‘Wat Alice vergat’ – Liane Moriarty
Genre: roman
Uitgever: A.W. Bruna
ISBN: 978 94 005 0965 8
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 470
Uitgave: mei 2018
Met dank aan A.W. Bruna en Standaard
Uitgeverij voor dit recensie-exemplaar.
Uitgeverij voor dit recensie-exemplaar.
Dit boek verscheen in
2009 onder de titel ‘Onvergetelijk’.
2009 onder de titel ‘Onvergetelijk’.
Wanneer
Alice tijdens het steppen op de sportschool op haar hoofd valt, is ze in een
klap tien jaar van haar leven kwijt. Terwijl ze denkt dat het 1998 is, zij 29
jaar is en ze samen met
haar man Nick zwanger is van hun
eerste kindje, blijkt het 2008 te zijn en is ze 39. Ze is ondertussen moeder
van drie kinderen en ligt in een vechtscheiding met Nick, haar grote liefde.
Alice tijdens het steppen op de sportschool op haar hoofd valt, is ze in een
klap tien jaar van haar leven kwijt. Terwijl ze denkt dat het 1998 is, zij 29
jaar is en ze samen met
haar man Nick zwanger is van hun
eerste kindje, blijkt het 2008 te zijn en is ze 39. Ze is ondertussen moeder
van drie kinderen en ligt in een vechtscheiding met Nick, haar grote liefde.
Na
een nacht observatie in het ziekenhuis mag ze naar huis, maar de tien jaar
blijven verdwenen. Met de beste wil van de wereld kan ze die niet invullen, ze heeft geen idee wat er de
afgelopen tien jaar is gebeurd.
Het enige wat ze wil, zijn de
veilige armen van Nick om zich heen. Ze kan maar niet begrijpen waarom ze in
een vechtscheiding zitten. Zij en Nick? En ze is moeder van drie kinderen. Wie zijn ze, hoe heten ze? En
waarom doet haar zus Elisabeth zo afstandelijk? Maar het meest schrikt ze nog
van zichzelf. Dure kleren, superslank,
perfect kapsel, zwembad, …….
Wie is zij geworden? En waarom heeft iedereen het in haar omgeving over Gina?
Wie is Gina in godsnaam en wat vindt iedereen zo erg?
een nacht observatie in het ziekenhuis mag ze naar huis, maar de tien jaar
blijven verdwenen. Met de beste wil van de wereld kan ze die niet invullen, ze heeft geen idee wat er de
afgelopen tien jaar is gebeurd.
Het enige wat ze wil, zijn de
veilige armen van Nick om zich heen. Ze kan maar niet begrijpen waarom ze in
een vechtscheiding zitten. Zij en Nick? En ze is moeder van drie kinderen. Wie zijn ze, hoe heten ze? En
waarom doet haar zus Elisabeth zo afstandelijk? Maar het meest schrikt ze nog
van zichzelf. Dure kleren, superslank,
perfect kapsel, zwembad, …….
Wie is zij geworden? En waarom heeft iedereen het in haar omgeving over Gina?
Wie is Gina in godsnaam en wat vindt iedereen zo erg?
Nick
kan niet vatten dat Alice zo welwillend en zo ontvankelijk is. Faket ze haar
geheugenverlies of is het echt? En wat
wil ze nu van hem?
kan niet vatten dat Alice zo welwillend en zo ontvankelijk is. Faket ze haar
geheugenverlies of is het echt? En wat
wil ze nu van hem?
Wat
Alice vergat is
een echte Moriarty. Herkenbaar – zoals in al haar verhalen – aan een buurt waar
bijna iedereen, iedereen kent, geheimen, roddels en relatieproblemen. Afgezien
daarvan weet de auteur er telkens weer een ‘gecompliceerd’ verhaal van te maken
zonder dat het moeilijk wordt. Het verhaal is toegankelijk door de vlotte
schrijfstijl, bovendien is het herkenbaar omdat ze kiest voor echte dagelijkse
taferelen. Overigens schrijft ze erg filmisch en kun je je als lezer herkennen
in de karakters. Dit laatste is zeker een van de troeven in haar boeken.
Daarnaast weet zij als geen ander hoe ze een verhaal moet opbouwen. Je moet
gewoon verder lezen. Het boek aan de kant leggen is – bijna – geen optie.
