‘Het sneeuwmeisje’ – Rene Denfeld

Uitgeverij Harpercollins voor het beschikbaar stellen van dit
recensie-exemplaar.
Vijf jaar geleden gebeurt er iets afschuwelijks. Iets wat al jarenlang een traditie
was en zo normaal, het uitzoeken van een kerstboom in het bos, blijkt het begin
van een periode vol wanhoop en angst. Een gezin verliest hun vijfjarig
dochtertje Madison even uit het oog in
het besneeuwde gebied van Oregon, en het meisje lijkt van de aardbodem verdwenen.
Er is alles aan gedaan om haar te vinden, maar het grillige gebied met
metershoge sneeuw en verraderlijke bergen maakt het zoeken haast onmogelijk.
Het is vroeg donker en het weer kan ineens omslaan. Ondanks de zoekacties lijkt
ieder spoor weggevaagd en Madison wordt niet gevonden. Nu, jaren later zien de
ouders van Madison een lichtpuntje. Ze hebben gehoord van de zogenaamde
‘Kindvinder’ en nemen contact met haar op, zij is hun laatste en misschien wel enige
hoop.
een zesde zintuig ontwikkeld. Het gaat om een niet alledaagse intuïtie, je zou
het ook een overlevingstactiek kunnen noemen, waarmee ze veel opzien baart. Het
is haar al vaker gelukt om onvindbare kinderen op te sporen, zodat hun ouders
en familie verder kunnen. Of dat nou gaat om de vondst van een levend of
overleden kind. Naomi gaat puur intuïtief te werk en gaat geen enkele uitdaging
uit de weg. Gedreven door de drang om ouders rust te geven en de kinderen te
vinden heeft ze zich als een echte natuurkenner ontwikkeld. Ze is
onverstoorbaar wanneer ze eenmaal aan het zoeken gaat en kan zich op dit gebied
een echte deskundige noemen. Een betiteling waar het de bescheiden Naomi
helemaal niet om te doen is. Ze is een ‘loner’, vertrouwt eigenlijk alleen
zichzelf maar heeft daar dan ook een hele goede reden voor. De drang naar
vrijheid, die voor de verdwenen kinderen én voor zichzelf is haar grootste
drijfveer. Ze is niet te stoppen en dat is niet altijd zonder gevaar.
door het sneeuwmeisje zijn geschreven. Indringende en kinderlijk geschreven en
met enorme overeenkomsten met het Russisch sprookje ‘Het sneeuwmeisje’. Dit gaat over het dochtertje waar de
Winterkoningin altijd van gedroomd maar nooit gekregen heeft. “Wanneer de Sneeuwgeest de Winterkoningin
een dochter van sneeuw schenkt en tot leven wekt, is zij dolblij maar tegelijk
ook bang dat haar sneeuwkind haar weer wordt afgenomen. Wanneer de Sneeuwgeest
haar inderdaad ontvoert, breekt dat het hart van de Winterkoningin. Het meisje
weet te ontsnappen en verdwaalt. Al dwalend door het onherbergzame gebied wordt
ze door een jongen gevonden die haar weer bij haar moeder terugbrengt.” Dit
sprookje, dat echt bestaat, houdt het echte Sneeuwmeisje uit de passages
mentaal overeind en geeft haar de drang te overleven in de situatie waarin ze
zit, om terug te kunnen keren naar haar moeder, net als het echte Sneeuwmeisje.
Het is dan ook snel duidelijk van wie deze passages zijn. Een optelsom van de
omstandigheden maakt de conclusie niet al te moeilijk.
te maken met een duidelijk gedreven jonge vrouw, een Bear Grylls variant, die
in nagenoeg alle weersomstandigheden kan functioneren om verdwenen kinderen te
vinden. Soms neemt ze beslissingen die onverantwoord zijn en waar dan een
toevallige Ranger aan te pas moet komen om haar te helpen. Die stukjes maken
het verhaal soms wat ongeloofwaardig, want hoe doet ze dat dan anders? Is er
altijd hulp paraat? Gezien haar drang om alles alleen te doen komt dat niet geloofwaardig
over. Maar dat zal alleen een scherp oplettende lezer opvallen, het verhaal trekt
enorm aan en fascineert van begin tot eind.
te noemen. Deze jonge vrouw heeft nogal wat te verwerken en haar ervaringen
maken de keuze voor het bijzondere beroep, of is het een roeping?, wel duidelijk.
Ze heeft moeite met een paar basiselementen in het leven, zoals vertrouwen en liefde,
maar die zijn volkomen te begrijpen gezien haar verleden waar je steeds meer
over te weten komt. Toch is ze tot een bepaalde grens inlevend, maar haar
gevoel voor de realiteit verliest ze nooit uit het oog. Ze weet wat de
uitkomsten kunnen zijn. De auteur heeft dat allemaal mooi verwerkt, laat niet
het achterste van de tong zien en geeft het toch al dramatische verhaal daarmee
extra cachet. Dat gebeurt ook door een derde personage in het verhaal te
introduceren die aan het sneeuwmeisje is gelinkt. Meer kan ik daar niet over
vertellen want dat zou de clou weggeven. Zelf lezen dus!
sneeuwmeisje’ is even duidelijk. Het verhaal speelt in verschillende
periodes, op wisselende locaties en vanuit
meerdere perspectieven. Het is niet altijd meteen duidelijk waar, of bij wie, je
als lezer bent beland. Het is even wennen aan deze stijl, maar daarna gaat het
prima. Het heeft een verrassende uitwerking wanneer je tóch in een ander
scenario blijkt te zitten, dan je in eerste instantie dacht. Had de auteur daar
gebruik gemaakt van een ander lettertype, dan was die verwarring ondervangen.
Een detail, maar toch.
Conclusie is dat ‘Het sneeuwmeisje’
van Rene Denfeld je met vlagen koude rillingen bezorgt. Personages die leven
tussen realiteit en dromen, waar de dood op de loer ligt, onvoorspelbaarheid
van mens en natuur een vast element zijn en er eigenlijk maar één ding echt
telt; gevonden worden. Hoe, wanneer en door wie is daaraan eigenlijk
ondergeschikt. Naomi heeft dit alles nodig om een verloren deel van zichzelf te
hervinden en zoekt intussen naar de verdwenen kinderen. De vraag is of zij wel
gevonden willen worden?
verhaal met heftige gebeurtenissen waar iedereen potentieel verdacht is of de
reddende engel kan zijn. Er is continu sprake van het al dan niet vertrouwen en
vervolgens proberen te overleven in de breedste zin van het woord. Een modern,
ijzig sprookje waarin niet altijd alles goed afloopt. Vier mooie sterren, een
aanrader!