‘Het Tippelteefje’ – Theo van Rijn
Genre: Verhalenbundel
Uitgeverij: LetterRijn
ISBN: 9789491875601
Aantal pagina’s: 104
Uitvoering: hardcover
Verschijningsdatum: augustus 2018
Met dank aan Uitgeverij LetterRijn voor het
recensie-exemplaar.
recensie-exemplaar.
Over de auteur
Theo van Rijn werd geboren in Leidschendam.
Hij organiseerde verhalenwedstrijden en gaf boeken in
eigen beheer uit.
eigen beheer uit.
Theo was columnist bij volnieuws, recenseerde met enige
regelmaat voor toneelblog.nl en was freelancer voor Noordwijk Exclusief. Daarnaast
is hij eigenaar van uitgeverij LetterRijn. Deze uitgeverij richtte hij in 2012
op. In eerste instantie om het laatste werk van zijn eerder dat jaar overleden
broer Adriaan Bontebal uit te geven.
Inmiddels heeft de uitgever circa vijfentwintig auteurs onder zijn hoede. Het Tippelteefje is Theo zijn vierde
verhalenbundel.
regelmaat voor toneelblog.nl en was freelancer voor Noordwijk Exclusief. Daarnaast
is hij eigenaar van uitgeverij LetterRijn. Deze uitgeverij richtte hij in 2012
op. In eerste instantie om het laatste werk van zijn eerder dat jaar overleden
broer Adriaan Bontebal uit te geven.
Inmiddels heeft de uitgever circa vijfentwintig auteurs onder zijn hoede. Het Tippelteefje is Theo zijn vierde
verhalenbundel.
Inhoud
Het boek bundelt tweeëndertig korte verhalen waarin de
lezer wordt uitgenodigd te onderzoeken en te bepalen waar de grens tussen
autobiografisch en fantasie ligt. Ieder verhaal heeft een eigen titel en het
boek heeft een hardcover omslag.
lezer wordt uitgenodigd te onderzoeken en te bepalen waar de grens tussen
autobiografisch en fantasie ligt. Ieder verhaal heeft een eigen titel en het
boek heeft een hardcover omslag.
Mijn mening
Het Tippelteefje en andere verhalen is een in hardcover
vormgegeven boek met een omslag die direct de aandacht trekt en een glimlach op
mijn gezicht tovert. De prikkelende titel van deze verhalenbundel en de
illustratie op de voorkant zijn een pakkende combinatie. Ze maken mij extra nieuwsgierig
naar de inhoud. Alle verhalen in deze bundel heb ik achter elkaar
gelezen. Er viel niet te stoppen met lezen en er viel zo nu en dan evenmin te
stoppen met lachen.
vormgegeven boek met een omslag die direct de aandacht trekt en een glimlach op
mijn gezicht tovert. De prikkelende titel van deze verhalenbundel en de
illustratie op de voorkant zijn een pakkende combinatie. Ze maken mij extra nieuwsgierig
naar de inhoud. Alle verhalen in deze bundel heb ik achter elkaar
gelezen. Er viel niet te stoppen met lezen en er viel zo nu en dan evenmin te
stoppen met lachen.
De verhaaltjes lopen overigens qua opgeroepen emotie sterk uiteen.
Ze zijn soms kolderiek en dan weer vertederend. En de beschreven situaties verkennen
het gehele spectrum tussen herkenbaar en beschamend.
Ze zijn soms kolderiek en dan weer vertederend. En de beschreven situaties verkennen
het gehele spectrum tussen herkenbaar en beschamend.
