‘De Biomens’ – Jan-Hubert van Rensen
Genre:
thriller
Uitgever: Paris Books
ISBN: 9789492883025
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 172
Uitgave: januari 2018
thriller
Uitgever: Paris Books
ISBN: 9789492883025
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 172
Uitgave: januari 2018
Dank aan Jan-Hubert van Rensen voor het
beschikbaar stellen van dit recensie-exemplaar.
In
de Duitse Alpen zijn aan het begin van de 21e eeuw grote fabrieken gebouwd waar
Biomensen worden gekweekt. Gekloonde mensen zonder bewustzijn. De ideale robots
om goedkoop werk te doen voor de mensheid. Maar wat gebeurt er als een van de
Biomensen in de kweekfaciliteiten wel degelijk bewustzijn blijkt te hebben? Wil
de oprichter het verdoezelen? Zijn er anderen die ervan weten? Wat beleeft de
Biomens, die toch onbedoeld bewustzijn heeft?
de Duitse Alpen zijn aan het begin van de 21e eeuw grote fabrieken gebouwd waar
Biomensen worden gekweekt. Gekloonde mensen zonder bewustzijn. De ideale robots
om goedkoop werk te doen voor de mensheid. Maar wat gebeurt er als een van de
Biomensen in de kweekfaciliteiten wel degelijk bewustzijn blijkt te hebben? Wil
de oprichter het verdoezelen? Zijn er anderen die ervan weten? Wat beleeft de
Biomens, die toch onbedoeld bewustzijn heeft?
Toen
ik het boek in handen kreeg, was het eerste dat mij opviel dat het een vrij dun
boek is. Aangezien ik voor ik aan dit boek begon een dikke pil van ruim 600
pagina’s in handen heb gehad, voelde dit toch wel erg comfortabel. Wel
twijfelde ik of dit boek niet te dun was om een goed verhaal te kunnen
schrijven over zo’n complex onderwerp als klonen.
ik het boek in handen kreeg, was het eerste dat mij opviel dat het een vrij dun
boek is. Aangezien ik voor ik aan dit boek begon een dikke pil van ruim 600
pagina’s in handen heb gehad, voelde dit toch wel erg comfortabel. Wel
twijfelde ik of dit boek niet te dun was om een goed verhaal te kunnen
schrijven over zo’n complex onderwerp als klonen.
Het
verhaal wordt aan de hand van korte hoofdstukken verteld door de ogen van drie
verschillende personages, oprichter Ewaldus, journaliste Maaike en de Biomens.
Een erg leuk detail is dat er geen sprake is van hoofdstuknummering, maar dat
ieder hoofdstuk wordt gekenmerkt door strengen DNA bovenaan een nieuw deel. De
overgang tussen de verschillende vertelperspectieven verloopt soepel, waardoor
je als lezer het verhaal goed kan volgen.
verhaal wordt aan de hand van korte hoofdstukken verteld door de ogen van drie
verschillende personages, oprichter Ewaldus, journaliste Maaike en de Biomens.
Een erg leuk detail is dat er geen sprake is van hoofdstuknummering, maar dat
ieder hoofdstuk wordt gekenmerkt door strengen DNA bovenaan een nieuw deel. De
overgang tussen de verschillende vertelperspectieven verloopt soepel, waardoor
je als lezer het verhaal goed kan volgen.
Het
onderwerp van het verhaal is boeiend, maar ook wel een beetje angstaanjagend.
Het geslaagd klonen van mensen komt immers steeds dichterbij. Hierdoor ga je je
tijdens het lezen afvragen in hoeverre het verhaal op waarheid berust en welke
gedeeltes er puur fictief zijn. Toch mis ik gedurende het verhaal het echte
thrillergedeelte. Telkens wanneer ik het gevoel kreeg dat er iets heftigs ging
gebeuren, kwam dit niet tot stand. Hierdoor heb ik het gevoel gekregen dat er
meer in het verhaal had gezeten.
onderwerp van het verhaal is boeiend, maar ook wel een beetje angstaanjagend.
Het geslaagd klonen van mensen komt immers steeds dichterbij. Hierdoor ga je je
tijdens het lezen afvragen in hoeverre het verhaal op waarheid berust en welke
gedeeltes er puur fictief zijn. Toch mis ik gedurende het verhaal het echte
thrillergedeelte. Telkens wanneer ik het gevoel kreeg dat er iets heftigs ging
gebeuren, kwam dit niet tot stand. Hierdoor heb ik het gevoel gekregen dat er
meer in het verhaal had gezeten.
Van
Rensen is begonnen met schrijven omdat hij het onzin vond om literair
verantwoorde boeken te moeten lezen voor de leeslijst. Hij besloot dus om een
boek te schrijven zonder al het “literaire gedoe”, zoals hij dit zelf
omschreef. Persoonlijk denk ik dat dit hem gelukt is. Het boek leest gewoon
lekker, maar heeft toch een belangrijke boodschap. Ik vind het dan ook een
uitermate geschikt boek voor scholieren om te lezen voor de lijst. “De Biomens”
ontneemt niet het plezier van lezen, maar bevat voldoende stof om over te
discussiëren tijdens een mondeling.
Rensen is begonnen met schrijven omdat hij het onzin vond om literair
verantwoorde boeken te moeten lezen voor de leeslijst. Hij besloot dus om een
boek te schrijven zonder al het “literaire gedoe”, zoals hij dit zelf
omschreef. Persoonlijk denk ik dat dit hem gelukt is. Het boek leest gewoon
lekker, maar heeft toch een belangrijke boodschap. Ik vind het dan ook een
uitermate geschikt boek voor scholieren om te lezen voor de lijst. “De Biomens”
ontneemt niet het plezier van lezen, maar bevat voldoende stof om over te
discussiëren tijdens een mondeling.
Als
ik het boek moet beoordelen kom ik op 3 sterren uit. Het is een goed verhaal
wat vlot geschreven is en stof tot nadenken geeft. Toch heb ik wel het gevoel
gekregen dat er meer in had kunnen zitten. Zeker omdat het boek niet dik is en
er dus ruimte was om meer pagina’s te vullen. Het verhaal zelf blijft
grotendeels open op het einde. Hierdoor is er de mogelijkheid om er een vervolg
aan te geven. Al vraag ik me af of er nog voldoende inspiratie is om er een
volledig boek mee te kunnen vullen.
ik het boek moet beoordelen kom ik op 3 sterren uit. Het is een goed verhaal
wat vlot geschreven is en stof tot nadenken geeft. Toch heb ik wel het gevoel
gekregen dat er meer in had kunnen zitten. Zeker omdat het boek niet dik is en
er dus ruimte was om meer pagina’s te vullen. Het verhaal zelf blijft
grotendeels open op het einde. Hierdoor is er de mogelijkheid om er een vervolg
aan te geven. Al vraag ik me af of er nog voldoende inspiratie is om er een
volledig boek mee te kunnen vullen.
Claudia
van Koolwijk – recensent De Perfecte Buren
van Koolwijk – recensent De Perfecte Buren
0
