waren de tips te doorzichtig? Lees en oordeel zelf. Ik geef dit
boek vier dik verdiende sterren.
had ontwikkeld om de oplossing te bedenken, toen ik halverwege het boek was.
Dit deed wel iets af aan de verrassende ontknoping. Deze verrassing had ik zelf
ontmanteld. Of waren de tips te doorzichtig? Lees en oordeel zelf. Ik geef dit
boek vier dik verdiende sterren.
Peter van Bavel – recensent De Perfecte Buren
Mijn persoonlijke songtekst
“In the name of a father
And his wife the spirit
You said you did not
They said you did it”
And his wife the spirit
You said you did not
They said you did it”
(Bono &
Gavin Friday – In the Name of the Father)
Gavin Friday – In the Name of the Father)
0
