‘Vergeet me niet’ – Julia Heaberlin
Genre: thriller
Uitgever: A.W.Bruna Uitgevers
ISBN: 9789400509542
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 394
Uitgave: 26 juni 2018
Uitgever: A.W.Bruna Uitgevers
ISBN: 9789400509542
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 394
Uitgave: 26 juni 2018
Met
dank aan uitgeverij A.W. Bruna Uitgevers voor dit recensie-exemplaar
dank aan uitgeverij A.W. Bruna Uitgevers voor dit recensie-exemplaar
Korte
inhoud
inhoud
De beroemde Texaanse fotograaf Carl
Feldman werd opgenomen in een verzorgingstehuis in Texas, gezien hij lijdt aan
dementie. Een jonge vrouw, wiens zus
Rachel twaalf jaar geleden ontvoerd werd, denkt dat Carl haar zus heeft
vermoord en dat hij ook weet, waar zij het lichaam kan vinden. Ze geeft zich
uit voor de dochter van Carl en brengt hem regelmatig bezoekjes in het
verzorgingstehuis. Door de dementie herinnert Carl zich echter weinig en de
jonge vrouw besluit om hem mee te nemen op een roadtrip doorheen Texas. Ze
brengt hem op plaatsen waar er verschillende vrouwen verdwenen. De jonge vrouw
linkt al deze verdwijningen aan Carl en hoopt om zijn geheugen wat op te
frissen door naar deze locaties te gaan.
Feldman werd opgenomen in een verzorgingstehuis in Texas, gezien hij lijdt aan
dementie. Een jonge vrouw, wiens zus
Rachel twaalf jaar geleden ontvoerd werd, denkt dat Carl haar zus heeft
vermoord en dat hij ook weet, waar zij het lichaam kan vinden. Ze geeft zich
uit voor de dochter van Carl en brengt hem regelmatig bezoekjes in het
verzorgingstehuis. Door de dementie herinnert Carl zich echter weinig en de
jonge vrouw besluit om hem mee te nemen op een roadtrip doorheen Texas. Ze
brengt hem op plaatsen waar er verschillende vrouwen verdwenen. De jonge vrouw
linkt al deze verdwijningen aan Carl en hoopt om zijn geheugen wat op te
frissen door naar deze locaties te gaan.
Carl blijft zich maar niets herinneren,
maar is dit wel zo? Herinnert hij zich echt niets of speelt hij een slim
spelletje? En wij is zij, wat is haar plan?
maar is dit wel zo? Herinnert hij zich echt niets of speelt hij een slim
spelletje? En wij is zij, wat is haar plan?
Conclusie
Julia Heaberlin kennen we allemaal van
het succesverhaal Black eyed Susans, dat
ook ik verslonden heb. Zij is een geboren en getogen Texaanse en vanzelfsprekend
vormt Texas dan de setting voor haar verhalen. In het verleden werkte zij als
journaliste voor ‘Detroit News’, de ‘Forth Worth Star-Telegram’, en ‘The Dallas
Morning News’, ze heeft vooral interesse in misdaden en hoe deze jaren later
nog steeds een rol spelen bij de daders en slachtoffers. Dit uit zich ook in
haar werk.
het succesverhaal Black eyed Susans, dat
ook ik verslonden heb. Zij is een geboren en getogen Texaanse en vanzelfsprekend
vormt Texas dan de setting voor haar verhalen. In het verleden werkte zij als
journaliste voor ‘Detroit News’, de ‘Forth Worth Star-Telegram’, en ‘The Dallas
Morning News’, ze heeft vooral interesse in misdaden en hoe deze jaren later
nog steeds een rol spelen bij de daders en slachtoffers. Dit uit zich ook in
haar werk.
Toegegeven, in het begin had ik een
paar keer zin om het boek opzij te leggen, maar na het eerste stuk te hebben
doorworsteld kon ik het niet meer aan de kant leggen. Hoewel het eerste deel
nogal traag vooruit gaat en je jezelf soms afvraagt waar de auteur wel niet
naartoe wil, kwam het verhaal goed op gang vanaf het tweede gedeelte en kwam ik
er toen pas echt in. Uiteindelijk blijkt dit een intelligent en fenomenaal boek
te zijn.
paar keer zin om het boek opzij te leggen, maar na het eerste stuk te hebben
doorworsteld kon ik het niet meer aan de kant leggen. Hoewel het eerste deel
nogal traag vooruit gaat en je jezelf soms afvraagt waar de auteur wel niet
naartoe wil, kwam het verhaal goed op gang vanaf het tweede gedeelte en kwam ik
er toen pas echt in. Uiteindelijk blijkt dit een intelligent en fenomenaal boek
te zijn.
‘Vergeet
me niet’ heeft zeker en vast een origineel
plot en is goed uitgewerkt, waardoor ook alles klopt. Het verhaal speelt zich
af op meerdere plaatsen in Texas. Enkele jaren geleden reisde ik daar rond en
ik zag alles zo weer voor me, zoals de straten van Houston en wat een zin kreeg
ik in whataburger, yummie!
me niet’ heeft zeker en vast een origineel
plot en is goed uitgewerkt, waardoor ook alles klopt. Het verhaal speelt zich
af op meerdere plaatsen in Texas. Enkele jaren geleden reisde ik daar rond en
ik zag alles zo weer voor me, zoals de straten van Houston en wat een zin kreeg
ik in whataburger, yummie!