De auteur is bij ieder verhaal in staat om middels een
paar openingszinnen een perfect beeld neer te zetten van de setting waarin we
ons bevinden. Zo is de foto snel gemaakt en de sfeer bepaald. Over de schouder
van de auteur kijken we mee naar zijn en andermans gedragingen. En bij het
beschrijven van het sociaal en soms ook asociaal gedrag kan hij vertrouwen op
een uitermate sterk observatievermogen. Dit talent weet hij te koppelen aan
zijn schrijverstalent. Zijn schrijfstijl ademt een no-nonsense gedachte uit,
geen literaire hoogstandjes maar een sterke mate van echtheid. Een uit het
leven gegrepen situatie leidt geregeld naar een hilarisch slotakkoord. En bij
een ander verhaal weet hij de lezer weer het gevoel te geven dat je overal in
dit land iets bijzonders kunt meemaken. En dat is de kracht: het is zo gewoon,
dat het precies dat is wat het speciaal maakt.
paar openingszinnen een perfect beeld neer te zetten van de setting waarin we
ons bevinden. Zo is de foto snel gemaakt en de sfeer bepaald. Over de schouder
van de auteur kijken we mee naar zijn en andermans gedragingen. En bij het
beschrijven van het sociaal en soms ook asociaal gedrag kan hij vertrouwen op
een uitermate sterk observatievermogen. Dit talent weet hij te koppelen aan
zijn schrijverstalent. Zijn schrijfstijl ademt een no-nonsense gedachte uit,
geen literaire hoogstandjes maar een sterke mate van echtheid. Een uit het
leven gegrepen situatie leidt geregeld naar een hilarisch slotakkoord. En bij
een ander verhaal weet hij de lezer weer het gevoel te geven dat je overal in
dit land iets bijzonders kunt meemaken. En dat is de kracht: het is zo gewoon,
dat het precies dat is wat het speciaal maakt.
De laatste zes verhalen in deze bundel gaan over de Olympische
Spelen. Hij schreef deze als column voor ‘Sportvolgers Den Haag’. Mooi en
herinneringen genererend voor mij als sportliefhebber. Wanneer je als lezer
niets hebt met schaatssport, raad ik je aan met de laatste zes verhaaltjes te
starten.
Spelen. Hij schreef deze als column voor ‘Sportvolgers Den Haag’. Mooi en
herinneringen genererend voor mij als sportliefhebber. Wanneer je als lezer
niets hebt met schaatssport, raad ik je aan met de laatste zes verhaaltjes te
starten.
Eindoordeel
Daar waar ik alleen startte met lezen, begon ik al snel
verhalen voor te lezen aan mijn gezinsleden. Ik kreeg de innerlijke behoefte anderen
te laten meegenieten. Ik word er blij van.
verhalen voor te lezen aan mijn gezinsleden. Ik kreeg de innerlijke behoefte anderen
te laten meegenieten. Ik word er blij van.
Op verschillende momenten moest ik denken aan ‘Kronkels’
en ‘Rokjesdag’. Aan Simon Carmiggelt en Martin Bril. Omdat er raakvlakken zijn.
En in vergelijking met deze auteurs, brengt dit boek vertwijfeling.
Vertwijfeling over hoe moeilijk het nu kan zijn om ook zelf korte verhalen te
schrijven. Dit is de verdienste van Theo van Rijn. Zo dicht bij de lezer kunnen
niet veel auteurs komen. En hoewel mijn moeder mij al leerde dat ‘lekker maar één
vinger lang is’, had ik liefst nog wat meer verhalen gehad. Ik geef dit boek
vier sterren.
en ‘Rokjesdag’. Aan Simon Carmiggelt en Martin Bril. Omdat er raakvlakken zijn.
En in vergelijking met deze auteurs, brengt dit boek vertwijfeling.
Vertwijfeling over hoe moeilijk het nu kan zijn om ook zelf korte verhalen te
schrijven. Dit is de verdienste van Theo van Rijn. Zo dicht bij de lezer kunnen
niet veel auteurs komen. En hoewel mijn moeder mij al leerde dat ‘lekker maar één
vinger lang is’, had ik liefst nog wat meer verhalen gehad. Ik geef dit boek
vier sterren.
Peter van Bavel – recensent De Perfecte Buren
Mijn persoonlijke songtekst
“Then he smiled and finished his story
He said, “Will you pass it on for me?”
(Storyteller)
I’ll tell that tale for you
(Storyteller)
Somehow I’ll get your message through”
He said, “Will you pass it on for me?”
(Storyteller)
I’ll tell that tale for you
(Storyteller)
Somehow I’ll get your message through”
(Ray Davies –
The Storyteller)
The Storyteller)
0
