‘Waar ze was in Van Goghs sporen’ – Hein-Anton van der Heijden
Genre:
literaire roman
literaire roman
Uitgever:
Nieuwe Druk
Nieuwe Druk
ISBN:
9789492020208
9789492020208
Uitvoering:
paperback
paperback
Aantal
pagina’s: 251
pagina’s: 251
Uitgave:
april 2017
april 2017
Met dank
aan uitgeverij Nieuwe Druk voor dit recensie-exemplaar.
aan uitgeverij Nieuwe Druk voor dit recensie-exemplaar.
Over
de auteur
Hein-Anton van der Heijden debuteerde eind jaren
negentig met korte verhalen in De Gids en De Tweede Ronde. In 2010 verscheen
zijn eerste roman De zomer van Godard, in 2013 gevolgd door Winterkwartet.
Behalve schrijver was hij tot voor kort ook politicoloog aan de universiteit
van Amsterdam.
de auteur
Hein-Anton van der Heijden debuteerde eind jaren
negentig met korte verhalen in De Gids en De Tweede Ronde. In 2010 verscheen
zijn eerste roman De zomer van Godard, in 2013 gevolgd door Winterkwartet.
Behalve schrijver was hij tot voor kort ook politicoloog aan de universiteit
van Amsterdam.
Achterflap
Een jaar na de voortijdige
dood van Robine, zijn geliefde, reist Léon naar Arles, het stadje in de
Provence waar Van Gogh zijn mooiste schilderijen maakte. Robine was fotografe;
samen bezochten ze in Arles elk jaar het fotografiefestival. Robine’s laatste,
onvoltooide opdracht was het maken van een fotoboek van wat er nog over is van
het Arles van Van Gogh.
dood van Robine, zijn geliefde, reist Léon naar Arles, het stadje in de
Provence waar Van Gogh zijn mooiste schilderijen maakte. Robine was fotografe;
samen bezochten ze in Arles elk jaar het fotografiefestival. Robine’s laatste,
onvoltooide opdracht was het maken van een fotoboek van wat er nog over is van
het Arles van Van Gogh.
In een poging zijn leven weer op de rails te krijgen volgt Léon in de heetste zomer
sinds jaren op zijn beurt de sporen van Robine. Maar dan stuit hij op mensen en
gebeurtenissen uit haar verleden die veel van wat hij dacht te weten op losse
schroeven zetten, en die zelfs zijn wereldbeeld doen wankelen…
Waar ze was (in Van Goghs sporen) is een subtiele, gelaagde roman over verlies
en herinnering. Het boek snijdt fundamentele, soms ongemakkelijke kwesties aan.
Over vrije wil en synchroniciteit. Over autonomie en overgave. Over het
verschil tussen film, schilderkunst en fotografie. En over de vraag hoe goed
geliefden elkaar werkelijk kunnen kennen.
De cover neemt je onmiddellijk mee naar Frankrijk,
naar Arles ten tijde van Van Gogh. De kleuren, het ontwerp, samen met de
ondertitel ‘In van Goghs sporen’, scheppen
hoge verwachtingen.
naar Arles ten tijde van Van Gogh. De kleuren, het ontwerp, samen met de
ondertitel ‘In van Goghs sporen’, scheppen
hoge verwachtingen.
De auteur heeft een zeer beschrijvende, visuele schrijfstijl,
dikwijls heb je het gevoel dat je naar een schilderij kijkt, eerder dan dat je
een boek aan het lezen bent.
dikwijls heb je het gevoel dat je naar een schilderij kijkt, eerder dan dat je
een boek aan het lezen bent.
Het boek behandelt het verwerken van een groot
verdriet, het verliezen van een geliefde. De relatie van het hoofdpersonage en
zijn geliefde Robine wordt zeer filosofisch benaderd. Zoals de achterflap het
beschrijft is het inderdaad een zeer gelaagd boek. Verschillende aspecten,
thema’s en emoties worden aangeraakt. Toch voelde ik me nooit helemaal echt deel uitmaken
van het boek. Ik had nooit helemaal het gevoel dat de relatie en het leven van
Léon en Robine helemaal duidelijk waren.
verdriet, het verliezen van een geliefde. De relatie van het hoofdpersonage en
zijn geliefde Robine wordt zeer filosofisch benaderd. Zoals de achterflap het
beschrijft is het inderdaad een zeer gelaagd boek. Verschillende aspecten,
thema’s en emoties worden aangeraakt. Toch voelde ik me nooit helemaal echt deel uitmaken
van het boek. Ik had nooit helemaal het gevoel dat de relatie en het leven van
Léon en Robine helemaal duidelijk waren.
Er worden zeer veel verschillende zaken besproken. Hoe
de twee elkaar hebben leren kennen, hun interesses, films, tentoonstellingen,
ongekende zaken uit het verleden. Hierdoor blijft het dikwijls te oppervlakkig
en wordt het soms ook allemaal te complex.
de twee elkaar hebben leren kennen, hun interesses, films, tentoonstellingen,
ongekende zaken uit het verleden. Hierdoor blijft het dikwijls te oppervlakkig
en wordt het soms ook allemaal te complex.
Dikwijls
is Van Gogh ook ver zoek in het boek, een aantal keren wordt een locatie wel
vergeleken met een schilderij van Gogh, maar gezien de ondertitel van het boek
had ik een veel grotere connectie met zijn werk en zijn leven verwacht.
is Van Gogh ook ver zoek in het boek, een aantal keren wordt een locatie wel
vergeleken met een schilderij van Gogh, maar gezien de ondertitel van het boek
had ik een veel grotere connectie met zijn werk en zijn leven verwacht.
Het is
geen boek voor iemand met interesse voor schilderkunst, maar eerder een
filosofisch en psychologisch verhaal over liefde, verdriet, verlies en
herinnering. Uiteindelijk
wordt de ondertitel duidelijk, maar om zeer andere redenen dan dat de cover
doet vermoeden. Ik geef het boek 3 mooie sterren.
geen boek voor iemand met interesse voor schilderkunst, maar eerder een
filosofisch en psychologisch verhaal over liefde, verdriet, verlies en
herinnering. Uiteindelijk
wordt de ondertitel duidelijk, maar om zeer andere redenen dan dat de cover
doet vermoeden. Ik geef het boek 3 mooie sterren.
Peggy Van Aert – recensente
De Perfecte Buren
De Perfecte Buren
0
