‘Dubio’ – Karin de Roos

Gepubliceerd 8 mei 2018

Genre:
historische roman
Uitgever: Q
ISBN: 9789021409061
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 424
Uitgave: april 2018

Dank aan uitgeverij Q voor het
beschikbaar stellen van dit recensie-exemplaar.

Flardinga,
1014. De jonge Bernulf vindt in het veenmoeras een ernstig mishandeld meisje.
Ze herinnert zich niets, behalve haar naam: Germaine. Niemand kan achterhalen
waar ze vandaan komt, dus ze wordt opgenomen in Bernulfs familie. Wanneer de
graaf van het gebied vier jaar later in conflict komt met de keizer, spelen
Bernulf en Germaine tegen wil en dank een cruciale rol in de historische Slag
bij Flardinga.

Vlaardingen,
2018. Een jonge vrouw wordt in een psychiatrische kliniek opgenomen. Op geen
enkele wijze kan worden vastgesteld wie ze is en waar ze vandaan komt. Ze
beweert uit het elfde-eeuwse Flardinga te komen en wil wanhopig graag terug. Ze
lijkt psychotisch, maar waarom kan ze dan feilloos plekken uit heden en
verleden verbinden?

Dubio
is een prachtige historische roman die heden en verleden vervlecht en speelt
met thema’s als identiteit, oorsprong en religie.

Toen
ik “Dubio” voor de eerste keer in mijn handen had, kreeg ik al meteen zin om
dit boek te gaan lezen. De kaft is prachtig vormgegeven en geeft een oud
gevoel. Het verhaal zelf neemt je meteen mee naar de vorige eeuw en je waant je
echt in een omgeving waarin je alles om je heen even vergeet. Het voelde voor
mij zelfs niet goed om tussendoor even op mijn mobiel te kijken, omdat dan het
plaatje niet meer klopte.

Voordat ik begon met lezen had ik
echter een heel ander idee
van de opzet dan Karin de Roos werkelijk heeft gebruikt. Ik dacht dat heden en
verleden echt constant werden afgewisseld, maar het verhaal wordt geheel
chronologisch verteld met op een gegeven
moment een tijdssprong van duizend jaar. Nu ik het boek in zijn geheel gelezen
heb, denk ik dat dit de juiste keuze is geweest. Hierdoor bleef je echt in het
verhaal zitten, zonder dat er ineens allerlei moderne snufjes tussendoor kwamen
die voor onze huidige tijd heel normaal zijn.

De schrijfstijl deed mij heel erg
denken aan de boeken van Thea Beckman. Hiermee wil ik een groot compliment
geven, want haar boeken heb ik gedurende mijn jeugd verslonden. Bovendien leren
we tijdens het verhaal meer over de slag bij Vlaardingen. Persoonlijk wist ik
hier nauwelijks iets vanaf, dus naast ontspannend is dit boek ook nog eens erg
leerzaam geweest. De auteur geeft zelf aan dat niet alles op waarheden berust,
maar in grote lijnen is toch een historisch
onderwerp op een zeer aantrekkelijke manier omschreven.

Toen het verhaal zich ineens honderd
jaar later afspeelde, vond ik dit aan de ene kant interessant, maar aan de
andere kant ook ontzettend jammer. Als het boek nog 300 pagina’s over Bernulf
en zijn familie was gegaan, had
ik het ook prima gevonden. Het was zo ontzettend leuk om beetje bij beetje
iedereen beter te leren kennen dat het bijna zonde is dat we niet weten wat er
in de tussenliggende honderd jaar precies is gebeurd. Toch zorgde het tweede
deel ervoor dat je ook hier meteen weer wordt meegesleept.

Alles
lijkt te kloppen aan het verhaal, zowel het heden als het verleden lijken tot
op de details correct en hieruit wordt wel duidelijk dat er veel vooronderzoek
is gedaan voordat het boek gepubliceerd werd. Tijdens het lezen merkte ik dat
ik er echt de tijd voor wilde nemen om alles op me in te laten werken en ook
naderhand denk ik regelmatig terug aan het boek. Het is zo vroeg in het jaar
misschien wat voorbarig, maar dit verhaal zal waarschijnlijk hoog in mijn
favorietenlijstje van 2018 eindigen. Ik kan dan ook niet anders dan “Dubio”
welverdiend 5 sterren geven en ik hoop dat veel mensen dit boek nog gaan lezen.

Claudia
van Koolwijk – recensent De Perfecte Buren