‘Het leven gaat niet altijd over roze’ – Brianna Wolfson

HarperCollins voor dit recensie-exemplaar.
Collins werkt in een bloemenzaak in hartje Manhattan als ze Rex Thorpe leert
kennen. Volgens Rosie is hij een knappe klootzak en algauw hebben ze een
relatie. Ze zijn elkaars tegenpolen: Rosie is heel excentriek en zit vol
energie en met momenten is ze niet bij te houden. Rex is heel afstandelijk en
hij straalt kracht uit. Toch voelt Rosie zich veilig en geborgen bij hem.
een jaar verkering wordt hun dochtertje Willow geboren. Rex wil weg uit
Manhattan en ze verhuizen naar Virginia waar hij is opgegroeid. Hij denkt dat
het daar beter is en Rosie doet een concessie alhoewel ze nu al weet dat het
fout zit. Als Willow is geboren wil Rex een goede vader zijn maar merkt algauw
dat moeder en dochter twee handen op één buik zijn. Ze lijkt heel erg op haar
moeder en het is alsof de navelstreng nooit is doorgeknipt, de liefde tussen
hen is zo groot! Voor Rex is dit een beginnende uitsluiting. Een paar jaar
later wordt hun zoontje Asher geboren en Rex heeft meteen een band met dit
kleine ventje. Voor Rosie speelt dit helemaal anders uit en na enige tijd
besluiten ze dat ze beter uit elkaar kunnen gaan.
is nu elf jaar en Asher zes jaar. Willow kent twee werelden: die bij hun mama
en die bij hun vader. Willows ouders hebben co-ouderschap en Willow haat het
als ze de tijd bij haar papa moet doorbrengen. Ze houdt niet van haar vaders
huis, het is er steriel en stil en de dagen zitten vol met huiswerk en
klussenlijstjes. Hij toonde nooit warmte of had nooit een lach op zijn gezicht.
Hij was beslist en direct en daar hield Willow niet van. Bij haar moeder is het
totaal anders: daar worden Willow en Asher overstelpt door liefde, doen ze
gekke dingen samen. De dingen waarop Rosie ‘ja’ zei, waren oneindig. Ze kuste
en knuffelde erop los. Willow groeit op met de muziek van haar moeder en ze hebben verkleed- en schminkpartijen voordat
ze naar haar favoriete show kijken. Zo dragen ze ook dezelfde pyjama’s en Rosie
doet dit om Willow te laten ontsnappen aan die gehardheid van haar vader.
een dag na school staan Willow en Asher in de afhaalcirkel waar ze op Rosie
wachten tot die hen komt afhalen. Maar de schemering zet in en dan komt ineens hun
vader hen ophalen. Willow is boos, het is haar mama’s avond! Willow geraakt in
paniek en weet niet wanneer ze haar moeder terug zal zien … Ze mag er niet aan
denken om constant bij haar vader te moeten gaan wonen.
judge a book by it’s cover’ is voor dit boek heel toepasselijk. Als je denkt
dat dit een feel-good boek is dan heb je het dik verkeerd. Het is heel
ingrijpend en heftig om te lezen. Het raakt je tot in het diepst van je hart.
verhaal wordt vanuit het standpunt van de elfjarige Willow verteld. Willow kent
twee werelden: die van haar moeder en die van haar vader. Het enige waar ze
naar hunkert, is liefde en genegenheid. Het gaat ook over een kind dat met
zichzelf in het reine moet komen, dat je het leven niet altijd door een roze
zonnebril kunt zien, hoe hard dit ook is en hoe intens je er ook naar smacht.
boek wordt per hoofdstuk afgewisseld door flashbacks en het heden. Zo lees je
hoe Rosie en Rex elkaar leren kennen en hoe ze hun leven samen opbouwen totdat
de scheiding er komt. Gaandeweg komen de flashbacks samen met de hoofdstukken
die zich in het heden afspelen en op die manier bekijk je het verhaal vanuit
ieders perspectief. Hier zitten aardige verrassingen in verwerkt en krijg je
ook meer inzicht in de gezinssituatie en wat het allemaal met zich meebrengt.
De hoofdstukken in het heden worden vanuit het perspectief van Willow
geschreven. Hoe zij worstelt met het heen en weer verhuizen van moeder naar
vader, haar problemen op school waar ze gepest en uitgesloten wordt tot het
moeten inzien en beseffen dat liefde vanuit een onverwachte hoek kan komen en
dat je vooral je best moet doen om verder te kijken dan je neus lang is! Het is
een harde leerschool voor Willow.
boek is gebaseerd op Brianna’s leven; ze geeft inzicht hoe het geweest is om
een kind te zijn van gescheiden ouders. Hoe ze verscheurd werd in twee stukken:
een stukje loyaliteit voor zowel haar moeder als haar vader. Het is iets intiems
dat ze heel goed weergeeft in het verhaal en daar blijft het niet bij. De
liefde van een ouder voor de kinderen en visa versa. Als klein meisje probeerde
ze de gevoelens, de gedachten en de keuzes te begrijpen van haar ouders. Er
komen heel wat emoties aan te pas en vooral ook veel psychologische problemen
die er zich voordoen. Hoe ze ermee om is gegaan en hoe ze de dingen heeft
moeten verwerken. Al dit heeft ze op een heel mooie manier verwerkt in haar
boek.
wil ik een minpuntje meegeven: Brianna heeft een leuke schrijfstijl maar
herhaalt veel woorden in twee à drie zinnen. Je voelt aan dat ze de nadruk op
iets wil leggen maar niet goed weet hoe ze dat op papier moet uitdrukken,
vandaar die vele woordherhalingen wat op den duur heel storend is. Wat ik ook
raar vond, was dat er nergens sprake was van grootouders of andere familieleden
in dit verhaal, ook geen hulp van buiten af. Het
is een openhartig, hartverscheurend maar mooi verhaal dat zeker de moeite is om
te lezen. 3 sterren
– Team De Perfecte Buren