De personages worden levensecht
voorgesteld en je leert hen door en door kennen en begrijpen, dankzij de
gedetailleerde schrijfstijl van Julia. Ik ben er nog altijd niet aan uit wat de
dementerende Carl zich echt herinnert en wat hij ‘speelt’ dat hij zich (niet)
herinnert. Knap van de auteur om de lezer zo op dwaalsporen te zetten en na het
lezen van het boek nog met zoveel vragen te laten zitten. Ik vraag me af of zij
zelf wel weet wat haar hoofdpersonage allemaal heeft uitgespookt?
voorgesteld en je leert hen door en door kennen en begrijpen, dankzij de
gedetailleerde schrijfstijl van Julia. Ik ben er nog altijd niet aan uit wat de
dementerende Carl zich echt herinnert en wat hij ‘speelt’ dat hij zich (niet)
herinnert. Knap van de auteur om de lezer zo op dwaalsporen te zetten en na het
lezen van het boek nog met zoveel vragen te laten zitten. Ik vraag me af of zij
zelf wel weet wat haar hoofdpersonage allemaal heeft uitgespookt?
Het boek werd geschreven vanuit het
auctoriale perspectief, en pas op het einde van het boek komen we te weten wat
de naam van deze vertellende ‘ik-figuur’ is. Het is een sterk personage en je
wordt er door gegrepen, wat hebben familieleden wel niet te lijden bij het
verdwijnen van een dierbare, vooral wanneer deze nooit meer terug gevonden
wordt. Als lezer ga je er toch wel even over nadenken, vooral over mogelijke vragen waar de achterblijvers mee
blijven zitten, soms zelfs jaren na een verdwijning. Dit boek gaat dan ook
vooral over nabestaanden van mensen die verdwenen zijn en hoe zij die tragische
gebeurtenis jaren later nog steeds
moeten verwerken. Ik werd er toch even stil van tijdens het lezen.
auctoriale perspectief, en pas op het einde van het boek komen we te weten wat
de naam van deze vertellende ‘ik-figuur’ is. Het is een sterk personage en je
wordt er door gegrepen, wat hebben familieleden wel niet te lijden bij het
verdwijnen van een dierbare, vooral wanneer deze nooit meer terug gevonden
wordt. Als lezer ga je er toch wel even over nadenken, vooral over mogelijke vragen waar de achterblijvers mee
blijven zitten, soms zelfs jaren na een verdwijning. Dit boek gaat dan ook
vooral over nabestaanden van mensen die verdwenen zijn en hoe zij die tragische
gebeurtenis jaren later nog steeds
moeten verwerken. Ik werd er toch even stil van tijdens het lezen.
Het boek is opgedeeld in verschillende
delen die telkens een dag voorstellen en de foto waar het allemaal om draait
kan je zien tussen elk deel, dit maakt het allemaal ook zeer visueel voor de
lezer. De lay-out en de afwerking van dit boek zijn dan ook zeker een meerwaarde. Bovendien ook een dikke pluim voor de vertaler van dit boek. Dat was zeker
geen makkelijke klus. Hoewel er in het boek een verwijzing zit naar de Engelstalige titel ‘Paper
flies’, stoort het niet dat de Nederlandse titel hier niets mee te maken heeft.
In plaats daarvan verwijst de Nederlandstalige titel naar een bloemensoort, net
als het voorgaande boek van deze auteur. Alleen jammer dat er op de cover geen
vergeet-me-nietjes staan, maar de bladeren van een esdoorn.
delen die telkens een dag voorstellen en de foto waar het allemaal om draait
kan je zien tussen elk deel, dit maakt het allemaal ook zeer visueel voor de
lezer. De lay-out en de afwerking van dit boek zijn dan ook zeker een meerwaarde. Bovendien ook een dikke pluim voor de vertaler van dit boek. Dat was zeker
geen makkelijke klus. Hoewel er in het boek een verwijzing zit naar de Engelstalige titel ‘Paper
flies’, stoort het niet dat de Nederlandse titel hier niets mee te maken heeft.
In plaats daarvan verwijst de Nederlandstalige titel naar een bloemensoort, net
als het voorgaande boek van deze auteur. Alleen jammer dat er op de cover geen
vergeet-me-nietjes staan, maar de bladeren van een esdoorn.
Jammer dat ik wat heb geworsteld met
het eerste deel, want anders had dit boek van mij zeker een vijf sterren
gekregen, maar ik blijf er bij dat dit een slim en fenomenaal werk is. Ik ben
al benieuwd naar het volgende boek van deze auteur en vooral naar welk thema de auteur deze keer zal
aansnijden. Van mij krijgt ‘Vergeet me
niet’ vier sterren.
het eerste deel, want anders had dit boek van mij zeker een vijf sterren
gekregen, maar ik blijf er bij dat dit een slim en fenomenaal werk is. Ik ben
al benieuwd naar het volgende boek van deze auteur en vooral naar welk thema de auteur deze keer zal
aansnijden. Van mij krijgt ‘Vergeet me
niet’ vier sterren.
Silke Wimme –
recensent De Perfecte Buren
recensent De Perfecte Buren
0
