‘Wie niet weg is’ – M.J. Arlidge
Genre: thriller
Uitgever: Boekerij
ISBN: 9789022582206
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 400
Uitgave: november 2017
Uitgever: Boekerij
ISBN: 9789022582206
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 400
Uitgave: november 2017
Met dank aan uitgeverij Boekerij voor het beschikbaar stellen
van dit recensie-exemplaar.
van dit recensie-exemplaar.
Helen Grace was een
van de beste rechercheurs van Southampton, maar nu zit ze zelf in de
gevangenis, te midden van de moordenaars die ze daar zelf heeft doen belanden.
Ze weet dat ze maar op één manier vrij kan komen: overleven totdat haar rechtszaak
voorkomt en op de een of andere manier haar onschuld bewijzen.
van de beste rechercheurs van Southampton, maar nu zit ze zelf in de
gevangenis, te midden van de moordenaars die ze daar zelf heeft doen belanden.
Ze weet dat ze maar op één manier vrij kan komen: overleven totdat haar rechtszaak
voorkomt en op de een of andere manier haar onschuld bewijzen.
Maar dan wordt er een verminkt lichaam in de cel
naast die van haar gevonden en vreest Helen voor haar eigen leven. Er loopt
namelijk een moordenaar rond in de gevangenis en ze moet hem vinden, voordat ze
het volgende slachtoffer wordt…
Arlidge is
een knap schrijver, zonder meer. Hoewel ‘Wie niet weg is’ een flinke pil is,
heb ik het in anderhalve dag uitgelezen. En dat was alleen omdat ik een man en
een kind heb die ook wat aandacht verdienen en ik het mij niet kan veroorloven
een nacht slaap over te slaan.
een knap schrijver, zonder meer. Hoewel ‘Wie niet weg is’ een flinke pil is,
heb ik het in anderhalve dag uitgelezen. En dat was alleen omdat ik een man en
een kind heb die ook wat aandacht verdienen en ik het mij niet kan veroorloven
een nacht slaap over te slaan.
Dit boek gaat
verder waar het vorige deel, ’Naar bed, naar bed’, geëindigd is. Hoewel dat
deel enigszins tegenviel vanwege de vele voorspelbare momenten, was het einde
zowel verrassend als spannend. Helaas was het een open einde waardoor ik niet
kon wachten tot het volgende deel zou verschijnen.
verder waar het vorige deel, ’Naar bed, naar bed’, geëindigd is. Hoewel dat
deel enigszins tegenviel vanwege de vele voorspelbare momenten, was het einde
zowel verrassend als spannend. Helaas was het een open einde waardoor ik niet
kon wachten tot het volgende deel zou verschijnen.
Helen Grace
zit in de gevangenis. Normaal gesproken is zij nogal op zichzelf maar in de
gevangenis heb je naast zeer weinig privacy ook anderen nodig. Hoewel Helen als
rechercheur nu tussen moordenaars en andere criminelen opgesloten zit (waarvan
een aantal haar bloed wel kunnen drinken omdat Helen degene is door wie zij
daar zitten), zorgt de omgeving ervoor dat Helen zich aanpast. In de gevangenis
gelden immers andere regels.
zit in de gevangenis. Normaal gesproken is zij nogal op zichzelf maar in de
gevangenis heb je naast zeer weinig privacy ook anderen nodig. Hoewel Helen als
rechercheur nu tussen moordenaars en andere criminelen opgesloten zit (waarvan
een aantal haar bloed wel kunnen drinken omdat Helen degene is door wie zij
daar zitten), zorgt de omgeving ervoor dat Helen zich aanpast. In de gevangenis
gelden immers andere regels.
Terwijl je
als lezer de achtergronden van verschillende personages leert kennen en dus
weet dat zij geen lieverdjes zijn, weet Arlidge hen ook als mens neer te
zetten. Hierdoor krijg je sympathie voor de personages, voel je met hen mee en word
je het verhaal in getrokken.
als lezer de achtergronden van verschillende personages leert kennen en dus
weet dat zij geen lieverdjes zijn, weet Arlidge hen ook als mens neer te
zetten. Hierdoor krijg je sympathie voor de personages, voel je met hen mee en word
je het verhaal in getrokken.
In de cel
naast die van Helen Grace wordt een gevangene vermoord. Niet zomaar vermoord
maar ook verminkt waardoor duidelijk is dat dit geen gewone vereffening was.
