‘In het water’ – Paula Hawkins

Gepubliceerd 6 juni 2017

Genre: thriller

Uitgever: A.W. Bruna

ISBN: 978 94 005 0389 2

Uitvoering: paperback

Aantal pagina’s: 352

Uitgave: 2 mei 2017

Met dank aan uitgeverij A.W.
Bruna voor de recensie-exemplaren.

Lezers: Marc-Jan van Dam, Karin Teirlynck en Nancy De
Brucker

Samengesteld
door Nancy

Over de auteur

Paula Hawkins werd in 1972 geboren en
groeide op in Salisbury in Rhodesië. Ze verhuisde in 1989 op 17-jarige leeftijd
naar Londen waar ze filosofie, economie en politiek studeerde. Ze was
journaliste voor The Times, werkte aan een aantal publicaties op freelancebasis
en schreef ook een financieel adviesboek voor vrouwen, getiteld The Money
Goddess. Hawkins schreef een aantal romantische komedieromans onder het
pseudoniem Amy Silver en brak in 2015 door onder haar eigen naam met de
psychologische thriller The Girl on the Train – Het meisje op de trein. Het
boek kwam op 1 februari 2015 op nummer één op de The New York Times Fiction
Best Sellers of 2015 en stond 16 weken op de eerste plaats. Ze kwam door de
verkoop van haar boek en de filmrechten terecht op The Forbes magazine list op
nummer 9 van beste verdienende auteurs met een inkomen van 7,5 miljoen pond.
Onlangs verscheen Into the water – In het water.

Flaptekst

Nel, een alleenstaande moeder, wordt dood aangetroffen in de
lokale rivier. Eerder die zomer sprong een tienermeisje op dezelfde plek haar
dood tegemoet. Ze zijn niet de eerste vrouwen die ten prooi vallen aan deze
donkere wateren, en hun dood veroorzaakt een golf van onrust over de rivier en
zijn geschiedenis.

De vijftienjarige dochter van Nel blijft alleen achter. Daarom
moet Nels zus, Jules, terugkeren naar het stadje dat ze jaren geleden de rug
heeft toegekeerd. Voorgoed, dacht ze toen.

Samenvatting van
het verhaal

Karin; Nel
is dood. Zij wordt dood gevonden in de rivier die door Beckford loopt, een
klein stadje waar iedereen iedereen kent. Sprong zij van de klif? Een paar
maanden voor Nels dood verdronk Katie op precies dezelfde plaats. Toeval of
……?

Nancy; Jules Abbott woont al jaren in Londen nadat ze Beckford
achter zich heeft gelaten. Nu krijgt ze het nieuws dat haar zus Nell is
overleden en dat op een plaats die ze zo haatte. Nu moet ze wel terugkeren naar
een plaats waar ze nooit meer naartoe wilde. Slechter nog, nu wordt ze ook nog
eens belast met de zorg voor haar nichtje Lena en daar staat ze hoegenaamd niet
om te springen. En alsof dit nog niet erg genoeg is komen ook weer die hele
nare herinneringen naar boven.

Karin; De
rivier was Nels obsessie. In het verleden vonden verscheidene vrouwen de dood
in de beruchte ‘verdrinkingspool’, zoals zij die noemde. Nel had het plan
opgevat daar een boek over te schrijven, maar niet iedereen in het dorp was
daar even enthousiast over.

‘Sommige mensen
durven die vragen niet te stellen, die willen liever alles geheimhouden,
onderdrukken, stilhouden. Maar ik wil juist actie in de tent’

Nancy; Het verhaal doet al snel de ronde dat Nell Abbott zelfmoord
heeft gepleegd door in het water te springen bij de verdrinkingspoel zoals die wordt
genoemd. Het was nota bene Nell zelf die een boek aan het schrijven was over
deze rivier en in het bijzonder de poel; het was een project waar ze mee bezig
was. Het was haar visie op bepaalde gebeurtenissen die in de loop van de
geschiedenis hadden plaatsgevonden. Voor sommige was ze dan ook geobsedeerd en
niet iedereen was bepaald blij met haar project. Maar voor Lena staat het als
een paal boven water dat haar moeder niet gesprongen is.

