‘Moederband’ – Rafel Nadal

Genre: (oorlogs)roman
Uitgever: Xander
ISBN: 9789401608015
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s:
Uitgave: 13 september 2017


Dank aan Uitgeverij Xander voor het beschikbaar stellen van dit recensie-exemplaar.


Over ‘Moederband’ kun je heel kort zijn: prachtig! Nadal heeft op alle vlakken een onwaarschijnlijk mooi en indrukwekkend verhaal geschreven. Het klopt op alle fronten. De sfeersetting, de personages, de filmisch beschreven omgeving en het verhaal, alles klopt met en bij elkaar. Geen wonder dat dit boek ongekende verkoopcijfers kende en dan vooral ook in de streek waar het verhaal zich afspeelt, Catalonië. Met de ontwikkelingen van de afgelopen periode in het achterhoofd heeft het misschien wel nóg meer indruk gemaakt. Ook al zijn de omstandigheden heel anders, er zijn wel degelijk overeenkomsten. Denk alleen al aan de gepassioneerde bewoners met hun typische leefwijzen en overtuigende liefde voor hun land.



‘Moederband’ speelt zich onder andere af in een roerige periode, de Spaanse Burgeroorlog. Daar ligt de basis van het verhaal. Luc is pas elf jaar wanneer hij en zijn moeder op een onfortuinlijke wijze afscheid moeten nemen. Terwijl zij zich inzet een ander te redden raakt ze gewond en komt te overlijden. Dit laat veel sporen na bij de jongen, opgroeien zonder moeder en dan ook in tijden van oorlog is heftig. Gelukkig voor Luc wordt hij liefdevol in de armen gesloten door Annie maar dat voorkomt niet dat hij voor behoorlijk wat uitdagingen komt te staan. Zijn grootste uitdaging moet hij later onder ogen zien wanneer hij de kans krijgt om zijn verdriet te wreken. Maar is wraak zaligmakend?


Fictie en non-fictie in één verhaal, Nadal kan dat! De gevolgen van een oorlog zijn voor ieder kind onuitwisbaar en traumatisch, bij Luc is dat niet anders. Het opgroeien met die angst, de armoede, de honger maar ook het voor elkaar zorgen, waken en samen delen. Alles komt aan de orde in roerige tijden maar ook daarna die daarop volgt. Wellicht dat die periode nog veel heftiger is want daar komt ook nog eens bij kijken dat het niet duidelijk meer is wie je vijanden zijn. Luc neemt je als lezer aan de hand en vertelt in details de gebeurtenissen die hij waarneemt. Nadal heeft het aangedurfd om vanuit een kind te schrijven maar wordt op geen enkel moment kinderachtig of flauw. Integendeel, je bent geboeid en blijft gefascineerd lezen, geëmotioneerd leef je met hem mee. Luc beroert je, hij maakt het verhaal, hij ís het verhaal.


De vijandigheid die Luc omschrijft is haast ongelooflijk maar tegelijkertijd ook weer heel goed voor te stellen. Dit soort taferelen beperkt zich helaas niet tot de Spaanse Burgeroorlog. Het gedrag van de heersende macht geeft af op zijn bevolking, en dat ettert lang na. Wonderlijk hoe de mens kan veranderen door oorlog. Luc beschrijft dat proces tegelijk met ontzag en voelbare angst. Dood en verdriet overheersen met tijden, er is lang niet veel anders. Het gebrek aan vertrouwen, ook na de oorlog, is tastbaar. Vrienden zijn vijanden, vijanden worden vrienden. Maar het wordt nooit meer als voorheen. Geheimen moeten geheim blijven want de gevolgen zijn niet te overzien.


‘Moederband’ is een indrukwekkende roman, een familiedrama dat alle componenten en emoties bevat die je je maar kan voorstellen. In een prachtig taalgebruik, complimenten aan de vertaling, boeit dit verhaal vanaf de eerste pagina. Niet iedere lezer zal dit zo ervaren omdat het met vlagen best pittig is. Maar zet vooral door, het is een verhaal dat het verdient om gelezen te worden. Vooral ook omdat bepaalde zaken waargebeurd zijn en deze zo mooi zijn verwerkt met de personages en hun levens. Een boek zoals dit kom je niet vaak tegen. Het is anders, mooi en laat niet gemakkelijk los. Wat daar destijds is gebeurd grenst aan het onmenselijke, de dictatuur sloeg allesvernietigend om zich heen en dit boek vertelt dat verhaal, heel erg mooi en heftig. Het is duidelijk dat Nadal Catalonië een warm hart toedraagt. Het respect en de liefde voor de mensen en de streek is duidelijk aanwezig.


Wat een prachtig verhaal. Onvergetelijk. En daarom vijf sterren.


Patrice – De Perfecte Buren