‘Op het einde gaan ze allebei dood’ – Adam Silvera

Uitgever: Clavis
ISBN: 9789044831740
Uitvoering: Hardcover
Aantal pagina’s: 336
Uitgave: april 2018
Dank aan uitgeverij Clavis voor het
beschikbaar stellen van dit recensie-exemplaar.
intrigerende roman over de laatste dag uit het leven van twee Amerikaanse
jongens. Een New York Times-bestseller voor young adults. Iets na middernacht krijgt Mateo een
telefoontje. Het is Death-Cast, de organisatie die mensen inlicht dat ze binnen
24 uur zullen sterven. Ook Rufus wordt gebeld. De twee kennen elkaar niet, maar
sluiten vriendschap tijdens hun End Day. Ze beslissen samen nog een laatste
avontuur te beleven, een onvergetelijke dag die hun beider levens voor altijd
zal veranderen. Maar maak je geen illusies: op het einde gaan ze allebei dood.
van de leuke dingen van recenseren is dat je boeken leert kennen die voorheen
misschien helemaal niet je interesse hadden gewekt. Dit is ook een boek dat in
die categorie valt. Toen ik het boek echter eenmaal in handen had, was ik
ontzettend benieuwd naar het verhaal en stond ik te popelen om te beginnen.
het lezen van het boek kreeg ik het gevoel dat de auteur zijn inspiratie heeft
gehaald uit de filmreeks “Final
Destination”. Het verhaal zelf bevatte niet de horrorscenes van afgehakte
ledematen, zoals in die films regelmatig aan bod kwamen, maar het idee dat je
de dood niet kunt omzeilen is wel aanwezig. Het boek zelf was in mijn ogen toch
best wel uniek en het was leuk om te lezen wat twee tieners besluiten te doen
nadat ze te horen hebben gekregen dat ze nog maar maximaal 24 uur te leven
hebben.
het lezen viel het mij op dat de twee jongens niet het standaard type tieners
zijn. Het is natuurlijk moeilijk oordelen wat je zelf zou doen wanneer je in
zo’n situatie terecht zou komen, maar naar mijn idee zou ik het toch anders
aanpakken. Al zal hier wellicht ook verschil in zitten aangezien de
gezinssituatie van beide tieners niet optimaal is. Ondanks dat je weet wat er
gaat gebeuren, was het einde toch wel wat onverwacht voor mij. Stiekem had ik
op een wat mooiere afloop gehoopt, maar dit einde maakte wel weer duidelijk dat
de dood geen rekening houdt met gevoelens.
verhaal werd afwisselend verteld vanuit de perspectieven van beide jongens en
het gehele boek beslaat een tijdsbestek vanaf het telefoontje van Death-Cast
tot aan de dood. Daarnaast wisselt de auteur mooie en vreugdevolle momenten af
met verdrietige ogenblikken. Het boek zet je aan tot nadenken over je eigen
leven en geeft vooral de boodschap mee om te genieten van alle mooie momenten
die je meemaakt. Wellicht een zwaar onderwerp voor het tienerpubliek waarvoor
het boek geschreven is, aangezien deze generatie hopelijk nog tientallen jaren
voor zich heeft. Toch is het nooit te vroeg om te beginnen met je leven in te
delen op een manier waarmee je zelf gelukkig bent. Een boek met zo’n mooie
boodschap en een, in mijn ogen, origineel en leuk verhaal verdient dan ook 4
sterren.
Perfecte Buren