‘De vijfde brief’ – Nicola Moriarty

voor dit recensie-exemplaar.
#hebbanbuzz.
Deb, Eden en Trina de beste vriendinnen. Ze deelden altijd alles – roddels,
verliefdheden, geheimen. Maar sindsdien zijn hun levens elk een eigen richting
op gegaan, en zelfs hun jaarlijkse weekje weg met z’n vieren voelt steeds meer
als een verplichting. Dit jaar heeft Joni een plan: eindelijk weer eens écht
naar elkaar luisteren. Elk van hen schrijft een brief, met daarin een geheim
dat ze nog nooit met elkaar gedeeld hebben. De uitkomst maakt pijnlijk
duidelijk dat ze elkaar lang niet zo goed kenden als ze dachten. Dan ontdekt
Joni een vijfde brief, een brief waarin een van hen vertelt hoezeer ze een van
haar vriendinnen háát om iets wat jaren geleden is gebeurd, en hoe vaak ze op
het punt heeft gestaan haar iets aan te doen. Wie
van hen heeft dit geschreven? En wie kan Joni nog vertrouwen?
Eden en Trina, vriendinnen sinds de middelbare school, er samen een paar dagen
tussenuit. Ondertussen zijn ze allemaal getrouwd, hebben een toffe baan,
kinderen en een druk leven. Het is vooral Joni, als enige van het viertal
zonder kinderen, die aan de kar trekt en er voor zorgt dat de bende samen blijft
en deze uitstap doorgaat. Toch krijgt Joni de indruk dat ze uit elkaar aan het
groeien zijn en stelt, na de nodige alcohol, voor om een geheim te delen. Iets
groots! Wat ze nog niet weten van elkaar. Ze besluiten dit anoniem te doen in
de vorm van een brief. Elke dag van hun vakantie zullen ze een brief voorlezen
en er samen over praten. Spannend, want bij wie hoort nu welke brief?
Maar dan vindt Joni een vijfde brief met
wel een zeer alarmerend geheim. Wie van haar vriendinnen heeft deze brief
geschreven en waarom vertelt de schrijfster dat ze een van de vriendinnen haat?
Kent Joni haar vriendinnen eigenlijk wel of lijkt dit maar zo? Is hun
jarenlange vriendschap slechts een façade of ………….?
intenser, deze… obsessie,
brief’, omdat dit boek geschreven is door de zus van Liane Moriarty. Ook na het
lezen van de achterflap en de titel zat ik helemaal in die Moriarty-flow.
Hoewel de cover na het lezen van het boek passend is, vind ik hem te druk, te
kleurrijk en kinderlijk. Ik zou dit boek zeker links laten liggen in de
boekenhandel. Enkel het feit dat er ‘Moriarty’ op de cover staat zou een
belletje doen rinkelen. De titel is kort, krachtig en mysterieus, waardoor je toch
ook nieuwsgierig wordt.
verwacht. Het boek leest vlotjes, de schrijfstijl is erg toegankelijk, maar ik
mis diepgang in de karakters. Die hadden volgens mij meer uitgewerkt kunnen
worden. Daardoor had ik ook niet echt een binding met een van de personages of
met het verhaal an sich.
maar ik had er meer van verwacht. Moriarty slaagt er zeker in je
nieuwsgierigheid te prikkelen, zodat je verder wil lezen. Bovendien bouwt zij het
verhaal zorgvuldig op naar de plot, waardoor het blijft boeien. Toch zitten er
teveel ongeloofwaardige elementen in het boek, waardoor het niet realistisch
blijft. Jammer, want er had volgens mij meer ingezeten.
fijne kennismaking met Nicola Moriarty. 3 sterren voor ‘De vijfde brief’ wat nog
altijd staat voor een goed boek.