Aangezien Helen nou eenmaal rechercheur is en omdat alle gevangenen in gevaar
zijn, kan zij het niet laten om op onderzoek uit te gaan. Hier en daar komt het
wat ongeloofwaardig over. Helen krijgt wel heel veel voor elkaar en lijkt wel
een vrouw van staal als je leest waar zij allemaal doorheen komt.Er komen
verschillende personages voorbij die de dader kunnen zijn. De wending aan het
einde van het boek is fijn. Verrassend, zowel de dader als het motief.
naast die van Helen Grace wordt een gevangene vermoord. Niet zomaar vermoord
maar ook verminkt waardoor duidelijk is dat dit geen gewone vereffening was.
Aangezien Helen nou eenmaal rechercheur is en omdat alle gevangenen in gevaar
zijn, kan zij het niet laten om op onderzoek uit te gaan. Hier en daar komt het
wat ongeloofwaardig over. Helen krijgt wel heel veel voor elkaar en lijkt wel
een vrouw van staal als je leest waar zij allemaal doorheen komt.Er komen
verschillende personages voorbij die de dader kunnen zijn. De wending aan het
einde van het boek is fijn. Verrassend, zowel de dader als het motief.
Het voelt als
een warm bad om ook andere bekende personages voorbij te zien komen. Zo blijft
Charlie een rotsvast vertrouwen hebben in Helen, ondanks het tegenwerken van
haar baas en ruzies met haar man. Ze blijft volhouden en onderzoek doen naar
Robert Stonehill, de neef van Helen, omdat ze overtuigd is dat Helen de
waarheid spreekt en Robert haar erin geluisd heeft. De nadruk ligt wel duidelijk
op Helen maar zij is dan ook het hoofdpersonage. Verder maakt zij weer genoeg
mee waardoor dit zeker niet storend of saai is en is het compleet andere decor
in dit boek een welkome afwisseling.
een warm bad om ook andere bekende personages voorbij te zien komen. Zo blijft
Charlie een rotsvast vertrouwen hebben in Helen, ondanks het tegenwerken van
haar baas en ruzies met haar man. Ze blijft volhouden en onderzoek doen naar
Robert Stonehill, de neef van Helen, omdat ze overtuigd is dat Helen de
waarheid spreekt en Robert haar erin geluisd heeft. De nadruk ligt wel duidelijk
op Helen maar zij is dan ook het hoofdpersonage. Verder maakt zij weer genoeg
mee waardoor dit zeker niet storend of saai is en is het compleet andere decor
in dit boek een welkome afwisseling.
De spanning
is constant aanwezig en dankzij de korte hoofdstukken lees je vlot door.
Wanneer je het boek om welke reden dan ook aan de kant moet leggen (omdat je je
kind van school moet halen of je toch echt moet gaan slapen), is het dankzij de
korte hoofdstukken makkelijk om jezelf te overtuigen toch nog een hoofdstuk te
lezen. Dit blijf je doen tot je echt niet anders kunt maar zodra er de
mogelijkheid is om verder te lezen, duik je terug in de wereld van Helen Grace.
En zo heb je, voor je het weet, het boek al uit.
is constant aanwezig en dankzij de korte hoofdstukken lees je vlot door.
Wanneer je het boek om welke reden dan ook aan de kant moet leggen (omdat je je
kind van school moet halen of je toch echt moet gaan slapen), is het dankzij de
korte hoofdstukken makkelijk om jezelf te overtuigen toch nog een hoofdstuk te
lezen. Dit blijf je doen tot je echt niet anders kunt maar zodra er de
mogelijkheid is om verder te lezen, duik je terug in de wereld van Helen Grace.
En zo heb je, voor je het weet, het boek al uit.
Dit boek had
goed het laatste deel over Helen Grace kunnen zijn. Ik weet echter dat dit niet
zo is dus het zal mij benieuwen wat er nog te schrijven valt over deze
rechercheur. Aan de andere kant, Arlidge heeft mij al vaker kunnen verrassen… ‘Wie niet weg
is’ krijgt 4 dikke sterren van mij.
goed het laatste deel over Helen Grace kunnen zijn. Ik weet echter dat dit niet
zo is dus het zal mij benieuwen wat er nog te schrijven valt over deze
rechercheur. Aan de andere kant, Arlidge heeft mij al vaker kunnen verrassen… ‘Wie niet weg
is’ krijgt 4 dikke sterren van mij.
Annelien
Kruithof – recensent De Perfecte Buren
Kruithof – recensent De Perfecte Buren
