‘Indigo’ – Latoya Moirae

adult
LetterRijn voor het recensie-exemplaar.
in Sittard (1981). Zij is in 2003 afgestudeerd als vertaler aan de
Vertaalacademie in Maastricht en aansluitend verhuisd naar Den Haag. Haar
eerste baan was secretaris/vertaler bij de Ambassade van Egypte in Den Haag.
Daarna werkte zij onder meer als tekstschrijver en redacteur voor een
kinderuitgeverij, en als vertaler voor Booking.com. Zij werkt sinds 2011 als freelance
vertaler. In 2009 verscheen haar eerste roman, ‘Yougian, het nest van de Harpij ‘ het eerste deel van wat zou
uitgroeien tot een trilogie. Naast schrijven heeft zij veel hobby’s, zoals
tekenen, schilderen, voetbal, honkbal, tennis, badminton, zingen, gitaar
spelen, wandelen en fietsen. Indigo is het eerste boek dat van haar hand bij
LetterRijn is uitgegeven.
achttienjarige Caro. Zij gaat met haar twee allerbeste jeugdvrienden, de broers
Nick en Noah en hun wederzijds ouders op vakantie naar Portugal. Het is een
verwarrende periode in Caro haar leven. Wat is vriendschap en wat is liefde? En
wat kost het en wat levert het op? Deze thema’s lopen als een rode draad door het
verhaal. Spanning en wraak zijn de overige thema’s in deze Young adult roman.
lopen in mijn hoofd, tijdens het lezen. Welke leeftijd is passend bij het
verhaal. Hoewel ik mij terdege bewust ben dat we de jeugd tegenwoordig nog weinig
hoeven te leren over liefde, relaties en seksualiteit is het de heftigheid van
de andere onderwerpen die de meter in mij doet oplopen naar de doelgroep van
zestien tot achttienjarigen. Deze doelgroep van jongvolwassenen wordt middels Indigo een grote verscheidenheid aan
onderwerpen geboden die echt zullen aanspreken. Biseksualiteit, scheiding,
automutilatie (zelfbeschadiging) en misbruik zijn slechts enkele van de aan bod
komende thema’s. Door het hoge aantal thema’s krijgen ze los van elkaar niet
helemaal de aandacht die ze verdienen. In mijn optiek hadden enkele onderwerpen
beter bewaard gebleven voor haar volgende roman waar ze beter uitgewerkt hadden
kunnen worden.
relatie die Caro met ieder van hen heeft, is mooi weergegeven. Hierdoor kun je
je als lezer na verloop van tijd uitstekend met haar identificeren. Haar
reacties op gebeurtenissen bestaan uit een mix tussen haar vertwijfeling en
haar compassie. Hierdoor is zij ondanks haar eigen verwarring in staat om het
verdriet en de pijn van anderen te voelen, te begrijpen en te verzachten. En
krijgt ze zeker de sympathie van de lezer, zodat je samen met haar het hoofd
biedt aan alle gebeurtenissen.
sfeer zeer goed beschreven. Wanneer zowel het karakter van het hoofdpersonage
als de sfeer in het verhaal goed zijn neergezet, durf ik vast te stellen dat de
auteur veel schrijverstalent bezit.
waarheidsgetrouw gevoerd. Gevoelens als boosheid, verontwaardiging, angst en
verdriet klinken ook echt door in de gesprekken en tonen daarnaast het
bijbehorende gedrag. De rode draad in het verhaal, de liefde in brede zin, komt
zeer realistisch aan bod.
is dat de overige personages hier slachtoffer van geworden zijn. Zij missen de diepte
en sympathie die Caro wel weet te verkrijgen. De emotie en het gedrag van de
ouders van Nick en Tom sluiten in mijn mening onvoldoende aan bij de
gebeurtenissen. Hierdoor blijven enkele personages eendimensionaal.
verhaal is spannend, vlot en zorgvuldig geschreven. Het biedt een goed
uitgewerkt hoofdpersonage en geeft bovenal een kijkje in de verwarrende belevingswereld
van een achttienjarige. Het nodigt uit tot verder lezen doordat de
verschillende verhaallijnen spanning bieden en heftig zijn. De keerzijde van de
vele verhaallijnen is dat het wel een beetje veel is allemaal. Enkele
onderwerpen had de auteur beter voor haar volgende roman kunnen bewaren, dit
had de geloofwaardigheid verhoogd. Soms is minder écht meer. Desondanks geef ik
dit boek met veel plezier 3.5 sterren.
Since my baby
said goodbye
In the evenin’ when the lights are low
I’m so lonely I could cry”
– Mood Indigo)