‘Prinses Leentje en de weg naar het hart’ – Babette van Veen
Genre: kinderboek
Uitgever: Moon
ISBN: 9789048836772
Uitvoering: hardcover
Aantal pagina’s: 54
Uitgave: juni 2018
Uitgever: Moon
ISBN: 9789048836772
Uitvoering: hardcover
Aantal pagina’s: 54
Uitgave: juni 2018
Met dank aan uitgeverij Moon voor het beschikbaar stellen van
dit recensie-exemplaar.
dit recensie-exemplaar.
Leentje is een heuse
prinses, maar prinsesjes hebben het heus niet altijd makkelijk! Haar ouders, de
koning en koningin, gedragen zich namelijk erg kinderachtig. Prinses Leentje
wordt er zo knettergek van dat ze haar koffertje pakt en op zoek gaat naar het
grote hart. Daar schijn je namelijk een wens te mogen doen. Nou, dan weet ze
wel wat ze gaat wensen: dat haar ouders zich weer een beetje gezellig gaan
gedragen en gewoon weer verliefd worden!
prinses, maar prinsesjes hebben het heus niet altijd makkelijk! Haar ouders, de
koning en koningin, gedragen zich namelijk erg kinderachtig. Prinses Leentje
wordt er zo knettergek van dat ze haar koffertje pakt en op zoek gaat naar het
grote hart. Daar schijn je namelijk een wens te mogen doen. Nou, dan weet ze
wel wat ze gaat wensen: dat haar ouders zich weer een beetje gezellig gaan
gedragen en gewoon weer verliefd worden!
Prinses Leentje & de weg naar het hart is
een vorstelijk voorleesboek over een stoere prinses die haar eigen weg gaat.
Voor prinsessen, prinsen, lakeitjes, generaaltjes, boertjes, en alle andere
dappere kinderen vanaf 4 jaar.
Prinses Leentje en de weg naar het hart is het
kinderboekendebuut van Babette van Veen. De voorkant van het boek ziet er mooi
en aantrekkelijk uit. Helaas komen de tekeningen in het boek minder goed tot
hun recht. De stijl en het kleurgebruik lijken niet meteen heel aantrekkelijk
voor de doelgroep (kinderen vanaf vier jaar).
kinderboekendebuut van Babette van Veen. De voorkant van het boek ziet er mooi
en aantrekkelijk uit. Helaas komen de tekeningen in het boek minder goed tot
hun recht. De stijl en het kleurgebruik lijken niet meteen heel aantrekkelijk
voor de doelgroep (kinderen vanaf vier jaar).
Wat ik een
pluspunt vind, is het verhalende van dit boek. Er is veel tekst waardoor Van
Veen genoeg ruimte heeft gecreëerd voor een echte verhaallijn. Op zich heeft ze
deze verhaallijn ook wel neergezet, maar er gebeurt te weinig om de aandacht
vast te houden. Met Helena lazen wij steeds korte stukken voordat ze ging
slapen, maar na zo’n drie keer wilde ze liever een ander boek lezen dan verder
gaan in Prinses Leentje en de weg naar
het hart.
pluspunt vind, is het verhalende van dit boek. Er is veel tekst waardoor Van
Veen genoeg ruimte heeft gecreëerd voor een echte verhaallijn. Op zich heeft ze
deze verhaallijn ook wel neergezet, maar er gebeurt te weinig om de aandacht
vast te houden. Met Helena lazen wij steeds korte stukken voordat ze ging
slapen, maar na zo’n drie keer wilde ze liever een ander boek lezen dan verder
gaan in Prinses Leentje en de weg naar
het hart.
Hoewel bepaald
taalgebruik voor de volwassene geforceerd kan aanvoelen, zijn dit wel de enige
momenten in het boek die Helena leuk vindt. Kokkie de kokkin noemt bijvoorbeeld
de koning en koningin op één pagina ‘stelletje oliebollen’, ‘koninklijke
pannenkoeken’ en ‘stelletje eierkoeken’. Zo worden door het hele boek
verschillende grappige benamingen en uitspraken gebruikt. De reden waarom het
gemaakt aanvoelt, is naar mijn idee omdat dit steeds weer andere uitspraken
zijn. Ook de momenten waarop deze uitspraken op hun plaats zijn, lijken
daarvoor speciaal gecreëerd te zijn. Maar zoals
gezegd, Helena vond dit wel heel grappig.
taalgebruik voor de volwassene geforceerd kan aanvoelen, zijn dit wel de enige
momenten in het boek die Helena leuk vindt. Kokkie de kokkin noemt bijvoorbeeld
de koning en koningin op één pagina ‘stelletje oliebollen’, ‘koninklijke
pannenkoeken’ en ‘stelletje eierkoeken’. Zo worden door het hele boek
verschillende grappige benamingen en uitspraken gebruikt. De reden waarom het
gemaakt aanvoelt, is naar mijn idee omdat dit steeds weer andere uitspraken
zijn. Ook de momenten waarop deze uitspraken op hun plaats zijn, lijken
daarvoor speciaal gecreëerd te zijn. Maar zoals
gezegd, Helena vond dit wel heel grappig.
Dit boek gaat
over een vrij ingewikkeld onderwerp. De koning en koningin zijn niet meer
verliefd op elkaar en maken vaak ruzie. Hun dochter, prinses Leentje, heeft
hier natuurlijk veel last van en gaat zelf proberen dit probleem op te lossen.
