‘Donkere ogen’ – José Vriens
Genre:
feelgood roman
Uitgever: Ellessy
ISBN: 9789086603466
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 317
Uitgave: september 2017
Dank aan uitgeverij Ellessy voor het beschikbaar stellen van dit
recensie-exemplaar.
Eline (38) wordt
overvallen in haar woning op het moment dat haar twee kinderen bij hun vader
zijn. Dit leidt ertoe dat ze bang wordt en niet meer alleen op straat durft te
komen. Voor de kinderen moet ze verder en langzaam gaat het beter. Als ze een
man leert kennen voor wie ze gevoelens krijgt, durft ze weer voorzichtig te
genieten van het leven. Totdat hij opeens verdwijnt. Dan blijkt er veel meer te
spelen dan Eline kon vermoeden.
José Vriens heeft al
verschillende familie- en liefdesromans geschreven, maar met ‘Donkere ogen’
bewijst ze dat ze nog genoeg materiaal heeft om door te gaan met schrijven.
verschillende familie- en liefdesromans geschreven, maar met ‘Donkere ogen’
bewijst ze dat ze nog genoeg materiaal heeft om door te gaan met schrijven.
Het boek vertelt het
verhaal van een gescheiden moeder die haar best doet een veilig en vertrouwd
thuis voor haar kinderen op te bouwen. Het lijkt in eerste instantie allemaal
vrij normaal en heel veel vrouwen zullen zich kunnen identificeren met deze
situatie. Toch is het leven van Eline allesbehalve normaal en blijkt er een
angstige vrouw schuil te gaan achter het masker.
verhaal van een gescheiden moeder die haar best doet een veilig en vertrouwd
thuis voor haar kinderen op te bouwen. Het lijkt in eerste instantie allemaal
vrij normaal en heel veel vrouwen zullen zich kunnen identificeren met deze
situatie. Toch is het leven van Eline allesbehalve normaal en blijkt er een
angstige vrouw schuil te gaan achter het masker.
José heeft Eline zo
neergezet dat lezers zich met haar kunnen identificeren, maar tegelijkertijd
ook begrip voor haar hebben. Toch blijven er nog veel details over Eline
onbeantwoord, waardoor het verhaal niet meteen een open boek is. Dit leest erg
prettig en zorgt er tevens voor dat het verhaal niet saai wordt. Zodra er een
man in beeld komt kruipt Eline steeds meer uit haar schulp. Ook dit wordt met
precies voldoende details beschreven om de spanning erin te houden.
neergezet dat lezers zich met haar kunnen identificeren, maar tegelijkertijd
ook begrip voor haar hebben. Toch blijven er nog veel details over Eline
onbeantwoord, waardoor het verhaal niet meteen een open boek is. Dit leest erg
prettig en zorgt er tevens voor dat het verhaal niet saai wordt. Zodra er een
man in beeld komt kruipt Eline steeds meer uit haar schulp. Ook dit wordt met
precies voldoende details beschreven om de spanning erin te houden.
Daarnaast worden de ex van
Eline en zijn nieuw vriendin neergezet als een gelukkig gezinnetje zonder
problemen. Dit zorgt ervoor dat het contrast met Eline nog groter wordt.
Hierdoor kun je je als lezers nog beter inbeelden hoe Eline zich voelt en krijg
je een beetje het idee dat je zelf als derde personage meekijkt.
Eline en zijn nieuw vriendin neergezet als een gelukkig gezinnetje zonder
problemen. Dit zorgt ervoor dat het contrast met Eline nog groter wordt.
Hierdoor kun je je als lezers nog beter inbeelden hoe Eline zich voelt en krijg
je een beetje het idee dat je zelf als derde personage meekijkt.
Langzaam verandert het
verhaal van een familie- en liefdesroman naar een roman waarbij de spanning
steeds verder wordt opgevoerd. Het boek heeft je als het ware in zijn macht en
het verhaal blijft trekken. Naar het einde toe beginnen alle stukjes op hun
plaats te vallen en was ik dan ook in de veronderstelling dat ik nu het verloop
wel kon raden. Niet dus. Ineens keert het verhaal 180 graden, waardoor er
opnieuw een spanningsboog wordt gecreëerd.
verhaal van een familie- en liefdesroman naar een roman waarbij de spanning
steeds verder wordt opgevoerd. Het boek heeft je als het ware in zijn macht en
het verhaal blijft trekken. Naar het einde toe beginnen alle stukjes op hun
plaats te vallen en was ik dan ook in de veronderstelling dat ik nu het verloop
wel kon raden. Niet dus. Ineens keert het verhaal 180 graden, waardoor er
opnieuw een spanningsboog wordt gecreëerd.
Het is dan ook zeer
spijtig dat de laatste woorden in het boek zijn; wordt vervolgd. Niet omdat een
vervolg niet welkom is, maar omdat we erop moeten wachten. ‘Donkere ogen’
verdient van mij dan ook 4 sterren, want na een aantal dagen blijft het verhaal
nog steeds in mijn gedachten dwalen.
spijtig dat de laatste woorden in het boek zijn; wordt vervolgd. Niet omdat een
vervolg niet welkom is, maar omdat we erop moeten wachten. ‘Donkere ogen’
verdient van mij dan ook 4 sterren, want na een aantal dagen blijft het verhaal
nog steeds in mijn gedachten dwalen.
Claudia van Koolwijk – recensent De
Perfecte Buren
Perfecte Buren
