Leesclub ‘De zaak Magritte’ – Toni Coppers
Misdaadroman
Met dank aan Uitgeverij Manteau/WPG Uitgevers België voor het beschikbaar stellen van
deze recensie-exemplaren t.b.v. deze leesclub
Lezen mee in deze leesclub:
Viviane Gerits, Marina Binck, Silke Wimme, Peggy Van Aert en Karin Teirlynck
***
Op verzoek van de erven Magritte schreef Toni Coppers deze indringende, literaire thriller waarin een bizar spoor wordt getrokken tussen Brussel en Parijs. Telkens vinden de speurders bij het slachtoffer hetzelfde briefje: ‘Ceci n’est pas un suicide’…
Waar gaat het verhaal over:
November 2017. Het leven van Alex Berger, een Brusselse rechercheur, staat in de wacht sinds zijn vrouw Camille overleed bij de terroristische aanslagen in Parijs, bijna twee jaar geleden. Ze werd neergeschoten op het terras van Le Carillon, waar ze met vriendinnen aan het aperitieven was. Sinds die dag is Berger een emotioneel wrak. Een man zonder hoop die te veel drinkt en om weinig of niets geeft. Zijn dromen zijn gevuld met gruwelijke nachtmerries waarin zijn vrouw hem telkens smekend komt vragen waarom hij haar niet gered heeft.
Las je al eerder iets van deze auteur en wat zijn de verwachtingen van ‘De zaak Magritte’?
Viviane: Ik heb er nog niets van gelezen. Als ik recensies lees over zijn andere boeken, verwacht ik dat er een link met kunst zal zijn. Ook dat het een echt spannende thriller is en dat de personages psychologisch goed uitgewerkt zullen zijn. De verwachtingen zijn dus hoog!
Marina: Enkele weken geleden mijn eerste boek van Tony Coppers gelezen: ‘De zomer van de doden’, een Liese Meerhout thriller. Ik was verrast door de aangename schrijfstijl, een spannend boek en een fijne kennismaking met deze schrijver. Ik verwacht van dit boek dan ook veel en ben zeer benieuwd of dit in dezelfde trant als de andere boeken geschreven is.
Silke: Voor mij is het de eerste keer. Ben wel reuze benieuwd en mijn nieuwsgierigheid werd nog groter toen ik de reclame op tv zag. Ik verwacht dan ook veel spanning en een soort Jan-Decleir-type als hoofdpersonage
Peggy: Ook voor mij mijn allereerste keer! Ik weet niet wat ik kan verwachten’? Ik wilde graag meelezen omwille van Magritte. Maar wie weet heeft het niks met kunst te maken….. Ik laat me verrassen
Karin: Wat verwacht ik na al die Liese Meerhout thrillers te hebben gelezen? Ik denk dat zijn schrijven in dezelfde lijn zal zijn, maar met andere hoofdrolspelers. Het speelt zich af in de kunstwereld, althans dat hoop ik. Ik ben dus benieuwd.
Wat vindt iedereen van de cover?
Viviane: De cover doet vreemd ouderwets aan met het schilderij, maar ook met het lettertype dat gekozen werd. Enkel de titel laat vermoeden dat het over een bepaald dossier gaat, omdat het over een ‘zaak’ gaat. Dan zit je met je gedachten al snel bij politiezaken en speurwerk. De achterkant oogt eigentijdser met de foto van de schrijver die bijna de hele achterkant inneemt.
Marina: De front cover met werk van Magritte vind ik goed gevonden. Het komt bij mij raadselachtig over en maakt me nieuwsgierig. De cover grijpt direct mijn aandacht en geeft me zin om het boek te lezen. De back cover is ook heel mooi, met een woordje van Coppers zelf en een tekstje over de reden van het schrijven van het boek.
Silke: Ik vind de back cover er hipper uitzien dan de front cover. De foto van de auteur en een kort tekstje wie hij is en waarom dit verhaal, doet mij echt zin krijgen om het boek te lezen. Ik houd wel van kunst en ben benieuwd hoe hij Magritte in zijn boek verwerkt heeft. Op de front vind ik de foto interessant en ik ben benieuwd naar wat de foto verwijst. Maar ik zou het mooier hebben gevonden moest de foto de volledige cover bedekken met de titel op de foto vermeld.
Peggy: De cover, ‘De geliefden’, een werk van René Magritte, doet me nog meer zin krijgen om het boek onmiddellijk vast te nemen en beginnen met lezen. Het wekt mijn nieuwsgierigheid op. Het werk zelf roept al vragen op. De bedekte hoofden. Zou dit werk verweven zijn in het verhaal? En dan de achterflap met de tekst van Toni Coppers. Ja, ik begin onmiddellijk te lezen!
Karin: De cover is mooi in balans qua titel en afbeelding. ‘De geliefden’, twee mensen met gesluierde hoofden, verwijst al meteen naar Magritte. Het heeft iets mysterieus en maakt me nieuwsgierig! De korte tekst van Toni Coppers op de achterflap maakt duidelijk dat het om een eerbetoon, een hommage, aan Magritte gaat. Ik vind het jammer dat de sfeer van de front cover niet doorgetrokken is op de achterflap.
Morgen het vervolg van deze leesclub, hier op de blog.