Hoewel het een goed onderwerp is om over te schrijven (aangezien er veel
kinderen zijn die deze situatie helaas ook uit de praktijk kennen), is het voor de jonge lezers meteen ook wel een
ingewikkeld onderwerp. Een onderwerp als ‘de dood’ is ook niet makkelijk, maar
wel een stuk concreter. De situatie waarin ouders elkaar niet meer lief vinden,
ruzie hebben, niet meer verliefd zijn en niet weten hoe daar mee om te gaan, is
lastig, ook voor oudere kinderen.
over een vrij ingewikkeld onderwerp. De koning en koningin zijn niet meer
verliefd op elkaar en maken vaak ruzie. Hun dochter, prinses Leentje, heeft
hier natuurlijk veel last van en gaat zelf proberen dit probleem op te lossen.
Hoewel het een goed onderwerp is om over te schrijven (aangezien er veel
kinderen zijn die deze situatie helaas ook uit de praktijk kennen), is het voor de jonge lezers meteen ook wel een
ingewikkeld onderwerp. Een onderwerp als ‘de dood’ is ook niet makkelijk, maar
wel een stuk concreter. De situatie waarin ouders elkaar niet meer lief vinden,
ruzie hebben, niet meer verliefd zijn en niet weten hoe daar mee om te gaan, is
lastig, ook voor oudere kinderen.
Naar mijn
mening was het beter geweest om een duidelijkere doelgroep te kiezen. De gekke
uitspraken zijn grappig voor de jongere kinderen zoals Helena terwijl het
onderwerp, althans de invulling hiervan, en soms ook de invulling van de
ontmoeting met andere figuren, meer geschikt zijn voor oudere kinderen. Wanneer
Leentje boertje Borre ontmoet bijvoorbeeld, wordt dat niet met zoveel woorden
gezegd maar wordt daar wel een gevoel van verliefdheid beschreven. Het gevoel
van Leentje was niet herkenbaar voor Helena terwijl een ouder kind hier
misschien wel iets in kan herkennen. Het boek sluit niet helemaal aan op
vierjarigen. Zelfs tijdens de reis van Leentje zijn de avonturen niet zo
aantrekkelijk dat zij de aandacht van een jong kind vasthouden.
mening was het beter geweest om een duidelijkere doelgroep te kiezen. De gekke
uitspraken zijn grappig voor de jongere kinderen zoals Helena terwijl het
onderwerp, althans de invulling hiervan, en soms ook de invulling van de
ontmoeting met andere figuren, meer geschikt zijn voor oudere kinderen. Wanneer
Leentje boertje Borre ontmoet bijvoorbeeld, wordt dat niet met zoveel woorden
gezegd maar wordt daar wel een gevoel van verliefdheid beschreven. Het gevoel
van Leentje was niet herkenbaar voor Helena terwijl een ouder kind hier
misschien wel iets in kan herkennen. Het boek sluit niet helemaal aan op
vierjarigen. Zelfs tijdens de reis van Leentje zijn de avonturen niet zo
aantrekkelijk dat zij de aandacht van een jong kind vasthouden.
Helena heeft
het boek niet helemaal uit gelezen dus ik weet niet of zij nog iets mist aan
het einde, persoonlijk vond ik het jammer dat het verhaal niet afgerond voelt.
De koning en koningin komen er wel achter dat ze beter alleen vrienden kunnen
zijn (al lijken ze wel van plan om onder één dak te blijven wonen? Dat vind ik dan weer vreemd en onrealistisch). Vervolgens
gaat het verhaal verder met Leentje tijdens haar reis. Je komt er niet achter
hoe het verder gaat, nadat Leentje haar wens heeft gedaan. Gaan de koning en
koningin echt uit elkaar? Blijven ze inderdaad onder één dak wonen? Hoe gaat
Leentje met de situatie om? Het is een gemiste kans om hier niks over te
schrijven. Een scheiding is nooit rozengeur en maneschijn, dat maakt het ook zo
lastig. Dit boek eindigt eigenlijk aan het begin van de lastige periode. Het
zou kinderen juist kunnen helpen om te lezen hoe Leentje met de scheiding om
gaat.
het boek niet helemaal uit gelezen dus ik weet niet of zij nog iets mist aan
het einde, persoonlijk vond ik het jammer dat het verhaal niet afgerond voelt.
De koning en koningin komen er wel achter dat ze beter alleen vrienden kunnen
zijn (al lijken ze wel van plan om onder één dak te blijven wonen? Dat vind ik dan weer vreemd en onrealistisch). Vervolgens
gaat het verhaal verder met Leentje tijdens haar reis. Je komt er niet achter
hoe het verder gaat, nadat Leentje haar wens heeft gedaan. Gaan de koning en
koningin echt uit elkaar? Blijven ze inderdaad onder één dak wonen? Hoe gaat
Leentje met de situatie om? Het is een gemiste kans om hier niks over te
schrijven. Een scheiding is nooit rozengeur en maneschijn, dat maakt het ook zo
lastig. Dit boek eindigt eigenlijk aan het begin van de lastige periode. Het
zou kinderen juist kunnen helpen om te lezen hoe Leentje met de scheiding om
gaat.
Van Veen
heeft een lastig maar actueel onderwerp gekozen om over te schrijven. Hoewel ik
het idee heel goed vind, mist het verhaal toch een aantal cruciale dingen. Van
ons krijgt Prinses Leentje en de weg naar
het hart 2 sterren.
heeft een lastig maar actueel onderwerp gekozen om over te schrijven. Hoewel ik
het idee heel goed vind, mist het verhaal toch een aantal cruciale dingen. Van
ons krijgt Prinses Leentje en de weg naar
het hart 2 sterren.
Annelien
Kruithof – recensent De Perfecte Buren
Kruithof – recensent De Perfecte Buren
0
