‘Wat het hart verwoest’ – John Boyne

Meulenhoff voor dit recensie-exemplaar.
“Ik merkte dat
ik zwanger was. En in die tijd bestond er op het platteland geen grotere
schande. Ik wist niet wat ik moest doen of wie ik in vertrouwen moest nemen en
uiteindelijk kwam mijn moeder erachter en zij vertelde het mijn vader en die
vertelde het de priester en de volgende dag stond die smeerlap op de preekstoel
van de Onze-Lieve-Vrouwe der Zee, en maakte me ten overstaan van mijn familie
en al onze buren uit voor hoer.”
– Catherine Goggin, zestien jaar oud, is ongewenst zwanger. Ze wordt op het
matje geroepen in een bomvolle kerk door de priester. Ze wordt vernederd en hij
sleurt haar de kerk en het dorp uit. Ze neemt nog diezelfde morgen een bus naar
Dublin en daar ontmoet ze een zekere Séan die bij zijn vriend Jack gaat wonen. Catherine
is op dat moment vijf maanden zwanger en ze staat er nu helemaal alleen voor. Maar
ze weet wat ze wil en ze heeft een plan. Dankzij Séan kan ze mee naar het huis
van Jack zodat ze toch een onderdak heeft.
Avery is zeven jaar oud en is geadopteerd door Charles en Maude Avery. Het zijn
welgestelde mensen maar ze zijn heel excentriek! Zijn pleegmoeder is een
schrijfster en zit ganse dagen in haar werkkamer. Waarom ze hem hadden
geadopteerd was voor hem een raadsel, aangezien ze geen enkele belangstelling
hadden in zijn welzijn. Ze waren niet onaardig tegen hem maar van liefde of
genegenheid was geen enkele sprake. Hij is geen echte Avery en hij zal als
volwassene ook niet financieel ondersteund worden als een echte Avery! Hij
wordt echter als een volwassene behandeld en niet als een kind en zodoende wordt
hij op een heel onconventionele manier opgevoed. Cyril stotterde heel erg maar
het stotteren stopt op de dag dat hij Julian Woodbead bij hem thuis ontmoet. Hij
is meteen gefascineerd door deze jongen.
is nu veertien jaar oud en zit als interne leerling in het Belvedere College.
Daar ontmoet hij na zeven jaar weer Julian die met hem een duo-kamer zal delen. Julian is op alle gebied
heel volwassen voor zijn leeftijd en Cyril is dan ook met momenten heel
geschokt door zijn uitlatingen. Julian is heel grof gebekt en heeft een opinie
over alles, zelfs over seks. Maar Cyril heeft een enorme bewondering voor hem
en weet al sinds zijn zevende dat hij verliefd is op Julian. Hij weet gewoon
dat hij anders is dan andere jongens. Door de jaren heen blijven ze heel close
totdat er iets gebeurt en hij op achtentwintigjarige leeftijd Ierland moet
ontvluchten. Zal Cyril ooit Julian nog terug zien? En wat voor een leven zal
hij in Amsterdam kunnen leiden?
Boyne heeft een prachtig verhaal geschreven over het leven van Cyril die
homoseksueel is en die opgroeit in het strenge katholieke Ierland en ook de
hypocrisie die het met zich meebrengt. Hij schetst een beeld hoe het was om als
homo door het leven te moeten gaan en wat daar de gevolgen van waren.
boek bestaat uit drie delen en de hoofdstukken hebben telkens een interval van
zeven jaren; op die manier kom je te weten hoe Cyrils leven ondertussen is gevorderd
en ook hoe de mensen tegen homo’s aankeken. Dit is het belangrijkste dat de
auteur wou schetsen. Er zitten heel deprimerende stukken tussen die echt
walgelijk zijn, maar dat onderstreept juist hoe de mensen erover dachten.
Woorden zoals “nichten, vuile ringpoot of vieze flikker” komen dan ook veel
voor in dit boek. Het geeft ook een beeld weer hoe homo’s moesten leven, hoe
zij gebukt moesten gaan onder dit alles en vooral hoe ze het geheim moesten
houden. Ze werden bestempeld als “geestelijk onevenwichtig”. Er wordt niets
weggelaten in dit boek, ook het ‘aids’ thema komt aan bod. Hier ook wordt er
weer verwezen dat dit een “nichtenziekte” is.
zijn verschillende verhaallijnen in dit boek en Boyne heeft sterke personages
neergezet. Een voor een hebben ze een gemeenschappelijke noemer met Cyril.
Sommige dialogen en scènes zijn deprimerend, ontroerend en ook heel grappig.
Door zijn gevoel voor humor heeft de auteur een perfecte balans gevonden om dit
verhaal neer te pennen. Bij één bepaalde scène heb ik mij dan ook een kriek
gelachen ondanks dat het erg was. Ik heb heel vaak met een brede glimlach het
boek gelezen maar ook met een traan.
dat dit boek een dikke pil van 600 bladzijden is, heb ik van elke pagina
genoten. Als lezer volg je Cyril vanuit Ierland naar Amsterdam en New York om
dan weer terug te keren naar zijn geboorteland. Een Ierland dat door de jaren heen
toleranter is geworden en de homogemeenschap heeft geaccepteerd. In dit boek
zitten vele aspecten: liefde, geheimdoenerij, agressie, begeerte en acceptatie.
Je wilt gewoon niet dat dit verhaal eindigt. Het heeft me heel diep ontroerd en
dit boek zal me nog lang bijblijven. 5 fonkelende sterren!!
– Team De Perfecte Buren