Karin; Door
Nels dood keert haar zus Jules terug om haar nichtje Lena onder haar hoede te
nemen. Lena, een zelfstandige en opstandige
tiener, heeft daar blijkbaar geen behoefte aan. Het idee dat haar moeder
zelfmoord heeft gepleegd gaat er bij haar trouwens niet in. Daar was zij het
type niet voor. Ook Jules heeft haar twijfels….

Nancy; Het eigenaardige is dat er dit jaar al twee vrouwen gestorven
zijn bij de rivier. Ook Katie Whittaker, de beste vriendin van Lena. Het meisje
is de dood van haar vriendin nog aan het verwerken en dan gebeurt dit met haar
moeder. Het helpt haar ook niet dat haar tante er nu is en waar ze nu niet
bepaald een vriendschappelijke band mee heeft.

Zoals het standaard is, komt er een politieonderzoek aan te
pas en brigadier Erin Morgan, overgeplaatst uit Londen, denkt dat er meer aan
de hand is dan alleen maar zelfmoord. Ze voelt het gewoon aan dat er dingen
niet kloppen. Kan zij erachter proberen te komen hoe alles juist in elkaar
steekt?

Conclusie

Marc-Jan; Met ‘In het water’ heeft Paula Hawkins een
ijzersterk tweede boek geschreven. Paula houdt erg vast aan haar manier van
schrijven. Vooral gericht vanuit een psychologisch punt.

Karin; Paula
Hawkins werd in een klap beroemd met ‘Het meisje in de trein’. De lat voor haar
opvolger ‘In het water’ lag dus hoog. ‘In het water’ neemt je mee naar het
benepen stadje Beckford waar de rivier en de bevolking rustig verder kabbelen
en hun geheimen niet prijsgeven.

Nancy; Het verhaal wordt verteld door de perspectieven van de
verschillende personages en dat zijn er nogal wat. Op die manier leer je elk
hun verleden kennen en wat nog meer is, dat je als lezer kunt volgen wat hun
geheimen zijn en hoe ze daar mee omgaan. Duistere gedachten en leugens die niet
boven water mogen komen. Het is heel handig dat er een kaartje bij het boek zit
zodat je een kijk hebt wie wie is en in het begin is dat wel van doen. Het is
dan ook nodig dat je er je hoofd bij houdt! Het is dan ook niet wijs om het
boek enkele dagen opzij te leggen maar daar had ik geen probleem mee omdat ik
al vlug meer wilde weten hoe het verhaal in elkaar stak.

Marc-Jan; Zoals ze dit deed in ‘Het meisje in de trein’,
doet ze dit ook weer in ‘In het water’. Sterk vind ik ook dat Hawkins de
hoofdstukken, die beschreven zijn vanuit Jules (Julia), schrijft alsof Jules het
hele verhaal nog eens vertelt aan haar net overleden zus Nel.

Karin; Het
verhaal start met een aangrijpende proloog die vraagt om meer. Helaas zakt
daarna het verhaal min of meer weg. Door de ogen van verschillende personages,
niet minder dan elf!, wordt het verhaal uit de doeken gedaan en dat is net iets
teveel van het goede. Daardoor blijven de karakters eerder oppervlakkig en bij
sommige heb ik mijn bedenking of ze echt een meerwaarde aan het verhaal
leveren. Als back-up zit er een kaartje in het boek waar de belangrijkste
karakters opstaan, zodat je niet steeds terug hoeft te bladeren, maar dan nog.
Het is opletten geblazen en geconcentreerd te zijn anders kun je niet (meer)
volgen. Daardoor is het verhaal, zeker in het begin, traag en neemt het een
stuk van het leesplezier weg.

