‘Ik zie je op het strand’ – Jill Mansell

5 juni 2017

Genre: chicklit
Uitgever: Luiting-Sijthoff Amsterdam
ISBN: 978902456707
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 378
Uitgave: 2017

Met dank aan
Luiting-Sijthoff Amsterdam voor dit recensie-exemplaar.

Jill Mansell is dé auteur in het
chicklit-genre, haar boeken zijn wereldwijd populair. Ze combineert romantiek
met een vleugje humor. Bovendien heeft zij reeds meerdere literatuurprijzen
gewonnen zoals de Romantic Novelists Association’s Romantic Comedy Prize en de
Outstanding Achievements Award. Met hoge verwachtingen ben ik dan ook ‘Ik zie
je op het strand’ beginnen lezen.

Korte
samenvatting

Drie jaar geleden ontmoette Clemency
Sam op het vliegtuig van Malaga naar London. De ‘klik’ was er, maar Sam bleek getrouwd
te zijn en aangekomen in London scheidden hun wegen.

Nu is Clemency teruggekeerd naar
Cornwall, waar ze opgroeide met haar moeder, verwaande stiefzus Belle en steenrijke
stiefvader. De stiefzussen hebben jaren geleden een pact gesloten dat ze nooit
een relatie zouden beginnen met elkaars vriendjes.

Ze werkt er voor een
immobiliënkantoor en heeft er een rustig leventje.

Maar dan komt Belle terug naar Cornwall
samen met haar vriend omdat hij een huis wenst te kopen in Cornwall. Belle
vraagt Clemency om hen te helpen met hun zoektocht.

Clemency is er eerst niet zo voor te
vinden om haar stiefzus terug te ontmoeten en schrikt helemaal wanneer Belle’s vriend
Sam blijkt te zijn. De ‘klik’ die er drie jaar geleden was tussen Clemency en
Sam blijkt er nog steeds te zijn. Wat hen in een lastige situatie brengt, want
zelfs wanneer Sam zijn relatie met Belle zou beëindigen, kunnen Sam en Clemency
nooit samen een koppel vormen dit door het pact dat de zussen gesloten hebben.

Om haar verwaande stiefzusje een lesje
te leren besluit Clemency te doen alsof ze een relatie heeft met Ronan, haar
knappe collega. Ronan werd als baby geadopteerd door Josefine, die voor hem
zijn ‘echte’ moeder is, hoewel hij zich toch soms afvraagt waar zijn
biologische moeder zou zijn. Omdat hij Josefine niet wenst te kwetsen beslist
hij dan maar om niet op zoek te gaan naar haar. Deze nep-relatie brengt heel
wat verwarrende situaties met zich mee.

Ook Belle blijkt op zoek te gaan naar
zichzelf. Houdt zij wel van Sam? Is dit wat zij wil? En wat als Ronan’s
biologische moeder niet zo ver weg blijkt te zijn dan iedereen wel denkt?

Conclusie

Het boek begint onmiddellijk met
enkele herkenbare situaties, waardoor je als lezer onmiddellijk middenin het
verhaal zit. De kortere hoofdstukken zorgen er bovendien voor dat het boek vlot
leest. In de eerste delen leren we de personages kennen, wie ze zijn, wat ze
doen, wat hun verleden is. Hier mis ik echter toch wat meer diepgang. Sam heeft
een traumatische gebeurtenis achter de rug, en ik vind hem persoonlijk nogal
licht overgaan bij hetgeen er gebeurd is met zijn vrouw. Ook andere personages,
zoals Marina, die een moeilijke scheiding achter de rug heeft en kanker
overwonnen heeft lijkt over alles heel luchtig te gaan.

Het boek gaat vooral over de
zoektocht naar liefde, de liefde tussen twee partners, maar ook die tussen
ouder en kind. Zowel Kate, Ronan als Clemency hebben een ouder verloren en
hebben een gevoel van gemis.

Het is zeker een romantisch verhaal,
doch mis ik de humor die anders alomtegenwoordig is chicklits en ook kenmerkend
is voor dit genre.

Het verhaal maakt soms sprongen in de
tijd en dit maakt het soms onduidelijk. Pas na het lezen van enkele passages
weet men dat men enkele maanden verder in het verhaal zit. Enkel bij het
laatste hoofdstuk wordt er een tijdsmelding gemaakt, het was gemakkelijker
lezen indien dit ook zo zou zijn geweest bij de andere hoofdstukken.

De auteur heeft een zeer vlotte,
eenvoudige schrijfstijl zonder veel franje. Het boek is wel wat het belooft op
de achterflap, namelijk een ‘feel good’ boekje. Dit wil dan ook zeggen dat het
zeer voorspelbaar is, zonder veel onverwachte wendingen en vlot leesbaar is.
Een zomerboek dat je ergens op vakantie kan lezen, zonder veel bij na te
denken. Gezien ik toch iets meer had verwacht, geef ik het boek 2,5 sterren.

Silke Wimme – recensent De Perfecte
Buren