Alice vergat is
een echte Moriarty. Herkenbaar – zoals in al haar verhalen – aan een buurt waar
bijna iedereen, iedereen kent, geheimen, roddels en relatieproblemen. Afgezien
daarvan weet de auteur er telkens weer een ‘gecompliceerd’ verhaal van te maken
zonder dat het moeilijk wordt. Het verhaal is toegankelijk door de vlotte
schrijfstijl, bovendien is het herkenbaar omdat ze kiest voor echte dagelijkse
taferelen. Overigens schrijft ze erg filmisch en kun je je als lezer herkennen
in de karakters. Dit laatste is zeker een van de troeven in haar boeken.
Daarnaast weet zij als geen ander hoe ze een verhaal moet opbouwen. Je moet
gewoon verder lezen. Het boek aan de kant leggen is – bijna – geen optie.
Wat
Alice vergat is
zowel grappig als ontroerend, want de herinneringen liggen voor het oprapen,
maar Alice kan er niet bij. Het
is best confronterend, om de simpele reden dat de auteur laat zien wat er in
tien jaar tijd in een mensenleven kan veranderen, maar vooral hoe je zelf verandert en dit niet ziet. De
Alice van 1998 is een heel andere Alice dan die van 2008. Alice moet op zoek naar zichzelf en beslissen of
ze terug wil naar de vrouw die ze was op haar negentwintigste of de vrouw die
ze nu is.
Alice vergat is
zowel grappig als ontroerend, want de herinneringen liggen voor het oprapen,
maar Alice kan er niet bij. Het
is best confronterend, om de simpele reden dat de auteur laat zien wat er in
tien jaar tijd in een mensenleven kan veranderen, maar vooral hoe je zelf verandert en dit niet ziet. De
Alice van 1998 is een heel andere Alice dan die van 2008. Alice moet op zoek naar zichzelf en beslissen of
ze terug wil naar de vrouw die ze was op haar negentwintigste of de vrouw die
ze nu is.
Maar
Moriarty zou Morairty niet zijn als er niet een vleug humor in haar boeken zit.
Ook in deze roman is dat niet anders. Het grappige is dat in die tien jaar die
Alice kwijt is, er heel wat veranderd is
op onder andere digitaal vlak en
dat zorgt voor hilarische situaties.
Moriarty zou Morairty niet zijn als er niet een vleug humor in haar boeken zit.
Ook in deze roman is dat niet anders. Het grappige is dat in die tien jaar die
Alice kwijt is, er heel wat veranderd is
op onder andere digitaal vlak en
dat zorgt voor hilarische situaties.
“Ze zei dat je haar sms’jes niet
beantwoordde. Sms’jes? Wat waren dat voor dingen?”
beantwoordde. Sms’jes? Wat waren dat voor dingen?”
Naast de verhaallijn
van Alice loopt die van Elisabeth. Elisabeth heeft zo haar eigen bekommernissen
die Moriarty mooi weet neer te zetten. En net door die extra lijn kom je te
weten wat er mis is gelopen tussen hen.
van Alice loopt die van Elisabeth. Elisabeth heeft zo haar eigen bekommernissen
die Moriarty mooi weet neer te zetten. En net door die extra lijn kom je te
weten wat er mis is gelopen tussen hen.
“Dingen veranderen nu eenmaal – tuurlijk,
dingen veranderen nu eenmaal”
dingen veranderen nu eenmaal”
Wat
Alice vergat –
hoewel vanonder het stof gehaald – is er weer eentje om van te genieten. Je
leeft mee met de karakters en je slaat pagina na pagina om, een echte
pageturner! Maar zijn dat niet al de boeken van Moriarty? Ze is er in ieder geval weer in geslaagd een
geloofwaardig verhaal neer te zetten met de nodige humor en met mooie
personages. 4 sterren voor Alice.
Alice vergat –
hoewel vanonder het stof gehaald – is er weer eentje om van te genieten. Je
leeft mee met de karakters en je slaat pagina na pagina om, een echte
pageturner! Maar zijn dat niet al de boeken van Moriarty? Ze is er in ieder geval weer in geslaagd een
geloofwaardig verhaal neer te zetten met de nodige humor en met mooie
personages. 4 sterren voor Alice.
Karin – Team De
Perfecte Buren
Perfecte Buren