Marc-Jan; Achteraf snap je waarom Jules dit allemaal
vertelde tegen haar zus, want in het verleden waren namelijk dingen gebeurd die
ook het heden beïnvloed hebben.

Nancy; Hoofdstukken worden afgewisseld door de verschillende
personages maar ook met flashbacks die terug gaan tot het jaar 1679. Bij elk
personage hangt er een soort van mysterie; wie wat gedaan heeft en achterhoudt
en wie met wie geheimen deelt. Wie is hier verdacht bezig en ‘waarom’ is de
vraag die je bezig houdt en zit je wel op het juiste spoor? Het valt niet te
ontkennen dat de auteur veel diepgang in haar personages heeft gestoken. Mede
door de vele personages blijft het boek toch zijn spanning houden en dat tot op
de laatste bladzijde. Over de verschillende karakters kan ik ook niet veel
zeggen omwille van spoilergevaar.

Karin; Langs
de andere kant weet Hawkins, op de van haar
gekende manier de lezer te boeien. De hoofdstukken zijn over het algemeen kort
en door gebruik te maken van flashbacks werkt de auteur geleidelijk naar de
plot waar ze je telkens een puzzelstukje aanreikt om de puzzel compleet te
maken. Je moet geduld hebben, want net als bij ‘Het meisje in de trein’ weet
Hawkins je nieuwsgierigheid te prikkelen door nauwelijks iets te onthullen. Het
blijft je dan ook bezighouden wat er in het stadje en met Nel is gebeurd, want
dat niet iedereen de waarheid vertelt is duidelijk. De auteur is er in geslaagd
om de grens tussen verbeelding en realiteit goed weer te geven. En net door die
sfeer te creëren verwacht je een spetterend einde, maar daar heeft ze me helaas
in teleurgesteld. Net iets te abrupt, zodat je met een gevoel achterblijft ‘is
dit het nu’?

Marc-Jan; Het verhaal begon wel moeizaam vond ik. Dit
komt mede door het feit dat Paula Hawkins ervoor heeft gekozen het verhaal te
vertellen vanuit het perspectief van maar liefst elf personages. Ook kwamen de
spanning, actie en ontwikkeling in het verhaal vrij laat op gang vond ik. Pas
rond ongeveer de 150ste pagina.

Nancy; Ik heb het vorige boek van de auteur niet gelezen, dus ik kan
geen vergelijking maken of het al dan niet beter is. Dit boek deed me denken
aan de schrijfstijl van Jane Harper en ook aan het boek ‘Black eyed Susans’.
Ook dit boek heeft een hoog psychologisch gehalte en is heel intrigerend en dat
bevalt me wel.

Besluit

Marc-Jan; Voor een schrijver die met zijn of haar debuut
al een bestseller schrijft is het vaak heel moeilijk om een beter boek dan het
eerste boek te schrijven. Zo dacht ik ook bij dit boek. Zeker een goed boek,
maar beter dan haar debuut vond ik het niet. Ik geef ‘In het water’ vier
sterren!

Karin; Het
meest aangrijpende in ‘In het water’ is voor mij de wijze waarop Hawkins laat
zien hoe herinneringen hun eigen leven gaan leiden en hoe vlug er conclusies
getrokken worden uit bepaalde gebeurtenissen die achteraf niet blijken te
kloppen, maar dan is het dikwijls te laat…..

Hoewel
‘In het water’ scherpzinnig in elkaar zit heeft het mij niet kunnen overtuigen.
3 sterren.

Nancy; Beckford, hoe klein ook, is een plaats met veel geheimen. Ik
vond het een aardig boek om te lezen. Het is meeslepend en heeft vele wendingen
die de auteur heel slim heeft aangepakt. Het is ook zo’n auteur waar van men
zegt: you either love it or hate it! 4 sterren