‘De tragische eindes van Boris Bastarache’ – Koen Strobbe

vierde boek toe. Na ‘Kruis en munt’, ‘Blankenberge Blues’ (samen
met Pieter Aspe) en ‘De wolf van Colombes’, ligt nu ‘De tragische
eindes van Boris Bastarache’ in de boekenwinkel.
– tijdens de Tweede Wereldoorlog – met zijn vrienden ‘verzet’. Samen willen ze
de Duitsers, die net buiten hun dorp gelegen zijn, een hak zetten en op die
manier geschiedenis schrijven. Maar de ene na de andere poging mislukt en dit
tot grote ergernis van Boris. Als hij met een zoveelste plan afkomt, lijken
zijn vrienden enthousiast, maar als puntje bij paaltje komt haken ze een voor
een af. Boris besluit om het heft
in eigen hand te nemen. Ongelukkigerwijs verloopt ook deze actie niet zoals hij
had voorzien. Zonder dat hij het weet wordt dit kwaad toeval een cruciaal
gegeven voor zijn verdere levenswandel.
‘dorpscrapuul’ noemde, terwijl vooral ik die eretitel verdiende”
Mathilde, zijn grote liefde. Door onvoorziene omstandigheden moet hij een einde
maken aan dit sprookje. Iets wat hij liever niet had gedaan. Maar het leven
gaat verder. Boris trouwt, krijgt drie mooie dochters, werkt zich op en wordt
een gefortuneerd man.
leven was”
draad. Zoals het meestal gaat met een proloog vertelt die de lezer in eerste
instantie niet veel. Dit is ook zo in dit boek, maar al vrij vlug kun je dit
doorzien. En dat is zo leuk aan de boeken van Strobbe: die kleine subtiele
hintjes. De ‘poortjes’ die je als lezer kunt ontdekken. Mede daardoor vervelen
zijn boeken geen moment. De auteur kent de kunst om zijn lezers te blijven
boeien.
het leven van hoofdpersonage Boris Bastarache, maar laat je ook meekijken in
het denken en doen van deze psychopaat. Op een realistische manier omschrijft de
auteur de gedachtekronkels van Boris. Want kronkels zijn het! Er is iets goed
mis met Boris. De manier waarop hij in zijn leven slachtoffers maakt lijkt zo
vanzelfsprekend. Doordat de kronkels op een heel geraffineerde manier neergezet
zijn door de auteur, word je meegetrokken in het verhaal en wel op een manier
dat je verdikke nog sympathie voelt voor die psychopaat ook.
andere personages zijn bijzaak. De verhaallijn is sterk. Strobbe heeft hier een
goed opgebouwde psychologische misdaadroman neergezet. Tenenkrommende spanning moet
je niet verwachten, maar er is een geladenheid die je als lezer aan het verhaal
gekluisterd houdt. Het verhaal kent verscheidene wendingen en
veranderlijkheden, waardoor de vraag ‘wat heeft Boris nu wel of niet gedaan’
verschillende keren door je hoofd gaat. Het verhaal prikkelt je. Het boek laat
zich niet makkelijk aan de kant leggen en zoals eerder aangegeven lokt het
vragen uit. Ook na het te hebben dichtgeslagen blijft het je bezig houden. ‘De
tragische eindes van Boris Bastarache’ zit heel vernuft in elkaar. Chapeau
Koen Strobbe!
schetst volledig wie/wat Boris Bastarache is en waar hij voor staat. Ook de
titel is goed gekozen. Ja, cover en titel sluiten bij elkaar aan en zijn een
mooi geheel.
Boris Bastarache’ heeft Strobbe maar weer eens
bewezen dat hij geen eendagsvlieg is. Het verhaal is toegankelijk en beeldend
neergezet. Bovendien heeft het diepgang waardoor het – ondanks dat het om
een psychopaat gaat – menselijk is.
maar je moet het lezen om dit te ontdekken. Ik geef dit verhaal graag 4,5 ster!